.
Ααα! Μια δικέφαλη γάτα!!!
Και κάνει βέβαια λάθος.
Να σας τους συστήσω
Εκ δεξιών (στην πάνω φωτό) ο Μαγιούλης, γάτος αειθαλής, τεράστιος και σεβάσμιος, 11χρονων
Εξ ευωνύμων η Φρέγια –που τότε είχε το πεζό όνομα Ζωγραφιά καθ’ ότι γεννήθηκε και διασώθηκε από επιδημία φόλας στην περιοχή του Ζωγράφου- νεαρή γατούλα μόλις 6 μηνών που την έδιναν για υιοθεσία.
Μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους παρ όλο που δεν έχουν καμία μα καμία συγγένεια. Και ήταν ερωτευμένοι ο ένας με την άλλη!
Εεε χμ… το κάνεις με μεγάλη ευκολία, διότι ο Μαγιούλης είναι γάτος σπιτιού και αστείρωτος και η αγαπημένη του ίσα ίσα που ετοιμαζόταν να μπει σε ηλικία οίστρου, με όλες τις επιπλοκές που θα μπορούσε να έχει αυτό.
Αλλά η Φρέγια στην ηλικία των 6 μηνών πια, θεωρείτο ήδη μεγαλοκοπέλα ως προς την δυνατότητα να υιοθετηθεί αφού όσοι παίρνουν γάτα την προτιμούν 1-2 μηνών "για να την εκπαιδεύσουν"
Αυτό βέβαια, είναι τελείως παραπλανητικό, αφού οι γάτες εκπαιδεύουν εμάς και όχι το αντίθετο, αλλά από την άλλη πλευρά ευνόησε τη δική μου ευκαιρία να υιοθετήσω αυτό το όμορφο κορίτσι, που σχεδόν είχε μείνει στο ράφι.
Μετά μεταφέρθηκε στο σπίτι μου χωρίς να βγάλει ούτε κιχ στην διαδρομή μέσα στο συρμάτινο κλουβάκι της, ήσυχη και καλόβολη όπως μας είχε διαβεβαιώσει η γατομαμά που την είχε στο σπίτι της.
Μπήκε και εξερεύνησε με τον δικό της τρόπο, όλο το σπίτι, συρόμενη κατά μήκος των τοίχων, χώθηκε και κρύφτηκε στις πιο απίθανες γωνιές έτσι που κάναμε ώρα για να την ανακαλύψουμε και βρήκε την θέση της στο γνωστό πολυθρονάκι του καθιστικού που είχε φιλοξενήσει όλες τις προηγούμενες γάτες μου... και όχι μόνο.
Από την άλλη μέρα βάλθηκε να μας αποδείξει ότι ακόμα και η πιο ευγενική και καλόβολη γάτα, γίνεται θεριό ανήμερο όταν μπαίνει σε οίστρο. Νιαούριζε από το βράδυ ως το πρωί και τανάπαλιν με ρυθμό πολυβόλου.
Στην αρχή χαμογελούσαμε ανεκτικά, μετά συνηθίσαμε και κάναμε υπομονή μέχρι να έρθει ο καιρός να την στειρώσουμε και να ησυχάσει και εκείνη και εμείς.
Η Φρέγια ωστόσο δεν έκανε καθόλου υπομονή και βάλθηκε να …
[ΠΡΟΣΟΧΗ : Παρακαλώ, οι μη γατόφιλοι να μην διαβάσουν την παρακάτω παράγραφο. Απευθύνεται μόνο σε όσους αγαπούν τόσο πολύ τις γάτες που να μην ενοχλούνται από καμία από τις διαολιές τους]
Βάλθηκε λοιπόν να … μαρκάρει με τα ούρα της όλα τα έπιπλα του σπιτιού με πρώτο και καλύτερο το κρεβάτι μας!!! … Στο διάστημα αυτό τα σεντόνια πλύθηκαν άπειρες φορές, τα καλύμματα των επίπλων επίσης, μπήκαν νάιλον υποστρώματα, απολυμάνθηκε δις το στρώμα του κρεβατιού και μετήλθαμε διαφόρων μεθόδων για αν την αποτρέψουμε από την κακή συνήθεια. Εις μάτην βέβαια!
Έτσι, αν η Φρέγια είχε και την παραμικρή πιθανότητα να διασπείρει τα γονίδια της την έχασε ακριβώς αυτή την στιγμή και για αυτούς τους λόγους.
Ησύχασε μετά την επέμβαση, αλλά ακόμα έχουμε τον νου μας, γιατί αυτό είναι το μόνο της ελάττωμα, κατά τα άλλα είναι τόσο καλή γάτα που αποφασίσαμε να το ανεχθούμε και… "ας έχει βρε αδελφέ και κάτι στραβό αυτή η γάτα. Όλα της καλά θα είναι;"
Μεγαλώνοντας η Φρέγια, (τώρα είναι σχεδόν ενός έτους και γιορτάζουμε τα γενέθλια μας την ίδια μέρα, τέλος Ιουνίου) μας έδειξε και τον ξεχωριστό και αξιαγάπητο χαρακτήρα της.
Που δεν κουνάνε το χέρι τους να κάνουν οτιδήποτε, μόνο ξαπλώνουν και επιδεικνύουν την τρυφηλότητα που τους επιβάλει η ευγενική καταγωγή τους. Που είναι πολύ αδύναμοι για να κινηθούν και παρατηρούν τον κόσμο με μια παραιτημένη σνομπ μεγαλοψυχία, ταλαιπωρώντας τα δουλικά τους με εξωφρενικές απαιτήσεις.
Αυτό σε γατίσια συμπεριφορά, σημαίνει να ξαπλώνει η Φρέγια από καναπέ σε πολυθρόνα, και από χαλί σε μαξιλάρι και να σε έχει και σε εγρήγορση μην τυχόν και αποφασίσει να κάνει χμ… την ζημιά της, έτσι μόνο και μόνο για να παρατηρεί βαριεστημένα εμάς, να τρέχουμε πανικόβλητοι να τα μαζέψουμε!Κατά τα άλλα είναι μια υπέροχη γάτα που φούντωσε για τα καλά μέσα στο καλοκαίρι και τώρα λιώνει στα πλακάκια σε αναζήτηση δροσιάς.
Ευθέως δεν μας ζητάει τίποτα, ίσως μόνο το καθημερινό της βούρτσισμα με την ειδική βούρτσα της και μάλιστα αυτό να γίνεται όταν είναι στην αγκαλιά μας για να βολεύεται καλύτερα. Λες και πάει στον προσωπικό της μασέρ ένα πράμα!
Και όχι μόνο βέβαια… ιδού την εδώ με τα παντοφλάκια της αμέσως μετά το πεντικιούρ που της κάναμε
Λοιπόν, αυτά για την ευγενική μου Φρέγια.
Είχα υποχρέωση να μιλήσω γι αυτήν όπως και για όλες τις γάτες που πέρασαν από τα χέρια μου. Απλά καθυστέρησα λίγο γιατί δεν μπορούσα να αντέξω ότι η Νερίνα t.c. δεν είναι πια η γάτα μου, εδώ και εφτά μήνες που το έσκασε και χάθηκε, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω της.
Επίσης σκέφτηκα ότι μετά από τόσο καιρό που το blog σκονίζεται από την απραξία, ίσως να ήταν καλό να το περάσω με μια Φρέγια μπας και μαζευτούν οι αράχνες…
Έλα Φρέγια κορίτσι μου
Κούνα το δαντελένιο μαντιλάκι σου να φύγουν οι παλιοαράχνες!
Ή έστω, την ουρά-ξεσκονιστήρι!
-----------------------------
H Φρέγια έχει ένα στέκι που αράζει με άλλες γάτες αλλά και με πολλές/ους τρελαμένες/ους γατομαμάδες και γατομπαμπάδες.
Ειναι το ΓΑΤΟΣΠΙΤΟ, όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε τις περιπέτειες της κάνοντας κλικ ΕΔΩ
-
Ετικέτες cats and animals, freya
ωωωωω μπαμπακένια.. πανέμοργη η βασίλισα.. να τη χέρεστε.. έν αχάδι κι απο μένα.. κι ας μη τα ανέχεται όπως φαίνεται τα πολλά κολητηλικια..:):)
ήθελα να ελθω να σου πω για τα γατουλίνια μου.. αλλά το ξέχασα.. και ξεφούνρησα στη ζουζουνα που έκανε τον ενδιάμεσο..:):)
καλησπερούδια:):)