Τον τελευταίο χρόνο την περίμενα με τρόμο, την ξόρκιζα με ότι μαντζούνια και κατάρες μπορούσα, την αγνοούσα και έκανα ότι δεν θα έρθει ποτέ αλλά… εις μάτην
Η επέτειος των 50ων γενεθλίων μου είναι πια εδώ!
Μου λένε… έτσι είναι ο χρόνος, κυλάει και πίσω δεν γυρνάει.
Καλά… τα κλισέ καλά κρατούν το ίδιο και η αναπόφευκτη κατάθλιψη των γενεθλίων
Από τα περυσινά γενέθλια που ήμουν ακόμα φορτι σαμθινγκ -αλλά πολύ σαμθινγκ- και έκανα τον απολογισμό των δεκαετιών μου, πέρασε ένας χρόνος σκατένιος, που ωστόσο με έβαλε επιτέλους στην θέση μου και
με έπεισε ότι γέρασα.Μέχρι πέρυσι πίστευα ότι ήμουν ακόμα νέα.
Αλλά αρκετά!
Είπα φέτος να μην αρχίσω πάλι τις κλάψες και να ψάξω να βρω τα θετικά της ηλικίας αυτής
Λοιπόν στα 50 μπορείς πια να θεωρείς ότι δεν πρέπει να αποδείξεις τίποτα σε κανένα
Δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να αποδείξεις ότι είσαι νέα, όμορφη, ποθητή, ερωτεύσιμη, γοητευτική.
Δεν χρειάζεται να αποδείξεις σε κανένα ότι είσαι επιτυχημένη, πλούσια, καταξιωμένη, πνευματώδης, υπέροχα ξεχωριστή
Δε χρειάζεσαι λούστρο στη ζωή σου, η διασκέδαση σου μπορεί να είναι απλοϊκή, οι διακοπές σου δεν χρειάζονται ξενύχτια και χορό μέχρι πρωίας, το αυτοκίνητο σου μεταχειρισμένο από τρίτο χέρι, τα ρούχα σου από τα κινέζικα, το σπίτι σου απλά βολικό για σένα και για κανένα άλλο.
Δεν χρειάζεσαι και τόσο πολύ τους ανθρώπους όπως παλιά, οι φίλοι είναι καλοί για κανένα κρασάκι ή για καμιά διήμερη βόλτα στα εξοχικά –όλοι τους έχουν εξοχικά πια, οι συγγενείς μακριά και αγαπημένοι, οι συνάδελφοι το ίδιο.
Γιατί στα 50 δεν έχει σημασία τίποτα από όλα αυτά.
Στα 50 θέλεις να μπορείς να κάθεσαι να ακούς ξανά και ξανά ένα αγαπημένο κομμάτι μουσικής σε διαφορετικές εκτελέσεις. Να διαβάζεις ένα αγαπημένο βιβλίο που το έχεις διαβάσει τόσες φορές που το ξέρεις απ’ έξω. Να καπνίζεις ένα τσιγάρο μικρό και ελαφρύ που το έστριψες μόνη σου. Να ακουμπάς μια γάτα λιωμένη από την ζέστη, να φτιάχνεις ντολμαδάκια χωρίς κιμά και να τρως καλοκαιρινές ντοματοσαλάτες και άλλα χορτοφαγικά και απενοχοποιημένα, να κάνεις βουτιές στη θάλασσα και να μην σε
πειράζουν κυτταρίτιδες, φλεβίτιδες και άλλα τέτοια άκρως αποκρουστικά και απευκταία μεν, παρόντα δε. Στα 50
μπορείς να κοτσάρεις τα πολυπόθητα και πολυαγαπημένα τατου σου χωρίς να σκέφτεσαι τι θα πουν οι άλλοι –αν και... όχι και χωρίς μια κρυφή λαχτάρα να τους σοκάρεις λιγουλάκι-Λοιπόν έγινα 50 καρατίων γυναίκα!
Ενα εξαιρετικό διαμάντι με τα flaws του βεβαίως αλλά ποιός νοιάζεται!
Χρονια σου πολλά ralou!
Και μην ξεχνάς...
Αυριο είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου!
Κεραστείτε στον μπουφέ μας.
Φέτος δεν έχει τουρτα, μόνο ελαφρά γλυκάκια φρουτένια και χυμούς και σουμάδες.
(Προσθέτω ωστόσο και τη σοκολατένια τουρτα, ειδικά για την Ζουζούνα που μου το ζήτησε και δεν υπήρχε περίπτωση να μην της κάνω το χατίρι της φιλενάδας μου! ΧΧ )
Φέτος δεν κερνάμε σαμπάνιες και συνηθισμένο αλκοολ για λόγους υγείας.
Για τους καλούς φίλους που θα μείνουν τελευταίοι στην βεγκέρα έχω φυλάξει και λίγο αψέντι από το καλό, να το πιούμε αργά το βραδακι να ξεχάσουμε τα flaws των καρατιών μας
Εις υγείαν!!!
Α ναι! Σήμερα κλείνει τον ένα χρόνο της και η γατα μου η Φρέγια.
Για αυτη και τους φίλους της παραγγείλαμε ειδική τουρτα, γιατί αυτοι είναι νέοι κι δεν χρειάζεται να είναι κι τόσο αυστηροί με τις διατροφικές τους συνηθειες...
Ακόμα...
Τα δωρα των φίλων μου, που τους ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ πολύ
Οπως και όλους όσοι στείλατε ενα μήνυμα στο μέιλ ή ενα φωτοδωράκι από το Γατόσπιτο ή αλλού
Τα τελειότερα λευκά ρόδα, τα πολυαγαπημένα μου από την Γλαρένια!
Το βραβείο που μου έδωσε η ζουζούνα γιατί λέει, ότι αυτό είναι ενα ωραίο μπλόγκ. Χεκ χεκ, ευχαριστώ ζουζούνα αλλά έχω να γράψω εδω τόσο καιρό που μάλλον δεν θυμάται και πολύς κόσμος πως γράφω...
Aπο την αγαπημένη Νερινοφωτούλα! Με γάτα επάνω για να μην ξεχνιόμαστε!
Από την φίλη Μαντω του γατόσπιτου, ο Γιακουμής σε τσαντούλα δώρου για μένα...
... και σε καλαθάκι δώρου για την Φρέγια που πολύ τον γουστάρει αλλά χμ... μην του το πείτε... μόνο για one night stand, γιατί η καρδιά της είναι αλλού...
Της Ελισσάβετ και του Νίκου πάλι από το Γατόσπιτο που είναι και νιόπαντροι!
Ετικέτες personal
Χρόνια σου πολλά γλυκιά μου Ralou!! Πολύ θα ήθελα να σε έβλεπα σήμερα που έγινες πλέον και επίσημα 50 καρατίων! Και στα εκατό!