Μέρλιν ο προφυρογέννητος
Όταν κρατάς στο χέρι σου μια πορτοκαλιά μπαλίτσα σε μέγεθος μανταρινιού τι πιο φυσικό από το να την ονομάσεις Κλημεντίνη -από την γνωστή ποικιλία μανταρινιών.Όταν όμως μετά από 10-15 μέρες η Κλημεντίνη αποκτά ένα ζευγάρι εξαρτήματα που διόλου δεν συνάδουν με το φύλο που υποδηλώνει το όνομα της τότε ... κάνεις την ανάγκη φιλοτιμία και το όνομα της Μέρλιν – από την γνωστή ποικιλία πορτοκαλιών – που, όσο να ναι φέρνει στο πιο ανδροπρεπές.
Ο Μέρλιν είναι πορφυρογέννητος με όλη την σημασία της λέξης. Είναι ο πιο καλοπερασμένος (και καλοπερασάκιας) γάτος που είχα ποτέ.
Είναι γιος της Γάτας μου της Σάνυ από τη τελευταία γέννα της πριν την στειρώσουμε.
Γεννήθηκε πρώτος από τρία αδελφάκια και ο μόνος που παρέμεινε ζωντανός από τα τρία το πρώτο 24ωρο.
Στο γνωστό καλάθι δίπλα στο κρεβάτι μου, η Σάνυ γέννησε την καινούρια φουρνιά και βέβαια το βράδυ βγήκε τσάρκα. Το μικρό έμεινε μόνο του στο τεράστιο καλάθι και όλο το βράδυ βάλθηκε να νιαουρίζει απελπισμένα. Οπότε ανέλαβαν οι μεγάλες δυνάμεις και για μερικά βράδια κοιμόμουν με το χέρι κρεμασμένο στο πλάι του κρεβατιού και την παλάμη να καλύπτει το νεογέννητο για να μην αισθάνεται μόνο του.
(Την τενοντίτιδα δεν την απέφυγα αλλά τουλάχιστο κοιμόμαστε ήσυχα τα βράδια)
Ο Μέρλιν είναι χαρακτηριστική επιβεβαίωση των νόμων του Mendel :
Ξέρετε, άσπρο λουλουδάκι και κόκκινο λουλουδάκι αν επικονιαστούν μεταξύ τους βγάζουν 25% άσπρους απογόνους, 25% κόκκινους απογόνους και 50% ροζ απογόνους.
Γιαγιά περσίδα λοιπόν και παππούς Αγκύρας έκαναν την ημίαιμη (και πανέμορφη) μαμά του και αυτή πέρασε τα γονίδια στο συγκεκριμένο τέκνο της.
Έτσι ο Μέρλιν έγινε ένας αυθεντικός γάτος Αγκύρας. Δηλαδή:
Πορτοκαλής, με γαλανά μάτια, διπλό μεταξένιο τρίχωμα, κομψό κεφάλι, και μια ουρά τόσο φουντωτή που έχει το ίδιο πλάτος με το κορμί του!
Ίδιος ο Μπράντ Πιτ των γατιών.
Όπως όλες οι γάτες που έχουν γεννηθεί σε απόλυτα προστατευόμενο περιβάλλον ο μικρός κοιμόταν πάντα ανάσκελα προς τέρψη όλων μας και δίνοντας μου την ευκαιρία να τον φωτογραφήσω δεκάδες φορές!
Τον πρώτο καιρό τον φρόντισε η μαμά του αλλά το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς στην διάρκεια των διακοπών ένα μεσημέρι η Σάνυ τον πήρε τρυφερά-τρυφερά από το καλάθι του και τον έφερε και τον ακούμπησε στον καναπέ δίπλα μου. Με κοίταξε μόνο μια στιγμή με τα πανέξυπνα μάτια της και με την σαφέστατη παραίνεση : «Κόψε τον λαιμό σου. Εγώ παραιτούμαι» αποχώρησε.
Ετσι λοιπόν ο Μέρλιν απόκτησε την θέση που θα είχε ένα νεογέννητο στην ζωή μου.
Full time job.
Πέρασα τη–γνωστή πλέον φάση από τα καλαθογατάκια μου- ταΐσματος με την σύριγγα ανά τετράωρο. Μετά ο Μερλιν μεγάλωσε και έγινε ένας φουντωτός γάτος ενός χρόνου.
Τότε ακριβώς τον στειρώσαμε. Ξέρω ότι έχουν γίνει πολλές συζητήσεις ανάμεσα στους γατόφιλους / ζωόφιλους για την αξία και το ηθικό του πράγματος όσο αφορά τις στειρώσεις. Υπόσχομαι να επανέλθω στο θέμα αλλά όχι τωρα.
Όλα αυτά έγιναν πριν από εννιά-δέκα χρόνια.
Εν τω μεταξύ ο Μέρλιν έγινε ο κυρίαρχος του σπιτιού και της ζωής μας.
Ξέρετε. Η δικτατορία της ομορφιάς!
Ας δούμε λοιπόν λίγο την ζωή ενός πορφυρογέννητου πρίγκιπα!
Ο Μερλιν πεινάει
Ναι αλλά τι τρώει!
Αφου δοκίμασε όλες τις μάρκες γατοτροφής και γατοκροκετών, κατέληξε σε μια και μόνο γεύση, συγκεκριμένης μάρκας. Αρνείται να δοκιμάσει οποιαδήποτε άλλη ακόμα και αν πεινάει. Μερικές φορές αναρωτιόμουν πως και δεν την βαριέται κάθε μέρα την ίδια –πολύ θα ήθελα και εγω να μπορούσα να έτρεφα τον εαυτο μου κάθε μέρα με μαρούλια και να μην ανησυχώ για το βάρος μου αλλά δεν μου λέει το μυστικό- .
Βέβαια τρώει και μεζεδάκια από το πιάτο μας. Παλιά συνηθεια –ολων των γατιών φαντάζομαι- να μας κοιτάει παρακλητικά όταν τρώμε ακόμα και αν έχει μόλις αδειάσει ένα τεράστιο μπολ γεμάτο λιπαρή, πρωτεϊνούχα γατοτροφή. Αυτός ο μίζερος στην τροφή του γάτος έχει φάει από το χέρι μου φακές, μαρούλι, σπανακόπιτα, φασολάκια, τούρτα ακόμα και σιμιγδαλένιο χαλβά, τα πάντα εκτός από φρούτα.
Τώρα τελευταία, έκανα το σφάλμα να του αγοράσω μια καινούργια γατοτροφή που έχει την τριπλάσια τιμή από τις κανονικές. Φυσικά ο πορφυρογέννητος την υιοθέτησε πάραυτα και κάθε φορά που του ανοίγω μια από τις παλιές κονσέρβες με κοιτάει όπως θα με κοίταζε ένας γκουρμέ αν του σερβίριζα κονσερβαρισμένα μανιτάρια με το φιλέ μπουργκινιόν του ή κρέμα καραμελέ ΓΙΩΤΗΣ για επιδόρπιο.
Ο Μέρλιν διψάει
Ναι αλλά από που πίνει!
Έχει στην διάθεση του ένα κομψό πορσελάνινο άσπρο μπολάκι με θαλασσιά λουλουδάκια γεμάτο φρέσκο, συνεχώς ανανεούμενο, νερό. Κάθε μέρα το πλένω καλά καλά το γεμίζω και το ακουμπάω δίπλα στην τροφή του. Και αυτός δεν το αγγίζει ποτέ! Το που πίνει νερό είναι ένα από τα μυστήρια της μυστικής του ζωής. Μερικές φορές πλησιάζει ένα πιατάκι από τις γλάστρες και κάνει ότι πίνει αλλά πιο πολύ παίζει.
Ο Μέρλιν παίζει
Ναι, αλλά πως παίζει!
Όσοι έχετε γάτες θα ξέρετε την αγάπη τους να κυνηγάνε αντικείμενα πάνω στο πάτωμα. Ο δικός μου λατρεύει να κυνηγάει λαχανικά! Μου κλέβει συστηματικά κομματάκια από τις πατάτες, τα φασολάκια και τα καρότα που καθαρίζω και τότε αρχίζουν τα extreme sports!
Το κομμάτι πετάγεται στον αέρα και πηδάει μαζί του, συστρέφεται στον αέρα για να το πιάσει, το κλωτσάει τριγύρω στο σπίτι και στον κήπο, το παίρνει στο στόμα του και το πάει σε άλλο σημείο που τον βολεύει καλύτερα. Στην διάρκεια του παιχνιδιού, παρασύρει ότι βρεθεί στον δρόμο του, κοπανάει πάνω στα έπιπλα και στις γλάστρες, βουτάει ανάμεσα στα φυτά, αγνοεί τα τζάμια και όλα αυτά σε απίστευτες ταχύτητες. Αναρωτιέμαι πως και δεν έχει σπάσει κανένα πόδι ή κανένα κεφάλι ακόμα.
Στο τέλος ξαπλώνει ευτυχής πάνω στο μισοδιαλυμένο τρόπαιο του, που πλέον θεωρεί ότι το έχει νικήσει. Τώρα που το σκέφτομαι, τι καλά που ο Μέρλιν δεν μου βγήκε και κυνηγιάρης. Θα μάζευα μπουτάκια από ποντίκια και σπουργίτια από παντού στο σπίτι (μπλιάχ!)
Ο Μέρλιν γουστάρει βόλτες.
Ναι αλλά τι βόλτες!
Ολιγόλεπτες παρακαλώ! Ισα για να πει ότι δεν κάνει τελείως καθιστική ζωή. Πάει μια βολτίτσα μέχρι την απέναντι ταράτσα, τάχα για να κοιτάξει κάτι – που μόνο αυτός βλέπει- και επιστρέφει για να συνεχίσει τον ύπνο του από εκεί που τον έχει αφήσει.
Ο Μέρλιν έχει σεξουαλικές ανησυχίες
Χμ... καλά νομίζεται ότι ένας στειρωμένος γάτος δεν έχει τέτοιες ε;
Λάθος. Μπορεί να μην σκοτώνεται με τους αντεραστές στις ρούγες αλλά την εποχή του οίστρου ο Μέρλιν όλο και κάτι θα βρει να εκτονωθεί. Συνήθως το λούτρινο ζωάκι του – καλά μην βαράτε ! ναι του έχω και λούτρινο ζωάκι για παιχνίδι – ή ότι μαλακό και με έντονες μυρωδιές ανακαλύψει εκτεθειμένο π.χ. την σφουγγαρίστρα!
Τα δαγκώνει για να μην του φύγουν και ... καλά θα σας απαλλάξω από την περιγραφή των γαργαλιστικών λεπτομερειών!
Ο Μέρλιν χαλαρώνει.
Ναι, αλλά πως χαλαρώνει!
Είναι εκπληκτικό πως οι γάτες περνάνε από την πλήρη χαλάρωση στην εγρήγορση σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Μπορεί να δείχνει ότι κοιμάται στην διπλανή καρέκλα αραχτός και ακούνητος αλλά αρκεί να ακουστεί ο ελάχιστα ενδιαφέρων ήχος – ένα ζουζούνι για παράδειγμα στην άλλη πλευρά του κήπου- για να αρχίσει να κουνάει νευρικά την ουρά του που κάποιος του χαλάει την ησυχία. Σκέφτομαι πάλι, πως πάλι καλά που το κάνει κι αυτό, για να καίει και καμιά θερμίδα. Αλλιώς πως κρατάει αυτήν την υπέροχη σιλουέτα; Είναι ομολογουμένως ένας κομψός γάτος! Ίσως πάλι η ομορφιά του να οφείλεται ακριβώς σε αυτό. Ίσως να μην χαλαρώνει αλλά απλώς να κάνει γιόγκα!
Ο Μέρλιν νυστάζει
Ναι αλλά που κοιμάται!
Κατ’ αρχάς ΠΑΝΤΟΥ. Στο κρεβάτι, στις πολυθρόνες – με προτίμηση, αυτή που είναι πιο κοντά στην φωτιά τον χειμώνα- στο στερεοφωνικό, στο τραπεζάκι του σαλονιού, πάνω στη τηλεόραση, πίσω από τα βιβλία στην βιβλιοθήκη, στις παπουτσοθήκες, στις ντουλάπες, πάνω στο γραφείο αγκαλιά με το πληκτρολόγιο, φαρδύς πλατύς στο πάτωμα αλλά μακριά από το κλιματιστικό το καλοκαίρι, πάνω στην κληματαριά, πάνω στην σιδερώστρα. Ακόμα και στο καλάθι του μερικές φορές!
Ο Μέρλιν έχει υπηρετικό προσωπικό
Και τι υπηρετικό προσωπικό!
To υπηρετικό προσωπικό του Μέρλιν είναι ο Ν. Ναι, γι αυτόν τον Ν μιλάω που κυνήγαγε με την παντόφλα την Σίλβα, τότε παλιά. Ο Ν. Λοιπόν είναι αυτός που σηκώνεται δύο φορές κάθε βράδυ για να ταΐσει τον Μέρλιν. Η ιστορία έχει ως εξής: Στις 2:30 στην βαθιά νύχτα, ο Μέρλιν πηδάει με φόρα στο κρεβάτι από την μεριά του Ν. Ταυτόχρονα αρχίζει και γουργουρίζει στην ένταση «περνάει τρένο». Ο καλός μου που κάνει ελαφρύ ύπνο ξυπνάει αμέσως, σηκώνεται, πιάνει αγκαλιά τον Μέρλιν και τον πάει στο πιατάκι του για να φάει. Να σημειώσω εδώ ότι αποβραδίς έχουμε εφοδιάσει το πιατάκι με αρκετή τροφή για να βγάλει την νύχτα και να καλύψει τις νυχτερινές λιγούρες του. Όμως ο Μέρλιν δεν επιθυμει απλά να φάει. Επιθυμεί να σηκωθεί ο Ν. να τον πάρει αγκαλιά και να τον πάει στο φαί του! Γι αυτό άλλωστε δεν υπάρχει το υπηρετικό προσωπικό; Για να εξυπηρετεί όχι μόνο τις ανάγκες αλλά και τα καπρίτσια.
Αν δε ο Ν. είναι πολύ κουρασμένος και τον αγνοήσει, τότε ο πρίγκιπας πλησιάζει στα κεφάλια μας, και γουργουρίζει ακριβώς πλάι στα αυτιά μας για να μην υπάρξει καμιά παρανόηση ότι πρέπει να τσακιστούμε να τον εξυπηρετήσουμε.
Το αυτό επαναλαμβάνεται και με το γλυκοχάραμα γύρω στις 5. Ξέρετε τότε που ο ύπνος είναι πιο γλυκός και που υπολείπεται μόλις μια ώρα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Τότε, τις πιο πολλές φορές – αλλά όχι όλες - κάνω την ανάγκη φιλοτιμία και απαλλάσσω τον καλό μου από τον δεύτερο κόπο, οπότε κάνω εγώ την διαδρομή κρεβάτι – αγκαλιά – πιατάκι .
Καθόλου όμως αυτό δεν στερεί τον Ν από το δικαίωμα να χριστεί ο «Υπάλληλος Του Μήνα» από τον μάλλινο εργοδότη του.
Ο Μέρλιν και η μυστική ζωή του
Χμ... εδώ τα πράγματα περιπλέκονται! Ο Μέρλιν τα βράδια φεύγει από το σπίτι για τέσσερις ακριβώς ώρες. Από τις 10 έως τις 2.
Γενικά στην συναναστροφή του με τους ανθρώπους είναι τελείως ανοιχτός. Δεν τους φοβάται και αφήνει να τον πιάνουν και να τον πασπατεύουν – είναι και πρόκληση εδώ που τα λέμε με την εμφάνιση που διαθέτει-
Άρα υποθέτουμε ότι όταν λείπει τα βράδια πρέπει να διευρύνει τον κύκλο των γνωριμιών του!
Γιατί πως εξηγείται ότι το πρωί που τον παίρνω αγκαλιά, μυρίζει γυναικείο άρωμα – που δεν είναι δικό μου- , ξένο φαγητό, καμιά φορά και αλκοόλ.
Δεν κάνω πλάκα, ο τύπος γυρνάει τα βράδια και γω δεν ξέρω που. Ίσως να έχει και δεύτερη οικογένεια που τον φροντίζει τις νυχτερινές ώρες ή ίσως απλά να έχει βρει ένα εξοχικό σπιτάκι έτσι για αλλαγή.
Βέβαια δεν λείπει ποτέ στην διάρκεια της μέρας από το σπίτι. Η μυστική του ζωή είναι αποκλειστικά νυχτερινή.
Ξεπέρασα κατά πολύ τις 1200 λέξεις στο ποστ αυτό και ωστόσο σας έδωσα μια μικρή μόνο γεύση από αυτόν τον υπέροχο Πορτοκαλή τύπο γι αυτό σταματώ εδώ και βέβαια θα επανέλθω.
Ο Μέρλιν είναι η μοναδική γάτα που μας έχει απομείνει.
Διαθέτει αυτή την στιγμή περισσότερες από 300 φωτογραφίες – περισσότερες από κάθε άλλη γάτα που είχα-
Σας παραθέτω λοιπόν ένα πολύ μικρό μέρος από τη συλλογή.
Κάντε κλικ πάνω τους και περιμένετε την μεγέθυνση.
Και υπομονή ! Τα αγαθά κόποις κτώνται!
p.s.
Σοκ έπαθα σήμερα το πρωί. Από την νυχτερινή του βόλτα γύρισε με μια μεγάλη μαύρη στάμπα στην ουρά του.
Η το βράδυ κάποιος εκμεταλλεύτηκε την ευπιστία του και τον έκαψε εσκεμμένα ή το βραδινό όργιο εξελίχτηκε πιο άγρια από όσο περίμεναν οι συμμετέχοντες!
σκηνές
από την ταινία
προσεχώς
Ετικέτες cats and animals, merlin
Απίθανος ο Πορφυρογέννητος Θεός!!!!!! Θεογκόμενος για την ακρίβεια!
Τι τυχεροί άνθρωποι που είστε αφού βρίσκεστε στην υπηρεσία της Αυτού Υψηλότητος!!!!! ;-)))))
ΥΓ Μάθημα ορθογραφίας:
φύλο=γένος (ένα λι)
φύλλο=του δέντρου (δύο λου)
Φιλάκια!