Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007
Ψαράκια στο κρεβάτι τους
(Η συνταγή του μήνα)

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία
χρόνια για την υγιεινή διατροφή.

Μεσογειακές δίαιτες και διατροφικές πυραμίδες για ισορροπημένη διατροφή για υγεία και ευεξία, ελαιόλαδο και σησαμέλαιο με τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες που κάνουν φασίνα στα κύτταρά μας , τόνοι ωμών λαχανικών με τις πολυπόθητες φυτικές ίνες που λαμπικάρουν το έντερο μας, μαζί με άσκηση αεροβική για να γυμνάσουμε την καρδιά μας που σκέβρωσε σαν την μέση μου από το καθισιό μπροστά στον υπολογιστή. Και βέβαια εξοβελισμός του κρέατος από την ζωή μας και προτίμηση στα ωμεγαλιπαρούχα ψαράκια.

Χμ! καλά!
Άντε να μαγειρέψω μια φορά την βδομάδα ένα όσπριο και να καταργήσω εντελώς τις μαργαρίνες.
Άντε να φτιάξω και καμιά ωμή σαλάτα αν με ρίξει κανείς στο φιλότιμο.
Άντε να κάνω και τα χιλιόμετρα μου στον διάδρομο παρακολουθώντας ταξιδιωτικές εκπομπές στην τηλεόραση για να παρηγοριέμαι.
Αλλά την αμαρτία μου την λέω:

Είμαι κατ εξοχήν κρεοφάγο ζώο!
Οι χορτοφαγικές πρακτικές, παρ όλο που θαυμάζω και ζηλεύω όσους τις ακολουθούν, δεν συνάδουν με την ιδιοσυγκρασία μου.
Αληθινά δεν μπορώ να κατανοήσω όσους απολαμβάνουν μια μαρουλοσαλάτα ή ένα μπολ βραστά κολοκυθάκια ή ένα πιάτο μπάμιες γιαχνί (συγνώμη, αλλά .. μπλιάχ)

Ωστόσο, όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο καταλαβαίνω την ανάγκη αλλαγής των διατροφικών μου συνηθειών.
Και κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, εισάγω σιγά-σιγά και υποχρεωτικά, κάποια τρόφιμα στο διαιτολόγιο της οικογένειας που πριν λίγα χρόνια ούτε θα ήθελα να δα δω στο τραπέζι μου. Προς μέγιστη χαρά του καλού μου βεβαίως, που για να έχει την ευκαιρία να απολαύσει ένα λαδερό φαγητό, έπρεπε να εκδράμει στην μανούλα, στο πατρικό του.
Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Μ' αρέσει να μαγειρεύω πιο πολύ
και από το να τρώω αυτά που μαγειρεύω. Έτσι λοιπόν είπα ότι αφού ήταν υποχρεωτικό να τρώμε και λαχανικά και ψάρια και όλα να τα αρτύζουμε με παρθένο ελαιόλαδο, ας τα συνδυάσω όλα αυτά να δούμε τι θα γίνει.
Το παρακάτω φαγητό το έφτιαξα τυχαία, κάποια μέρα που μου περίσσευαν πολλά λαχανικά μετά από καταναλωτική κραιπάλη στην Σαββατιάτικη λαϊκή αγορά της γειτονιάς μου.
Γιατί βέβαια μπορεί να μην αγαπώ ιδιαίτερα τα λαχανικά αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί σε ένα πάγκο γεμάτο με πιπεριές πολύχρωμες και μελιτζάνες και ντομάτες και κολοκυθάκια ακόμα και όταν δεν είναι η εποχή τους.
Ιδιαίτερα όταν δεν είναι η εποχή τους!

Ιδού λοιπόν η συνταγή για να φτιάξετε "Ψαράκια στο Κρεβάτι τους!"
Ονόμασα έτσι το φαγητό αυτό, για να του προσθέσω λίγο μυστήριο και ενδιαφέρον.
Στην ερώτηση : "Τι θα φάμε σήμερα;"
Τι είναι πιο ενδιαφέρον να ακούσει κανείς :
"Ψάρια με λαχανικά"
ή

"Ψαράκια στο κρεβάτι τους"

Τέσσερις μεγάλοι Κολιοί ή Σκουμπριά ή Τονάκια
2-3 κολοκυθάκια
1 μελιτζάνα
3 κρεμμύδια ξερά
2 σκελίδες σκόρδο
3 πιπεριές πράσινες (κέρατο)
2 πιπεριές κόκκινες (Φλωρίνης)
1 φλιτζάνι καλαμπόκι
2 μέτριες ντομάτες
ελαιόλαδο
αλατοπίπερο, μαϊντανός ψιλοκομμένος.


Καθαρίστε τα ψάρια και κόψτε την ουρά και όλα τα πτερύγια με ένα ψαλίδι. Αλατίστε τα. Τα ψάρια που προτείνω είναι αρκούντως λιπαρά για να σας προσφέρουν αφειδώς τα πολύτιμα ω-λιπαρά τους. Το ίδιο φαγητό το κάνω καμία φορά και με γαύρο αλλά τότε καθαρίζω και ξεκοκαλίζω τελείως τα ψαράκια έτσι ώστε να μείνουν μόνο τα φιλετάκια τους.
Κόψτε τα λαχανικά σε κυβάκια. Για να πω την αλήθεια, αυτή είναι η πιο ευχάριστη δουλειά όταν μαγειρεύω αυτό το φαγητό.
Με το ωραίο, μεγάλο μαχαίρι του σεφ που διαθέτω, και μια ευρύχωρη και καλή επιφάνεια κοπής, ψιλοκόβω τα λαχανικά και τα στοιβάζω σε ξεχωριστούς σωρούς σε μια πιατέλα. Είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου σε μια επαγγελματική κουζίνα με την μπριγάδα των μικρομάγειρων να δουλεύουν γύρω μου και να υπακούουν στις εντολές που η μεγάλη σεφ ξεστομίζει.
Καλά! Λαχανικά μαγειρεύω και σε λίγο πρέπει να τα φάω κιόλας, αφήστε με να το ομορφύνω λιγάκι το πράγμα!
Τσιγαρίστε ελαφρά το κρεμμύδι, προσθέστε ένα-ένα τους σωρούς με τα λαχανικά και το σκόρδο και ανακατέψτε.
Όχι καλέ! Δεν έχει σημασία η σειρά. Όπως θέλετε βάλτε τα, αλλά αφήστε την ντομάτα τελευταία για να μην λιώσει πολύ και τον μαϊντανό στο τέλος-τέλος για να μην χάσει το άρωμα του. Αλατοπιπερώστε κατά το δοκούν.
Μαγειρέψτε τα λαχανικά για μισή ώρα περίπου με ανοιχτή κατσαρόλα.

Σε ένα όμορφο πυράντοχο ταψάκι με μπλε λουλουδάκια, αδειάστε τα μαγειρεμένα λαχανικά.
Καλά! Δεν είναι απαραίτητο να έχει μπλε λουλουδάκια. Αλλά ένα καλοπαρουσιασμένο φαγητό όσο να ναι παίζει ρόλο στην αποδοχή του. Ιδιαίτερα αν είναι ψάρια με λαχανικά και σεις ορκισμένοι κρεοφάγοι!
Πάρτε τα ψάρια και γεμίστε τις κοιλιές τους με μια-δυο κουταλιές από το μείγμα. Αραδιάστε τα πάνω στα λαχανικά. Ρίξτε από πάνω λίγο ελαιόλαδο και φουρνίστε τα στους 180 βαθμούς για μια περίπου ώρα.
Ενδιάμεσα, αναποδογυρίστε τα ψάρια για να ψηθούν και από την άλλη πλευρά.
Ανακατέψτε τα λαχανικά προσεκτικά για να μην αρπάξουν από πάνω.

Το έτοιμο φαγητό είναι ιδιαίτερα ευπαρουσίαστο με τα πολύχρωμα λαχανικά του δίπλα στο ψητό ψαράκι. Μην ξεχάσετε να σερβίρετε γενναίες δόσεις λαχανικών σε κάθε μερίδα. Η ιδέα είναι να φάτε τα λαχανικά και το ψαράκι να είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα που θα αρτύσει την γεύση σας και θα απομακρύνει την πείνα σας για πρωτεΐνη.

Και να χορτάσετε με την ησυχία σας από αυτό το φαγάκι!
Είναι απενοχοποιημένο και υγιεινό και ωφέλιμο.
-Εκτός αν έχετε βαλει πολύ ελαιόλαδο και βαλθείτε να αποξηράνετε την λιμνούλα που θα σχηματιστεί στο πιάτο σας με τρεις φέτες φρέσκο ψωμι ;) -
Αν δε, σας αρέσουν τα λαχανικά είναι βέβαιο ότι θα το βρείτε και νόστιμο.
Εγώ πάλι θα ονειρεύομαι το φιλετάκι μου και θα παρηγοριέμαι από το βλέμμα ανακούφισης του καλού μου.
Που…, να!
Σήμερα δεν θα τρέχει πάλι στην μανούλα για λαδερό!


p.s.
Να σας πω!
Που πήγατε όλοι εσείς οι κρεατολάτρες;
Ολα τα σχόλια χορτοφαγικά είναι!
Αχ! τελευταία κρεατοφάγος στον κόσμο μου φαίνεται πως έμεινα ;(

Ετικέτες

 
posted by ralou at 1:10 μ.μ. | Permalink |


23 Comments:


  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 3:34:00 μ.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Εγώ καρδιά μου για να ξέρεις, εάν σε μια άλλη ζωή χρειαστεί να με ταίσεις, τα αγαπημένα μου: ψαράκι ψητό με λαδολέμονο και ρίγανη (καλό λάδι παρακαλώ)και χόρτα του αγρού, στην ανάγκη ιταλικά ραδίκια.
    Σε τηγανητό μόνο μπαρμπουνάκι ή κοτσομουρίτσα πάλι με χορταράκια.
    Σε βραστό μόνο σφυρίδα σουπίτσα με μια μικρή υπερβολή στο καρότο και στο σέλινο, χωρίς χορταράκια εδώ.
    Είμαι κλασσική στα γούστα και επειδή είμαι και καλή δεν θα δείξω στη Νάσια το μενού της ημέρας.
    Καλό σου βράδυ

     
  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 3:55:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ανακουφίστηκα βρε νερινοφιλενάδα!
    Έπρεπε να υπάρχει και κάτι που να διαφωνούμε και να μην ταιριάζουμε.

    Τώρα, αν εσύ χρειαστεί να με ταΐσεις προτιμώ ένα τρυφερό φιλετάκι ζουμερό και λίγο ψημένο.
    Tα κεφτεδάκια άστα.
    Θα τα φέρω εγώ στο ταπερ, και θα τα κανονίσουμε με την βαφτισημιά μου.

    (To "νερινοφιλενάδα" κατά το "κουμπαρομπεμπέκα")

     
  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 5:25:00 μ.μ., Blogger Σταυρούλα

    Βρ μπας κι είσαι η χαμένη αδερφή της μαμάς μου? Ορκισμένη κρεοφάγος κι αυτή. Ο πατέρας μου ήταν ψαροφάγος.
    Εγώ πάλι αυτό το φαγητό θα το 'τρωγα και χωρίς λεκτικά στολίδια στη στιγμή. Ψάρια, λαδερά με λαχανικά (αγκινάρες,αρακάς, μπάμιες, φασολάκια κλπ) και χόρτα είναι το φαΐ μου! Τρώω και κρεατάκι όμως!Παμφάγο ον! ;)

     
  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 7:46:00 μ.μ., Blogger H.Constantinos

    Μπά; Μαγειρεύετε κιόλας;

    Κρίμα όμως...
    Η υπέροχη αυτή συνταγή δεν κάνει γιά το διαμπερές τρίφατσο τριάρι μας στο Μπραχάμι...

    Κατ'αρχήν θα μυρίσουν ψαρίλα τα υπέροχα ξανθά μαλλιά Εκείνης.
    Επί πλέον, πώς να καθαρίσει τους κολιούς με τα υπέροχα ροζ νύχια της.
    Και το κυριότερο, τα ψάρια είναι πολύ ακριβά.
    Και τα λαχανικά το ίδιο.

    Σας παρακαλούμε, να επικεντρωθείτε περισσότερο στα όσπρια.

     
  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 8:16:00 μ.μ., Blogger ralou

    renata καλό μου, μην νομίζεις ότι δεν τιμάω δεοντως τα ψαράκια.
    Τα λαχανικά που τα συνοδεύουν με απωθούν.
    Μαζί και με ότι άλλο υγιεινο και χρήσιμο για την υγεία υπάρχει.
    Μηπως έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις;
    (Καλά. Το βουλώνω.
    Μην εχουν και τα σχόλια εδώ, την τυχη του αλτερ εγκο.)
    ;)

    Και βέβαια μαγειρεύουμε καλέ constantine. Τι νομισες, πως περιμένουμε το παστιτσιο της μαμας για να την βγάλουμε;
    Αν βέβαια ο καλός μου έπρεπε να συντηρήσει συμβία με ξανθιά μιζαμπλι και ροζουλί νυχια και να πληρωνει δόσεις θα ήτο αυτό κάποια λύσις!
    Πάντως στην επόμενη επίσκεψη στο τρίφατσο τριάρι, θα κάνω ανακωχή με Εκείνη, για να μου δώσει καμιά συνταγη!

     
  • At Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007 9:59:00 μ.μ., Blogger tassoula

    Γιάαααααμι συνταγή.Το λατρέυω το ψαράκι....σλούρπ!!!

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 10:39:00 π.μ., Blogger An-Lu

    Αγαπημένη μου Ραλούκα!
    Έχω να δηλώσω τα κάτωθι:
    1. Αν και τυγχάνω κατά βάση βετζετέριαν, σιχαίνομαι εξ ίσου τις μπάμιες!
    2. Η ηοδνή του ψιλοκοψίματος των λαχανικών είναι η μισή χαρά του μαγειρέματος! Η άλλη μισή ειναι το αποτέλεσμα φυσικά ;-)
    3. Επίσης ΔΕΝ είμαι φίλη των ψαριών, αλλά ετούτη τη συνταγή θα την δοκιμάσω οπωσδήποτε!
    Φιλούνια πολλά!

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 1:48:00 μ.μ., Blogger ralou

    τασουλα, το ψάρι το εκτιμάει και ο μικρός ή κάνεις αγωνα για να το φάει;
    Με την μικρή ανιψιά μου, κάνουμε ανταποδοτικό συμβόλαιο -σοκολάτα!- για να κατεβάσει δύο μπουκιές.

    Αντε βρε γοργόνα μου, πόσες φορες θα στο πω ότι δεν σου ταιριάζει η ψαρένια εικονα!
    Αλλά τωρα που το σκέφτομαι η Μικρή Γοργόνα Αριελ, έτρωγε ψάρια ή μηπως τσιμπολογούσε κομψά τα τρυφερά χορταράκια του βυθου;
    Πάντως το κρεβατάκι των ψαριών είναι απλά ενα αξιοπρεπές τουρλού λαχανικών.

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 6:10:00 μ.μ., Blogger nyctolouloudo

    να σκοτώσω τα λαχανικά στον φούρνο;
    να σκοτώσω και τα ψαράκια στον φούρνο;
    λοιπόν...
    τα λαχανικά (εκτός από τις μπλιαχ μελιτζάνες) τα περισσότερα τα τρώω ωμά ή βραστά!
    τα ψαράκια μόνο βραστά...
    όσπρια από την κατσαρόλα...10 λίτρα φακές σε μία ημέρα πχ..
    μπάμιες μμμμ!!!!!
    κρέας.... help! δεν θέλω...
    το πάσχα θα την βγάλω με τσουρέκι, τις πατάτες από το ψητό αρνί και την μαρουλοσαλάτα...!

    καλό μήνα βρε!

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 7:04:00 μ.μ., Blogger tassoula

    Ο μικρός είναι παμφαγο....σαν την μαμα του.Τρώει τα πάντα και σε ποσότητες!!!
    :))))))))
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 11:03:00 μ.μ., Blogger Debby

    Εγώ ευχαρίστως θα τα έτρωγα! Ο καλός μου όμως μάλλον όχι!
    Πρώτον δεν μπορεί το ξεκοκάλισμα (τον κουράζει) και εγώ δεν του κάνω την χάρη, και δευτερο δεν τον χορταίνει το ψάρι! Για τα λαχανικά να μην πω ε??

    Εγώ πάλι λάτρης των λαχανικών! Σκέτες βραστές πατάτες (όταν είναι φρέσκιες) τις απολαμβάνώ δεόντως!

     
  • At Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007 11:26:00 μ.μ., Blogger Jason

    Το θέμα είναι ότι μ΄ αυτά και μ' αυτά που postάρεις κατά καιρούς εγώ μετά ΠΕΙΝΑΩ και το θέμα είναι ότι εγώ από 'δω που είμαι ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να τρέχω στη μανούλα μήτε για λαδερό μήτε για τίποτα...

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 12:17:00 π.μ., Blogger Stavros Katsaris

    Το ρίξαμε στα νηστίσιμα για να γλιτώσουμε την κόλαση??
    Έέέέ?
    Πονηριές πάλι???
    Έ??

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 12:37:00 π.μ., Blogger ralou

    Ιφιγένεια σε βλέπω να πηγαίνει ντουγρου στον Χορτοφαγικό Παράδεισο!
    Μα ούτε ενα κοψιδάκι βρε κουκλα μου!
    Και όλα βραστα και ψητά!
    Και την χολιστερίνη σου βρέ δεν την σκέπτεσαι που την έχεις αφήσει με νηστεία και προσευχή
    ;)


    Α! ευτυχισμένη μαμα-τασούλα!

    Εσένα σκεφτόμουν όταν ποστάριζα την συνταγή debby.
    Αλλά θα σε μαλώσω!
    Τι εννοείς, δεν ξεκοκκαλίζεις του καλού σου το ψαράκι;
    Μικρά παιδιά είναι οι άντρες φιλενάδα.
    Κινδυνεύουν σοβαρά όταν κάνουν τέτοιες τρομακτικά δύσκολες δουλειές.

    Ασε jason!
    Mιά ωρα το διάβαζα το σημερινό σου ποστ και από μέσα ο Ν. οριόταν να του βάλω να φάει!
    Τους έχουμε καλομάθημένους τους συμβιους μας, μην νομίζεις.
    Οπότε δεν έχεις παρά να βρεις μια καλή κοπέλα για να φροντίζει την ευδαιμονία του στομαχου σου και όλα καλά.

    Ασε τώρα Σταύρο!
    Ειπε ο γαιδαρος τον πετεινό κεφάλα!
    Εσυ βρε,μας τρως όλους σε αμαρτία και δεν ιδρώνει το αυτί σου.
    Εμείς δεν εχουμε ανάγκη.
    Μικρό ποσοστό μας βγαζει!

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 7:24:00 π.μ., Blogger dodo

    Τα ψαράκια στα γατάκια, τα χορταράκια στα χελωνάκια και ένα T-bone στην μαγείρισσα, παρακαλώ!

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 9:34:00 π.μ., Blogger Lupa

    Ωραία όλα αυτά, αλλά όπως λέει και il mio marito αν δεν έχει παϊδάκι το φαΐ , άστο καλύτερα!

    Χε Χε... Πάντως μ'αρέσει που προσέχεις πολύ και την εμφάνιση των φαγητών. Μου θυμίζεις αυτά που λέει η λατρεμένη γιαγιά μου - Κωνσταντινοπολίτισσα με τη βούλα- ότι το φαγητό είναι πρωτίστως ηδονή για τους οφθαλμούς !

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 12:39:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ζουμερό και λιγοψημένο dodos!

    thats the spirit lupa!
    Επιτέλους!
    Πάντως να ξέρεις, ενα καλοψημένο παϊδάκι κοτόπουλου, διόλου δεν χρειάζεται παρουσίαση.
    Το τρως κατ ευθείαν από τα κάρβουνα να σου καίε τη γλώσσα!

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 4:51:00 μ.μ., Blogger ~~kindergarden teacher ~~

    ...πιο πολυ μαρεσε οτιτλος χεχεχε
    ΄..δεν ειμαικιεγω πολυ του ψαριου αν και εχω αντρα ψαροντουφεκα και παντα τρωμε φρεσκοτατο ψαρι..
    αλλα εγω το θελω μια φορατην βδομαδα οχι παραπανω
    ο δικος μου καθε μερα αν ειναι δυνατόν να τρωει ψαρι...

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 5:20:00 μ.μ., Blogger ralou

    A! ετσι αλλάζει το πράγμα sevaκι!
    Φρέσκο ψάράκι από την παραγωγή στην κατανάλωση και μάλιστα πεταγμένο στα κάρβουνα είναι θεικό!
    Καλά! Οχι και κάθε μέρα!
    Χμ, μου φαίνεται ότι θα ποστάρω οδηγίες ψησίματος στα κάρβουνα με τίτλο "Ψαράκια αναστενάριδες"!

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 6:27:00 μ.μ., Blogger Marina

    Ralou
    εσύ και εγώ
    αγκαλιά θα τρώμε
    κρέας σενιάν ή τηγανιτό..

    Χωρίς αστεία τώρα, καλή η χορτοφαγία για σιλουέττες κλπ, αλλά σαν ΄μία ζουμερή μπριτζόλα με τηγανιτές πατάτες (και κέτσαπ) τίποτα δεν είναι. Και μιά πάστα μετά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ..
    Υπάρχει η φήμη ότι όλοι λάτρες της χορτοφαγίας χτυπάνε απίθανα πολλά σουβλάκια με γύρο

     
  • At Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007 10:58:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ax marina! Περιέγραψες το τέλειο μενου!!!!
    Αυτη την πάστα δε, την καταναλώνω συστηματικά κάθε που με πιάνουν αυτοκαταστροφικές τάσεις!

     
  • At Κυριακή, Μαρτίου 04, 2007 5:36:00 π.μ., Blogger Jason

    Ραλλού...
    Από τις κοπέλες που ξέρω εγώ... μαγειρεύω καλύτερα...
    Νέα γενιά, Ραλλού, νέα γενιά. Τς τς τς.

     
  • At Δευτέρα, Μαρτίου 05, 2007 12:35:00 μ.μ., Blogger ralou

    A! ελπιδοφορο!
    Πολύ ελπιδοφόρο jason!!!!

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com