Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2008
odd couples # 7
Chrysemys picta και Coluber (Dolichophis) caspius



Αχ, Θεέ μου πόσο τον αγαπάω!
Είναι τόσο συγκροτημένος, σταθερός χαρακτήρας, αλλά και τακτοποιημένος με δικό του σπίτι, ένας τέλειος, αυτάρκης άντρας!
Πόσο μ' αρέσει να κουλουριάζομαι γύρω του, να σείω το κορμί του για χάρη του, να του σφυρίζω τους σκοπούς της αγάπης και να του χορεύω ερωτικούς χορούς!
Και είναι και τόσο παγωμένος ο καλός μου όπως και 'γω. Σαν τα κρύα νερά που κατεβαίνουν από τα λιωμένα χιόνια στα βουνά, αχ! Τι υπέροχα παγωμένος που είναι...
Να! έτσι όπως κάθεται και λιάζεται, είμαι ευτυχισμένη και μόνο που μ' αφήνει και κάθομαι και εγώ δίπλα του.
Αχ αγάπη μου!


Παναγιά μου!
Αν αυτό το βρωμοφίδι δεν φύγει γρήγορα από δίπλα μου, νομίζω ότι θα τα κάνω απάνω μου! Κοίτα πως κουνιέται και λυγιέται, σίγουρα θα ψάχνει να βρει τον καλύτερο τρόπο να με βουτήξει!
Και αυτό το ανατριχιαστικό σφίριγμα! Τι αντιπαθητικά πλάσματα που είναι αυτά τα φίδια! Λένε ότι τα αρσενικά φίδια -μάλλον αρσενικό είναι, ποιός να ξέρει μ'αυτά τα πλάσματα, όλα ίδια μου φαίνονται!- είναι τόσο δυνατά που σε κάνουν μια χαψιά με την μία. Και βέβαια τρώνε και τα αυγά μου και έχουν και δηλητήριο, άραγε αυτό να έχει δηλητήριο είναι από αυτά που σε σφίγγουν, σε σφίγγουν μέχρι να πεθάνεις.
Μα τι θέλει και κόλλησε δίπλα μου!
Ουστ βρωμόφιδο!
Ουστ!





the misunderstanding!

Ετικέτες ,

 
posted by ralou at 11:50 π.μ. | Permalink |


16 Comments:


usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com