Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007
Ενας γάτος τον Γενάρη –και τον Φλεβάρη , και τον Μάρτη...

Τον Μερλιν τον γνωρίζετε.





Εννιάμισι χρονών τώρα πια αλλά πάντα μεγαλοπρεπής και ευειδής.
Αυτές τις μέρες που οι γάτες είναι σε οίστρο, ο Μερλιν επιθυμεί διακαώς να μπει στο παιχνίδι, παρ όλο που είναι ένας ευτυχής καστράτο.
Ο κτηνίατρος λέει ότι οι στειρωμένοι αρσενικοί έχουν κι αυτοί τις ορέξεις τους, που προέρχονται από τις ορμόνες των επινεφριδίων τους, όταν δεν διαθέτουν πια τα βασικά τους αναπαραγωγικά όργανα.

Πάντως ο Μερλιν αυτόν τον καιρό, γυρνάει στις ρούγες και τις νύχτες ακούμε τις κραυγές του, ελπίζοντας να επιστρέψει σώος το πρωί.
Μέχρι τώρα είχε καταφέρει να βγει αλώβητος από τέτοιες εξορμήσεις και είχαμε ησυχάσει μιας και τα έχει πια τα χρονάκια του.
Ομως ο τύπος, θες γιατί μεγαλώνοτας έχει αποκτήσει ισχυρές κτητικές διαθέσεις για τον χώρο του –τους ακάλυπτους χώρους του οικοδομικού μας τετράγωνου- θες γιατί , ξέρω ΄γω, θέλει να το παίξει άντρας στο φρέσκο αίμα που κυκλοφορεί στη γειτονιά, φέτος ξεσπάθωσε.
Τσακώθηκε άγρια με μια νεαρή και ζόρικη γατούλα που εμφανίστηκε τον προηγούμενο μήνα με αποτέλεσμα να του λείπει τώρα πια ένα μικρό κομματάκι από το δεξί αυτί.
Προχτές πάλι μου γύρισε το πρωί γεμάτος αίματα και καταπληγωμένο το ίδιο αυτί.





Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι αυτά δεν είναι πράγματα για την ηλικία και την αξιοπρέπεια του, αλλά αυτός απλά με κοιτάει με τις θαλασσιές ματάρες του.
Ποτέ δεν καταλαβαίνω τι θέλει να μου πει.
Ισως επειδή με βλέπει μόνο σαν πηγή τροφής και ενίοτε ελαφρού ξυσήματος της μύτης του –είναι το ευαίσθητο σημείο του.
Σιγά μην κάτσει να μου εξηγήσει πώς βλέπει τα πράγματα ενας οριακά πια μεσήλικας γάτος, σε κρίση ηλικίας.
Σιγά μην μου πει πως νοιώθει όταν μυρίζει τις μυρωδιές άλλων αρσενικών να έχουν παραβιάσει την επικράτεια του.
Σιγά μην μου δωσει αναφορά για το τι γουστάρει να κάνει τις νύχτες που βγαίνει τις τσάρκες του.

Την άλλη μέρα το πρωί στητός μπροστά στο μπολ του φαγητού του με κοιτάει και περιμένει το πρωινό του γεύμα.
Παίρνω στα χέρια μου την πορτοκαλιά κονσέρβα και ετοιμάζομαι να την ανοίξω.
Βγάζει μια κραυγούλα δυσαρέσκειας και μου κουτουλάει το χέρι.





“Οχι αυτό!
Σήμερα γουστάρω το άλλο στο ροζ φακελάκι!”


Και συμμορφώνομαι!

Ετικέτες ,

 
posted by ralou at 1:18 π.μ. | Permalink |


25 Comments:


  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 8:58:00 π.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Η τελευταία φωτογραφία προτείνω να αφαιρεθεί πάραυτα. Ένας μεγαλοπρεπής και ευειδής γάτος δεν πρέπει να αποκαλύπτει τις τυχόν μικρές ατέλειες του.
    Καλή σου μέρα
    Y.Γ. Ναι ακόμα δεν μπορώ να αποφασίσω να στειρώσω τον Μαντού.

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 9:13:00 π.μ., Blogger tassoula

    Θα συμφωνήσω με την Νερινα!!
    Καλημέρες!!

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 10:07:00 π.μ., Blogger ralou

    Mα γι αυτό έβαλα το Χ της λογοκρισίας νερίνα!
    Και να το αποφασίσεις με τον Μαντου σου. Διαφορετικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου ξεφύγει με τον πρώτο οίστρο του και να μην γυρίσει ποτέ.
    Έτσι χάνονται τα περισσότερα αρσενικά γατιά.
    Και γιατί είναι ατέλεια παρακαλώ η έλλειψη ενός ζεύγους αδένων;
    Εγώ τον βρίσκω έτσι πιο όμορφο.
    Αλλά ακατονόμαστα προσπάθησα να κρύψω με την λογοκρισία.
    Είναι και λίγο βρομύλος...
    ;)

    τασούλα, μάλλον πρέπει να γράψω κάτι για το θέμα της στείρωσης. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι κάνουν κακό στο ζώο. Διαφωνώ ριζικά.

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 11:08:00 π.μ., Blogger Debby

    Βρώμυλος ξε-βρώμυλος εμένα αυτός ο γάτος είναι μέσα στην καρδιά μου! :-)

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 12:07:00 μ.μ., Blogger Σπιτόγατος

    Μα θα υποδείξεις εσύ σε ένα μεσήλικα γάτο τι πρέπει να κάνει και τι όχι;;;
    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!
    :ΡΡΡ

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 12:25:00 μ.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Εγώ πάντως δεν ξέρω. Ξέρω ότι πρέπει να τον στειρώσω γιατί έτσι δεν θα τον χάσω, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μου είναι απωθητική η ιδέα. Τέλος πάντων έχω τρεις μήνες ακόμα για εκείνη τη στιγμή.

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 1:27:00 μ.μ., Blogger dodo

    "...με βλέπει μόνο σαν πηγή τροφής και ενίοτε ελαφρού ξυσήματος της μύτης του..."

    Σαν μαξιλάρι, δεν σε βλέπει;
    Και θερμοφόρα τον χειμώνα, όταν κρυώνει;...

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 1:54:00 μ.μ., Blogger ralou

    Αμα δεις τις πατούσες του debby ίσως να αλλάξεις γνώμη.
    Κανονικό χρώμα: τρυφερό ροζ.
    Καθημερινό χρώμα: καφετι, γκρι σκούρο, μαυριδερο.
    Ευτυχώς που βρέχει καμιά φορά, πατάει στα νερά και βλέπουμε το αληθινό τους χρώμα.
    Αλλά με την φετεινή ανομβρία...

    Μα τι λες σπιτογατε!
    Εγω να του υποδείξω;
    Εγω απλά σαν αφοσιωμένη μάνα ξέρω ότι είναι μικρό το πουλάκι μου ακόμα, μην το ξεμυαλίσει καμιά παστρικιά και το παρασύρει.

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 2:42:00 μ.μ., Blogger ralou

    Nερίνα μου, όλες μου οι γάτες ήταν στειρωμένες.
    Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά όχι μόνο για μας αλλά κυρίως για τα ίδια τα ζώα.
    Και μην φοβηθεις ότι ο Μαντου σου θα σου γίνει μαλθακός ή ότι θα αγριέψει.
    Καμιά από τις γάτες μου δεν άλλαξε συμπεριφορά μετά την στείρωση.
    Και κυρίως μην έχεις ηθικο πρόβλημα!

    Ax dodos τι πληγή έξυσες τώρα!
    Η αυτού εξοχότης είναι η μοναδική γάτα που δεν κοιμάται ποτέ στην πλάτη μου. Ολες οι άλλες το έκαναν.
    Επίσης δεν γουστάρει να τον ακουμπάμε αμα κοιμάται.
    Και να φανταστείς ότι τον μεγάλωσα κυριολεκτικά πάνω στο κορμί μου.
    Oπότε, ούτε μαξιλάρι ουτε θερμοφόρα.
    Ο πιο σνομπ γάτος που είχα ποτέ!

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 3:27:00 μ.μ., Blogger Lupa

    Είδες ραλλούκα που η φύση αρνείται ενίοτε να μπει στης νόρμες που εμείς τα "ανώτερα όντα" με τον πολιτισμό μας προσπαθούμε να της επιβάλουμε?
    Ηλικιωμένος δεν σημαίνει και παραιτημένος κασι όσο ακόμα δεν έχει αναλάβει κάποιος μικρότερος την αρχηγία, ο Μέρλιν θεωρεί εαυτόν(και καλά κάνει) γενικό δερβεναγά της περιοχής.
    Αβε Καίσαρ!

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 6:15:00 μ.μ., Blogger H.Constantinos

    "...οριακά μεσήλικας γάτος σε κρίση ηλικίας" (!!!)

    Δεν την δείχνει την ηλικία του στην πρώτη φωτό! Μικροδείχνει ο μεσήλικας!

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007 8:46:00 μ.μ., Blogger ralou

    Συμφωνα με τους κτηνίατρους constantine,τα γατησια χρόνια μετρώνται ως εξης:
    Τα δύο πρωτα χρόνια αντιστοιχουν σε 18 ανθρώπινα.
    Τα υπόλοιπα αντιστοιχούν σε 5 ανθρώπινα το καθένα.
    Αρα ο Μερλιν είναι τωρα :
    18+(5Χ7)+(2,5)=55-56 χρονών.

    Kai μην ξεχνάς ότι "Ο πενηντάαααρης, ο πενηντάαααρης, είν΄ ενας νέος της εποχής!"


    Ασε που δεν εχει βάλει το χέρι του στο κρύο νερό τόσα χρόνια lupa. Και την συνταξη να φανταστείς -βγήκε με μειωμένη λόγω βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων τάχα μου ταχα μου- στο σπίτι του την φέρνουν μη καιπερπατησει μέχρι το ταχυδρομείο και του χαλάσει το πεντικιουρ!

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 12:05:00 π.μ., Blogger Ελπίδα

    Να σου ζήσει ραλού μου ο Μέρλιν! Μου θύμησες πολύ τον Έντουαρτ. Έννιωσα πολλές φορές τύψεις μετά την στείρωση. Γλύτωσα κουρτίνες μετά, αλλά ο γάτος μου αποβλακώθηκε! Είχε γίνει ένα μπιμπελό. Είχε εμπειρία όμως, όπως είπε ο γιατρός, γι' αυτό κάποιες εποχές ψαχνόταν...
    Δεν τον αφήναμε όμως εκτός σπιτιού, γιατί δίπλα μας υπάρχει δρόμος ταχείας κυκλοφορίας και κάθε μέρα βρίσκουμε σκοτωμένα γατάκια.
    Φιλιά πολλά και καλό σου βράδυ!
    Την γατούλα που θηλάζει την είδες;

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 12:32:00 π.μ., Blogger ralou

    ΕΛπίδα, όπως είπα και στην νερίνα πιο πάνω, καμία από τις δικές μου γάτες δεν άλλαξε συμπεριφορά μετα την στείρωση.
    Το φημισμένα κυνηγετικά κατορθωματα της Σάνυ και του Λαϊανο έγιναν αφού είχαν στειρωθεί.
    Ο κτηνίατρος λέει ότι το κάθε ζώο έχει τον χαρακτήρα του και δεν αλλάζει μετά.
    Δεν ξέρω, ίσως να υπάρχουν και εξαιρέσεις.

    Πάντως έχε υπ όψιν σου ότι οι αρσενικοί γάτοι είναι εκ φύσεως συνήθως αποβλακωμένοι όταν παύουν να είναι μικρά γατάκια.
    Οπότε μην έχεις καθόλου τύψεις για τον Εδουαρδο σου. Σιγουρα η στείρωση του έκανε τελικά περισσότερο καλό παρά κακό στην ζωή του

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 1:45:00 μ.μ., Blogger An-Lu

    Τζουτζούκοοοοοοοοςςςςςςςςς!!!!!
    Νταηλίκια μέσης ηλικίας ε;;;;
    Τον τυχεράκια!!!!!!

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 3:11:00 μ.μ., Blogger ~~kindergarden teacher ~~

    ....Αριστόγατος ο ΜΈρλιν ...

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 3:43:00 μ.μ., Blogger kiki

    Εχω κι εγω ένα πορτοκαλί γάτο και 2 κοριτσόπουλα. Χαμός γίνεται αυτές τις μέρες με τις ορέξεις τους.Η τελευταια φωτό η λογοκριμένη, όλα τα λεφτά! χαχα!

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 8:44:00 μ.μ., Blogger ralou

    γοργόνα μου, τι ενοείς μεσηλιξ και τυχεράκιας;
    Αφ ενός, εμείς είμαστε οι τυχεροι που μας κάνει την τιμή, αφ εταίρου μεσίληξ είναι το μάτι σου!
    Ακου μεσίληξ, γατος στην ακμή του!

    seva, με τα πετιγκρι του κι όλας, όχι ότι κι ότι!

    Τι νόμισες ονειρομαγειρέματα! Την προσέχουμε εμείς την αξιοπρέπεια του πορφυρογέννητου. Αντε επειδή δηλαδή τον εκθέσαμε στο ΝΕΤ να αφήνουμε εκτεθημένα τα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα;

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 9:29:00 μ.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Αυτό εννοούσα. Δεν έχει σε εκείνη την περιοχή τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα που θα έπρεπε να είχε.
    Καλό σου βράδυ

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 11:29:00 μ.μ., Blogger kiki

    Καλέ κοτζάμ ποπό έχει εκεί ο γάτος!!!

     
  • At Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007 11:36:00 μ.μ., Blogger ralou

    νερίνα, ονειρομαγειρέματα, γι αυτό ακριβως επενέβη η λογοκρισία.
    α. για να μην δίνουμε αναφορά σε κανένα για τις χμ.. μικρές μας ατέλειες.
    β. γιατι ο ποπός μας πρέπει να προφυλαχθεί από τα αδιάκριτα βλέματα.

    Ειμαστε που είμαστε ομορφούληδες, μην μπουν σε κανένα βαρβάτο αρσενικό τίποτα κακές ιδέες ;)

    Με προβλημάτισε σοβαρά ωστόσο, το γιατί οι γρατζουνιές ήταν στο δεξί αυτί.
    Ή ο αντίπαλος ήταν αριστερόχειρας, ή του την έφερε πισώπλατα.
    Ας περισώσουμε την αξιοπρέπεια του επιλέγοντας το δεύτερο.

     
  • At Τετάρτη, Μαρτίου 21, 2007 11:53:00 π.μ., Blogger An-Lu

    Για την περίπτωση που το αγνοείς, η πλειοψηφία των αιλουροειδών είναι αριστερόποδες! Άρα δικαίως φέρει το παράσημο στο δεξί αυτί ο Πρίγκηψ!

    ΥΓ Δεν τον είπα εγώ πρώτη μεσήλικα, εσύ άρχισες!!!!!

     
  • At Τετάρτη, Μαρτίου 21, 2007 12:01:00 μ.μ., Blogger ralou

    Αλήθεια γοργόνα μου;
    Τόσα χρόνια με γάτες και δεν το ήξερα.

    Αρα δεν υπήρξε ρίψασπις!
    Για να πω την αλήθεια αυτό φοβόμουν αλλά δεν το ομολογούσα.

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2007 2:10:00 π.μ., Blogger Strangeliz

    otan se koitazei me tis matares t k den katalabaineis ti s leei..mallon prospathei na sou pei "kalutera mias wras eleuferis (k epikindinis) zwis para 40 xronia sklavias(na koimamai/trww) k fulakis(na eimai isixos)" lol
    kserw pantws pws niwfeis... k meis exoume ataxta pets..
    k xasame tin skilitsa m, apautes tis ekswrmiseis!!asta!! :(

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2007 12:32:00 μ.μ., Blogger ralou

    Δεν νομίζω! Δεν νομίζω strangeliz.
    Δεν ξέρεις τι καλοπερασάκιας γάτος είναι αυτός.
    Και ιδιαίτερα όσο αφορά το φαγητό.
    Τρεις κονσέρβες διαφορετικές του ανοίγω για να διαλέξει την γεύση της ημέρας.
    Kαι τι εννοείς "σκλαβια και φυλακή"
    Ξέρεις πόσα χρόνια έχω να κάνω κανονικές διακοπές για να μην ξεβολευτεί το μανάρι μου;
    ;)
    Επίσης και εγω έχω χάσει αρκετά πετς και ξέρω την στεναχώρια!

    Καλως ήλθες στο blog!

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com