Κυριακή, Νοεμβρίου 23, 2008
Η παρηγορητική κοκκαλόσουπα μιας κρύας μέρας χωρίς γάτα στο σπίτι
Η συνταγή του μήνα

Γεμίσαμε την αποθήκη με καυσόξυλα. Στρώσαμε το σπίτι με όσα χαλιά είχαμε. Βγάλαμε τις βελέτζες και τις φλοκάτες που είχα στο πατάρι από την εποχή της γιαγιάς μου. Ξετρυπώσαμε γαλότσες, χοντρά μπουφάν, γάντια, σκούφους και κάτι πλεκτές κάλτσες για το σπίτι, επίσης από τον καιρό της γιαγιάς μου.
Τέλος πάντων, εξοπλιστήκαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε για το κρύο που ετοιμαζόταν να ενσκήψει μέσα στο Σαββατοκύριακο.
Τι να κάνουμε οι άνθρωποι;
Από την προηγούμενη Δευτέρα μας είχαν βάλει στην πρίζα για την τρομερή κακοκαιρία που έρχεται και όσο νάναι μπήκαμε στο τριπ να ετοιμαστούμε για το κρύο.
Πόσο μάλλον που τώρα δεν έχουμε και γάτα στο σπίτι...
Όσο να ‘ναι ένα σπίτι χωρίς γάτα είναι ένα κρύο σπίτι. Και όχι μόνο. Να τι είχε γράψει ο κ. Δήμου για το θέμα.
«Είπα νήμα και θυμήθηκα πάλι την γάτα μου.
Οσο ήταν εδώ ένωνε με ένα αόρατο νήμα τα δωμάτια μεταξύ τους και έδινε υπόσταση σ’ αυτό το παγωμένο σπίτι. Αφ’ ‘οτου έφυγε τα δωμάτια έχουν αποσυγκολληθεί. Τα χωρίζουν χαράδρες. Χρειάζομαι ένα αργό γούνινο βήμα να ράψει πάλι το ξηλωμένο σπίτι μου


Αλλά έφυγα από το θέμα...
Λοιπόν, με το σπίτι εξοπλισμένο για την κακοκαιρία, τα προσωπικά αντικείμενα της γάτας μαζεμένα, και τους τηλεοπτικούς μετεωρολόγους να ορκίζονται εν χορώ ότι το κρύο φτάνει, είπα να φτιάξω ένα φαγητό ταιριαστό για την Κυριακή.
Και τι πιο ταιριαστό για ένα Κυριακάτικο μεσημέρι με κρύο και χωρίς την γάτα στο σπίτι από μια σουπίτσα ζεστή και παρηγορητική.
Λοιπόν να τι χρειαζόμαστε για :

Κοκκαλόσουπα

Ενα κομμάτι μοσχαρίσιο κρέας με κόκκαλο
Υπάρχει ένα κομμάτι που λέγεται σιδηρόδρομος από τα πλευρά με αρκετό κόκκαλο, που είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο για σούπα. Ομως οποιοδήποτε μοσχαρίσιο κάνει αρκεί να έχει και λίγο κόκκαλο. Διαφορετικά τι κοκκαλόσουπα θα ήταν αυτή!
Να προσθέσω κάτι που δεν θα πρόσθετα λίγα χρόνια πριν, όταν οι εξετάσεις αίματος μας δεν έκαναν τον γιατρό να κατσουφιάσει.
Πρέπει να αφαιρέστε το λίπος από κρέας σας, τουλάχιστον αυτό που φαίνεται εξωτερικά.
Ενα λίτρο νερό με το ανάλογο αλάτι
Δεν βάζω περισσότερο γιατί μαγειρεύω σε χύτρα ταχύτητας, αλλά όταν βράσει το κρέας προσθέτω όσο χρειάζεται.
Πόσο;
Υποθέτω ότι έχετε στο μυαλό σας μια υδαρή σουπίτσα που μέσα της κολυμπάνε κομματάκια λαχανικά και ρύζι ή ζυμαρικά. Ε λοιπόν, όχι στην δική μου παρηγορητική κοκκαλόσουπα.
Εμείς χρειαζόμαστε
1 φλιτζάνι ρύζι κατά προτίμηση σουπέ ή γλασέ κατά πως το λέγαμε παλιά
Για την ποσότητα ρυζιού αυτή, θα χρειαστείτε 6 φλιτζάνια νερό.
Το ρύζι αυτό λειώνει και χυλώνει αρκετά και κάνει την σούπα παχύρρευστη σαν αραιό ρυζόγαλο.
Τι;
Μου στραβώνετε την μυτούλα σας;
Δοκιμάστε και θα δείτε. Αυτή η σούπα, που δεν έχει παρα μόνο το κρέας, ρύζι και νερό είναι το φάρμακο για τις κρύες μέρες χωρίς γάτα στο σπίτι.
Οταν βράσει το ρύζι ανακατέψτε με την κουτάλα για να λιώσει λίγο ακόμα.
Επίσης ξεκοκκαλίστε το κρέας και ρίξτε ένα κομματάκι λιωμένο με το πιρούνι μέσα στη σούπα.
Μην ξεχάσετε να ρίξετε στην γάτα μερικά από τα μικρά κομματάκια που θα μείνουν από το κρέας. Αν λέω, αν, έχει γυρίσει η γάτα...
Μετά θα την αυγοκόψετε.
Ενα αυγό και ο χυμός ενός λεμονιού φτάνει, μαζί και λίγο αλάτι και πιπέρι κατά τα γούστα του καθενός.
Το αυγολέμονο δεν θέλει και καμιά δύσκολη προετοιμασία. Ξεχάστε τις μαμάδες που χτυπούσαν το ασπράδι ξεχωριστά και μετά τον κρόκο και μετά έριχναν ζουμί με την κουτάλα και την ίδια στιγμή το έφτυναν να μην το ματιάσουν και κόψει και έκαναν και εκείνο τον ήχο με τα χείλη, τσκ τσκ, όπως κάνουν στα μωρά.
Ακούστε με! Μπορεί μαμά να μην έγινα, αλλά μαγειρεύω χρόνια πολλά και έχω φτιάξει πολλές τέτοιες σούπες στην ζωή μου.
Να τι θα κάνετε: Χτυπήστε ολόκληρο το αυγό μαζί και το λεμόνι να ενοποιηθούν καλά.
Αφήστε την σούπα να κρυώσει, είναι σχετικά εύκολο με το κρύο –ειδικά άμα το σπίτι δεν έχει γάτα-. Δέκα λεπτά φτάνουν, αν απομακρύνετε την κατσαρόλα από την φωτιά. Μετά ρίξτε το αυγολέμονο στην σούπα και ανακατέψτε δυνατά και γρήγορα. «Κόβει το αυγολέμονο» λέμε όταν το το αυγό ψήνεται μέσα στη σούπα που βράζει και μερικά κομματάκια άσπρο πηγμένο ασπράδι επιπλέουν στην επιφάνεια.
Αλλά μην μου χολοσκάτε!
Η σούπα έχει ήδη κρυώσει λίγο και αν το αυγουλάκι και το λεμόνι ήταν από το ψυγείο, δεν θα πάθουν τίποτα.
Αλλωστε με την ποσότητα του ρυζιού που έχουμε βάλει, η σούπα είναι ήδη πολύ πυκνή και καθώς ομογενοποιείται με το αυγολέμονο, δεν θα φανεί τίποτα.

Ετσι λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τσουκάλι σούπα, με τις μυρωδιές του λεμονιού και του κρέατος να υπερισχύουν και τους σιελογόνους αδένες να προετοιμάζουν το στομάχι για χειμωνιάτικη ευωχία. Μην ξεχάσετε να ρίξετε λίγο πιπέρι στο πιάτο. Αν είναι ένα φαγητό που όχι απλά ζητάει αλλά απαιτεί πιπέρι, αυτό είναι αυτή η σούπα.
Φάτε την ζεστή αλλά μην φοβηθείτε να την ζεστάνετε το βράδυ, για ένα συμπληρωματικό πιάτο. Είπαμε! Είναι τόσο πυκνή που το αυγολέμονο δεν θα κόψει.
Ετσι λοιπόν και σήμερα Κυριακή εν αναμονή του κρύου που μας υποσχέθηκαν οι μετεωρολόγοι κι της γάτας που θα γύριζε στο σπίτι, φάγαμε την κοκκαλόσουπα μαζί και το κρεατάκι της . Καλή ήτανε. Παρηγορητική. Μαμαδίστικη.

Βράδιασε.
Το πολυαναμενόμενο κρύο δεν ενέσκηψε παρ όλες τις ανακοινώσεις των μετεωρολόγων. Τουλάχιστον όχι το κρύο που μας υποσχέθηκαν.
Δυστυχώς ούτε η γάτα επέστρεψε. Το σπίτι παρέμεινε σχετικά ζεστό, αλλά τα δωμάτια εξακολούθησαν να τα χωρίζουν χαράδρες...
Ολα στραβά ήρθαν αυτή την Κυριακή!


Ευτυχώς είχαμε την κοκκαλόσουπα για παρηγοριά...

Ετικέτες ,

 
posted by ralou at 10:38 μ.μ. | Permalink |


12 Comments:


  • At Κυριακή, Νοεμβρίου 23, 2008 11:16:00 μ.μ., Blogger dodo

    Δεν χρειάζεται να προστεθεί τίποτε σ' αυτή την συνταγή- τίποτε, εκτός, βεβαίως, από την γάτα... :-(

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008 9:54:00 π.μ., Blogger ralou

    Απαραιτήτως dodos και το συντομότερο, γιατί αλλιώς δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008 11:37:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    αν δεν ήταν στειρωμένη έχουμε πολλές παραπάνω πιθανότητες να γυρίσει.

    βέβαια η δική μου στειρωμένη κάποτε έλειψε 7 ημέρες και γύρισε πεινασμένη μεν, κουνιστη και λυγιστή δε.

    περιμένω τη Νερίνα μαζι σας.

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008 2:42:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    μη μου μιλας για απωλεια ζωου...το εχω παθει και ειχα τρελαθει (εγω υστερικια?????!!!! εγω??????!!!!!!)

     
  • At Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008 6:25:00 μ.μ., Blogger Artanis

    Δεν γύρισε ακόμα ρε γμτ, η Νερίνα;
    Έλεγα πως μετά από τόσες μέρες, θα είχε επιστρέψει...
    Ελα και μην στεναχωριέσαι...Ίσως τώρα που έσφιξαν τα κύρα, να γυρίσει...

     
  • At Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008 5:45:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ευχαριστώ holy
    Αν γυρίσει, δεμένη από την ουρά θα την κρατήσω στην καρέκλα!
    :(

    Που μπορώ να σε βρω;
    Το λινκ σου δεν βγάζει πουθενα.

     
  • At Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008 5:47:00 μ.μ., Blogger ralou

    A! exofthalmi!
    Ας μην ηταν η χημική βοήθεια, διαφορετικά θα σου έλεγα εγώ τι θα πάθαινα!
    Τα περσινά τα ίδια που χάσαμε τον Μέρλιν...

     
  • At Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008 5:50:00 μ.μ., Blogger ralou

    Μακάρι artanis!
    Την σκέφτομαι την φουκαριάρα να ψάχνει για νερό και φαί, ελπίζω να έριξε στο φιλότιμο κανέναν να της δίνει τίποτα. Μάλλον θα το έχει κάνει, είναι πολύ καπάτσα γάτα.
    Ας ζει μόνο...

     
  • At Πέμπτη, Νοεμβρίου 27, 2008 4:09:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    κουραγιο και υπομονη. (στα ευχομαι εγω που δεν εχω τιποτα απο τα δυο. χα!)

     
  • At Κυριακή, Νοεμβρίου 30, 2008 1:02:00 π.μ., Blogger Artanis

    Ξαναπέρασα...Έχουμε κανένα νέο;

     
  • At Τρίτη, Δεκεμβρίου 02, 2008 3:03:00 π.μ., Blogger H.Constantinos

    Η λιακάδα όμως εκπέμπει μιά νότα αισιοδοξίας, δεν μπορείς να πεις...
    Εύχομαι να επανέλθει το γούνινο βήμα.

     
  • At Τετάρτη, Δεκεμβρίου 03, 2008 5:39:00 μ.μ., Blogger ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    Θέλω να πιστεύω πως πράγματι θα γυρίσει!!! Ο Angelo που ήταν & στειρωμένος, το είχε σκάσει 3 φορές συνολικά & μάλιστα πηδώντας από το μπαλκόνι του 3ου ορόφου... Εγώ (ειδικά τις 2 πρώτες φορές) στη γνωστή κατάσταση "κλαίω μέρα-νύχτα" είχα απογοητευτεί εντελώς, ειδικά τη 18η πια μέρα... Την οποία & γύρισε!!!!!!!!! Aδυνατισμένος λιγάκι & χωρίς όρεξη για φαγητό: ο κτηνίατρος είχε διαγνώσει σπασμένο ουρανίσκο από την πτώση, τέλος πάντων, τελικά είχε γίνει απολύτως καλά! Για να το ξανασκάσει με τον ίδιο ...θεαματικό τρόπο ένα χρόνο αργότερα, οπότε & επέστρεψε μετά 12 μέρες χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας αυτή τη φορά από την πτώση (ο κτηνίατρος δεν μας πίστευε)! Την τελευταία πια φορά ούτε που θυμάμαι πόσες μέρες μας είχε εγκαταλείψει (πάνω από 10 πάλι) μόνο πως είχε επιστρέψει με παρέα ένα μικρό γατάκι!!!
    Εύχομαι & παρακαλάω να γυρίσει γρήγορα -ΤΩΡΑ το Νερινάκι στην αγκαλιά σου!!!
    Φιλιά καλή μου & προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά: οι γάτες είναι "γυριστρούλες"!

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com