Γεμίσαμε την αποθήκη με καυσόξυλα. Στρώσαμε το σπίτι με όσα χαλιά είχαμε. Βγάλαμε τις βελέτζες και τις φλοκάτες που είχα στο πατάρι από την εποχή της γιαγιάς μου. Ξετρυπώσαμε γαλότσες, χοντρά μπουφάν, γάντια, σκούφους και κάτι πλεκτές κάλτσες για το σπίτι, επίσης από τον καιρό της γιαγιάς μου.
Τέλος πάντων, εξοπλιστήκαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε για το κρύο που ετοιμαζόταν να ενσκήψει μέσα στο Σαββατοκύριακο.
Τι να κάνουμε οι άνθρωποι;
Από την προηγούμενη Δευτέρα μας είχαν βάλει στην πρίζα για την τρομερή κακοκαιρία που έρχεται και όσο νάναι μπήκαμε στο τριπ να ετοιμαστούμε για το κρύο.
Πόσο μάλλον που τώρα δεν έχουμε και γάτα στο σπίτι...
Όσο να ‘ναι ένα σπίτι χωρίς γάτα είναι ένα κρύο σπίτι. Και όχι μόνο. Να τι είχε γράψει ο κ. Δήμου για το θέμα.
«Είπα νήμα και θυμήθηκα πάλι την γάτα μου.
Οσο ήταν εδώ ένωνε με ένα αόρατο νήμα τα δωμάτια μεταξύ τους και έδινε υπόσταση σ’ αυτό το παγωμένο σπίτι. Αφ’ ‘οτου έφυγε τα δωμάτια έχουν αποσυγκολληθεί. Τα χωρίζουν χαράδρες. Χρειάζομαι ένα αργό γούνινο βήμα να ράψει πάλι το ξηλωμένο σπίτι μου.»
Αλλά έφυγα από το θέμα...
Λοιπόν, με το σπίτι εξοπλισμένο για την κακοκαιρία, τα προσωπικά αντικείμενα της γάτας μαζεμένα, και τους τηλεοπτικούς μετεωρολόγους να ορκίζονται εν χορώ ότι το κρύο φτάνει, είπα να φτιάξω ένα φαγητό ταιριαστό για την Κυριακή.
Και τι πιο ταιριαστό για ένα Κυριακάτικο μεσημέρι με κρύο και χωρίς την γάτα στο σπίτι από μια σουπίτσα ζεστή και παρηγορητική.
Λοιπόν να τι χρειαζόμαστε για :
Κοκκαλόσουπα
Ενα κομμάτι μοσχαρίσιο κρέας με κόκκαλο
Υπάρχει ένα κομμάτι που λέγεται σιδηρόδρομος από τα πλευρά με αρκετό κόκκαλο, που είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο για σούπα. Ομως οποιοδήποτε μοσχαρίσιο κάνει αρκεί να έχει και λίγο κόκκαλο. Διαφορετικά τι κοκκαλόσουπα θα ήταν αυτή!
Να προσθέσω κάτι που δεν θα πρόσθετα λίγα χρόνια πριν, όταν οι εξετάσεις αίματος μας δεν έκαναν τον γιατρό να κατσουφιάσει.
Πρέπει να αφαιρέστε το λίπος από κρέας σας, τουλάχιστον αυτό που φαίνεται εξωτερικά.
Ενα λίτρο νερό με το ανάλογο αλάτι
Δεν βάζω περισσότερο γιατί μαγειρεύω σε χύτρα ταχύτητας, αλλά όταν βράσει το κρέας προσθέτω όσο χρειάζεται.
Πόσο;
Υποθέτω ότι έχετε στο μυαλό σας μια υδαρή σουπίτσα που μέσα της κολυμπάνε κομματάκια λαχανικά και ρύζι ή ζυμαρικά. Ε λοιπόν, όχι στην δική μου παρηγορητική κοκκαλόσουπα.
Εμείς χρειαζόμαστε
1 φλιτζάνι ρύζι κατά προτίμηση σουπέ ή γλασέ κατά πως το λέγαμε παλιά
Για την ποσότητα ρυζιού αυτή, θα χρειαστείτε 6 φλιτζάνια νερό.
Το ρύζι αυτό λειώνει και χυλώνει αρκετά και κάνει την σούπα παχύρρευστη σαν αραιό ρυζόγαλο.
Τι;
Μου στραβώνετε την μυτούλα σας;
Δοκιμάστε και θα δείτε. Αυτή η σούπα, που δεν έχει παρα μόνο το κρέας, ρύζι και νερό είναι το φάρμακο για τις κρύες μέρες χωρίς γάτα στο σπίτι.
Οταν βράσει το ρύζι ανακατέψτε με την κουτάλα για να λιώσει λίγο ακόμα.
Επίσης ξεκοκκαλίστε το κρέας και ρίξτε ένα κομματάκι λιωμένο με το πιρούνι μέσα στη σούπα.
Μετά θα την αυγοκόψετε.
Ενα αυγό και ο χυμός ενός λεμονιού φτάνει, μαζί και λίγο αλάτι και πιπέρι κατά τα γούστα του καθενός.
Το αυγολέμονο δεν θέλει και καμιά δύσκολη προετοιμασία. Ξεχάστε τις μαμάδες που χτυπούσαν το ασπράδι ξεχωριστά και μετά τον κρόκο και μετά έριχναν ζουμί με την κουτάλα και την ίδια στιγμή το έφτυναν να μην το ματιάσουν και κόψει και έκαναν και εκείνο τον ήχο με τα χείλη, τσκ τσκ, όπως κάνουν στα μωρά.
Ακούστε με! Μπορεί μαμά να μην έγινα, αλλά μαγειρεύω χρόνια πολλά και έχω φτιάξει πολλές τέτοιες σούπες στην ζωή μου.
Να τι θα κάνετε: Χτυπήστε ολόκληρο το αυγό μαζί και το λεμόνι να ενοποιηθούν καλά.
Αφήστε την σούπα να κρυώσει, είναι σχετικά εύκολο με το κρύο –ειδικά άμα το σπίτι δεν έχει γάτα-. Δέκα λεπτά φτάνουν, αν απομακρύνετε την κατσαρόλα από την φωτιά. Μετά ρίξτε το αυγολέμονο στην σούπα και ανακατέψτε δυνατά και γρήγορα. «Κόβει το αυγολέμονο» λέμε όταν το το αυγό ψήνεται μέσα στη σούπα που βράζει και μερικά κομματάκια άσπρο πηγμένο ασπράδι επιπλέουν στην επιφάνεια.
Αλλά μην μου χολοσκάτε!
Η σούπα έχει ήδη κρυώσει λίγο και αν το αυγουλάκι και το λεμόνι ήταν από το ψυγείο, δεν θα πάθουν τίποτα.
Αλλωστε με την ποσότητα του ρυζιού που έχουμε βάλει, η σούπα είναι ήδη πολύ πυκνή και καθώς ομογενοποιείται με το αυγολέμονο, δεν θα φανεί τίποτα.
Ετσι λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τσουκάλι σούπα, με τις μυρωδιές του λεμονιού και του κρέατος να υπερισχύουν και τους σιελογόνους αδένες να προετοιμάζουν το στομάχι για χειμωνιάτικη ευωχία. Μην ξεχάσετε να ρίξετε λίγο πιπέρι στο πιάτο. Αν είναι ένα φαγητό που όχι απλά ζητάει αλλά απαιτεί πιπέρι, αυτό είναι αυτή η σούπα.
Φάτε την ζεστή αλλά μην φοβηθείτε να την ζεστάνετε το βράδυ, για ένα συμπληρωματικό πιάτο. Είπαμε! Είναι τόσο πυκνή που το αυγολέμονο δεν θα κόψει.
Ετσι λοιπόν και σήμερα Κυριακή εν αναμονή του κρύου που μας υποσχέθηκαν οι μετεωρολόγοι κι της γάτας που θα γύριζε στο σπίτι, φάγαμε την κοκκαλόσουπα μαζί και το κρεατάκι της . Καλή ήτανε. Παρηγορητική. Μαμαδίστικη.
Βράδιασε.
Το πολυαναμενόμενο κρύο δεν ενέσκηψε παρ όλες τις ανακοινώσεις των μετεωρολόγων. Τουλάχιστον όχι το κρύο που μας υποσχέθηκαν.
Δυστυχώς ούτε η γάτα επέστρεψε. Το σπίτι παρέμεινε σχετικά ζεστό, αλλά τα δωμάτια εξακολούθησαν να τα χωρίζουν χαράδρες...
Ολα στραβά ήρθαν αυτή την Κυριακή!
Ευτυχώς είχαμε την κοκκαλόσουπα για παρηγοριά...
Δεν χρειάζεται να προστεθεί τίποτε σ' αυτή την συνταγή- τίποτε, εκτός, βεβαίως, από την γάτα... :-(