Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2007
Τα πράγματα που αγαπώ #2
Γυαλιά ηλίου

Ίσως το έχετε καταλάβει πόσο μισώ την ηλιοφάνεια.


Ακόμα και τον χειμώνα που η θαλπωρή του είναι κάτι που αναζητάει κανείς, εμένα μου πληγώνει τα μάτια μου και μου φέρνει, το λιγότερο, εκνευρισμό και το κίτρινο φως του ήλιου, μοιάζει να κόβει κομμάτια κόλασης πάνω σε σκιασμένες περιοχές του περιβάλλοντος.


-Ε! καλά, το ξέρω πόσο απαραίτητος είναι για την ζωή-.
Αυτό που έχω εγώ ανάγκη, είναι ένα μικροσκοπικό συννεφάκι στον ουρανό που να με ακολουθεί κρύβοντας τον ήλιο όπου κι αν πηγαίνω, αφήνοντας τον να λάμπει ελεύθερος πάνω από όλους εσάς που τον αγαπάτε!
Αλλά επειδή αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει, μου μένει η λύση της ομπρέλας για τον ήλιο.
Τα παλιά χρόνια οι ηλικιωμένες κυρίες κρατούσαν ομπρέλα το καλοκαίρι, συνήθεια από
το παρασόλι που κρατούσαν όταν αυτές ήταν νέες για να προστατεύει αλαβάστρινα προσωπάκια.
Επίσης παλιά έβλεπα τους παπάδες να κρατούν ομπρέλα το καλοκαίρι, ίσως για να προστατευτούν από την ζέστη σκούρων ράσων με μακριά μανίκια.
Έτσι περιμένω να γεράσω λίγο για να κρατώ λουλουδάτες ομπρέλες το καλοκαίρι, χωρίς να φαίνεται παράξενο στα πιτσιρίκια στο δρόμο, ή κι αν φαίνεται να μην έχει πια καμία απολύτως σημασία για μένα.
Γιατί παπάς δεν γίνομαι με τίποτα!

Προς το παρόν μπορώ να προστατεύω μόνο τα μάτια με γυαλιά ηλίου.
Εδώ και πολλά χρόνια κυκλοφορώ με σκούρα γυαλιά ηλίου ακόμα και τον χειμώνα, ακόμα και αυτές τις συννεφιασμένες μέρες χωρίς βροχή που το φως είναι άσπρο και δυνατό.
Είναι οι ασπίδες μου απέναντι στην ηλιοφάνεια -και όχι μόνο-.
Μπορεί βγαίνοντας από το σπίτι να ξεχάσω να βάλω στην τσάντα μου κινητό, κλειδιά, ατζέντα ακόμα και πορτοφόλι, αλλά γυαλιά ηλίου –μερικές φορές και δύο ζευγάρια- δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσω.
Τα φοράω από το πρωί μέχρι και αργά το απόγευμα λίγο μετά την δύση του ηλίου.
Δεν τα αποχωρίζομαι ποτέ και συνήθως μέσα σε κλειστούς χώρους κάνουν χρήση στέκας για τα μαλλιά, ενώ δεν είναι σπάνιο να τα ξεχάσω εκεί και να κυκλοφορήσω μετά έξω με το ένα ζευγάρι στο κεφάλι και το δεύτερο στα μάτια!
Δεν βλέπω τα γυαλιά ηλίου σαν αξεσουάρ και κάποια από τα ζευγάρια που έχω είναι παλιομοδίτικα, πάντα βέβαια με φακούς καλούς και πάντα προστατευμένα σε θήκες για να μην φθείρονται.
Αλλά όπως είπα δεν πρόκειται για αξεσουάρ αλλά για είδος πρώτης ανάγκης, που αν εκπληρώνει τον σκοπό του, αυτό μου είναι αρκετό..

Ιδού λοιπόν η συλλογή μου από γυαλιά ηλίου

Το μαύρο μασκοειδές ζευγάρι, είναι ειδική παραγγελία για την εποχή που έπαιρνα φάρμακα που δημιουργούσαν φωτοευαισθησία. Είναι γεγονός ότι είναι κακάσχημα αλλά είναι και εξαιρετικά αναπαυτικά αφού προστατεύουν τελείως τα μάτια από το ηλιακό φως.
Τελευταία την συλλογή συμπλήρωσε και ένα ζευγάρι οράσεως καθώς τα χρόνια πρόσθεσαν στην όραση μου μια μικρή –προς το παρόν – δόση πρεσβυωπικού αστιγματισμού.
Και για να πω την αλήθεια αυτό το τελευταίο είναι και το αγαπημένο μου.


Χωρίς αυτό, τώρα πια, οι σειρές του γραπτού κειμένου μοιάζουν δυστυχώς με θολά σκουλήκια που περιφέρονται ανέμελα και σείομενα σε άσπρο χαρτί.


Και όσο να ναι, ταιριάζουν καλύτερα και με την εικόνα της ηλικιωμένης με την λουλουδάτη ομπρέλα, μέσα στον ήλιο του καλοκαιριού!

Ετικέτες

 
posted by ralou at 1:23 μ.μ. | Permalink |


20 Comments:


  • At Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2007 4:19:00 μ.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Το μωρό μου μεγάλωσε
    χχχχχ

     
  • At Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2007 4:50:00 μ.μ., Blogger An-Lu

    Μην μου πεις ότι δεν έχεις προμηθευτεί τα clip on σκιάδια για τα θεραπευτικά γυαλιά σου! Ντροπή! Τρέχα να προμηθευτείς πάραυτα!

     
  • At Σάββατο, Νοεμβρίου 10, 2007 11:37:00 π.μ., Blogger H.Constantinos

    Wellcome back!

     
  • At Σάββατο, Νοεμβρίου 10, 2007 9:34:00 μ.μ., Blogger dodo

    Το παρασόλι μοιάζει εξαιρετική ιδέα- σκιά και στυλ μαζί.
    Το χρησιμοποιούν Ιάπωνες κατά την επίσκεψή τους σε αρχαιολογικούς χώρους μέσα στο αθηναϊκό θερινό λιοπύρι!

     
  • At Κυριακή, Νοεμβρίου 11, 2007 7:30:00 π.μ., Blogger Heliotypon

    Υπάρχει κι άλλο ένα είδος ομπρέλλας, που έχω δει να φορούν μαύροι/ες στην Αμερική αλλά το έχω δει και στην TV: Είναι ένα στεφάνι από φαρδύ πλαστικό ή ύφασμα πυ φοριέται γύρω από το κεφάλι. Πάνω σ' αυτό υπάρχουν κοντές βέργες που καταλήουν σε μιά μικρή ομπρέλλα (διαμέτρου περίπου 40 εκ.). Το φορούν και έχουν τα χέρια ελεύθερα.

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 11:26:00 π.μ., Blogger just me

    Τώρα να σου πω ότι η συλλογή μου σού "ρίχνει", θα ζηλέψεις πολύ;
    (Δεν είμαι τόσο _αν και αρκετά_φωτοφοβική όσο είμαι "στραβάδι". Στην τσάντα μου κυκλοφορούν πάντα τρία ζευγάρια γυαλία, ηλίου, μακρινής όρασης και μεσαίας όρασης _για τον υπολογιστή_ και προσπαθώ να καθυστερήσω όσο γίνεται τη στιγμή που θα μου γίνει εντελώς απαραίτητο και το τέταρτο, της πρεσβυωπίας _αν και ο καλός μου υποστηρίζει (σχετικός ων) ότι με ένα ζευγάρι πολυεστιακά και με τα clip-on της An-Lu θα μπορούσα να έχω μόνο ΕΝΑ ζευγάρι, αν δεν ήμουν "νευρόσπαστο" και ολίγον σνομπ (τέλος πάντων, δεν το λέει ακριβώς έτσι ο καλός μου καλός, αλλά μια δόση αυτογνωσίας τη διαθέτουμε, πώς να γίνει...)
    :))))
    Kαλή σου μέρα σε σένα και στις Νερίνες της ζωής σου!

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 11:59:00 π.μ., Blogger ralou

    Γέρασε νερίνα καλό μου.
    Γέρασε!

    Όπα! τι είναι αυτό, δεν το έχω δει !;
    Δώσε επειγόντως info γοργόνα μου!

    Με πολύ αργούς ρυθμούς όμως constantine!

    A ναι! dodos, τους είχα ξεχάσει αυτούς! Λες να κάνω τα μάτια μου σχιστά και να το παίζω γιαπωνέζα για να δικαιολογούμαι;

    Ηelitypon, είχα δει αυτά τα ομπρελοκαπελάκια στο Λονδίνο 20 χρόνια πριν και έλπιζα κάποια φορά να φτάσουν και στην Ελλάδα.
    Ημουν σίγουρη τότε ότι ήταν η ιδανική λύση.
    Για καλό δικό μου και της αισθητικής των γύρω μου δεν έφτασαν ποτέ και εγώ μπορεί να μην γλίτωσα από τον ήλιο, από την καζούρα όμως γλίτωσα!

    Ε να just me! αυτά παθαίνω για να μην είμαι τολμηρή!
    Είπα να μην σχολιάσω το προτελευταίο ζευγάρι της φωτό, για μυωπικό αστιγματισμό για τον δρόμο και να μην σας γράψω για τα ειδικά γυαλιά για τον υπολογιστή, και για αυτά για τις βαριά συννεφιασμένες μέρες -με κίτρινους φακούς-
    Να δεις φάση να οδηγώ στην εθνική σε μέρα σαν την σημερινή με ήλιο που εναλλάσσεται με συννεφιά και να πρέπει να βρω και κέρματα για ατ διόδια.
    Τρία ζευγάρια κρεμασμένα στην αλυσίδα του λαιμού και να μπερδεύονται μεταξύ τους με το βάλε βγάλε!

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 3:57:00 μ.μ., Blogger kiki

    Ταιριάζουμε. Έχω πάνω απο 5 ζευγάρια γυαλιά. Χειμώνα καλοκαίρι φοράω γυαλιά. Ανάκγη και όχι αξεσουάρ. Απαραίτητος σύντροφος ακόμα και μέσα στο σπίτι σε κρίση αλλεργίας (άρα και φωτοευαισθησίας...)Σε νιώθω!

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 6:58:00 μ.μ., Blogger ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    Τελικά δε νομίζω να υπάρχει πλέον άνθρωπος σ΄αυτή τη λιόλουστη χώρα που τη λένε Ελλάδα, που να μην έχει από 2-3 σκουρόχρωμα ζευγάρια γυαλιά ηλίου! Και νόμιζα πως μόνο εγώ είχα τέτιο κόλλημα με τον ήλιο...
    Φιλάκια καλή μου!

    *Και ΟΧΙ, δε γέρασες βέβαια, εκτός αν αυτό θέλεις να πιστεύεις! Στα 85 δλδ τί θα λες;;; Έ;!

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 7:00:00 μ.μ., Blogger ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    *"τέτοιο" φυσικά αντί για "τέτιο"...

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 7:11:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    τα γυαλιά ηλίου έχουν γίνει απαραίτητο αξεσουάρ για τις ημέρες που έχει ηλιοφάνεια, δεν είναι πλέον είδος πολυτελείας. Εκτός από αυτά έχω και οράσεως και ουκ ολίγες φορές έχω κοιμηθεί με αυτά!

     
  • At Τρίτη, Νοεμβρίου 13, 2007 12:44:00 π.μ., Blogger alienlover

    λατρεύω τα γυαλιά ηλίου κυρίως γιατί με τους φακούς επαφής μου είναι απαραίτητα. με γλυτώνουν από ερεθισμούς και δάκρυα, και προσδίδουν και στυλ.
    τα κουβαλάω πάντοτε μαζί μου, χειμώνα καλοκαίρι και τα προσέχω σαν τα μάτια μου (για τα μάτια μου)
    χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη "παράξενη" που χειμωνιάτικα φοράει γυαλιά :))))

     
  • At Τρίτη, Νοεμβρίου 13, 2007 6:29:00 μ.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Καλά κοντά δε βλέπετε το εμπεδώσαμε, τα μηνύματά σας δε τα βλέπετε;
    Καλή σου βδομάδα
    Ουγκ

     
  • At Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 11:07:00 π.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Αυτό πάνω στο γραφείο σου με την οθόνη δεν είναι φούρνος είναι υπολογιστής. Άσε λοιπόν το ταψί με το μπριάμ στην κουζίνα και άνοιξε τα μέηλ σου ΕΙΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!
    Ουγκ

     
  • At Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 3:32:00 μ.μ., Blogger  ZouZouna

    Par soleil, το παρασόλι! και έχω της γιαγιάς ακόμη. Και μια χαρά έχω και τα δικά μου, που μου τα φέρνουν απο όλα τα μέρη του κόσμου! Σ' οποιον αρέσω! Οσο για τα ματογιάλια του ήλιου, όχι μόνο δεν τ' αποχωρίζομαι αλλά κυκλοφορούν 5-6 ζευγάρια δώθε-κείθε, μην περάσει καμμία αχτίδα ή η αντανάκλασή της προς το ματάκι μου. "Σας καταλαβαίνω απόλυτα ωραιοτάτη μου Αντιγόνη" όπως θάλεγε η γιαγιά μου !

     
  • At Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 7:43:00 μ.μ., Blogger ralou

    E να!
    Μια ίωση με κατέβαλε τις τελευταιες τρεις μέρες, μετα βίας άνοιγα τον υπολογιστή αλλά δεν είχα κουράγιο για τίποτα!
    Ξέρετε ότι δεν ξεχνάω ποτέ τους φίλους μου και τα σχόλια ποτέ μα ποτέ δεν τα αφηνω αναπάντητα.

    Πάμε λοιπόν!

    Κική μου, είναι αλήθεια ότι η φωτοευαισθησία είναι κάτι που ταλαιπωρεί όλο και περισσότερους ανθρώπους ίσως από τις αλλεργίες και της μόλυνσης.
    Πολύ φοβάμαι ότι και εσύ και εγώ και όλοι μας θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μ αυτό!

    Οχι! Οχι ηλιαχτίδα!
    Ειμαστε πολλοί!
    Και τι εννοείς στα 85. Ποιά 85;
    ΧΧΧΧΧ
    Θα μιλήσουμε...

    Και εσύ ηλιογράφε;!
    Κοιμάμαι μόνιμα με τα γυαλιά της τηλεόρασης στα μάτια μιας και συνηθίζω να βλέπω κανένα δεκάλεπτο πριν κοιμηθώ!

    Alienlover, μου έχει τύχει να χρησιμοποιήσω τα γυαλιά σαν τρόπο να απασχολήσω τα χέρια μου για να μην καπνίσω, σε παρέες που δεν υπάρχουν καπνιστές.
    Επίσης ενα ζευγάρι κουρασμένα μάτια κρύβονται εύκολα πίσω από ενα ζευγάρι γυαλιά, έστω και οράσεως. Α! πόσες τέτοιες χρήσεις έχουν τα γυαλιά μου. Επίτηδες δεν σας τις έγραψα για να μην προδώσω τα όπλα μου!
    ;)

     
  • At Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 7:50:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ελα νερίνα, καλό μου!
    Χάλια ήμουν! Σου έστειλα τώρα μέιλ!

    To ξέρω, το ξέρω άγρια και κερασένια ζουζούνα μου!
    Από το μέρος της συλλογής γυαλιών σου που έχω δει είναι όντως εντυπωσιακή!
    ΧΧΧ

     
  • At Πέμπτη, Νοεμβρίου 15, 2007 10:48:00 π.μ., Blogger nyctolouloudo

    γυαλιά να είνα και ας είναι και Armani.....

    τα γυαλιά μου, που είναι τα γυαλιά μου; έχω χάσει πάνω από 20 ζευγάρια...
    χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που τα φοράει με ήλιο και βροχή, μέρα και νύχτα.

     
  • At Παρασκευή, Νοεμβρίου 16, 2007 2:10:00 π.μ., Blogger nyctolouloudo

    επειδή έχω χάλια σύνδεση και pc εδώ στην Καλαμάτα δεν μπαίνω συχνά. σήμερα το βράδυ σε διάβασα λίγο και έμαθα για τον Merlin.
    λυπήθηκα πάρα πάρα πολύ....

     
  • At Παρασκευή, Νοεμβρίου 16, 2007 9:53:00 π.μ., Blogger ralou

    Ασε nyctolouloudo!
    Ηταν μια φριχτή μέρα σε μια δύσκολη εβδομάδα ενός κακού φθινόπωρου ενός άσχημου χρόνου.
    Τον ονειρεύτηκα σήμερα το βράδυ...

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com