Μανούλα!
Αχ τι καλή μανούλα που έχω!
Να κοίτα, έχει το ίδιο χρώμα με μένα και έτσι δεν την χάνω ποτέ.
Φοράει αυτό το μεγάλο σκληρό καπέλο, α! κάνω κάτι ύπνους πάνω του! Το καλύτερο μαξιλάρι είναι!
Περπατάει αργά και δεν ξεθεώνομαι να την ακολουθώ παντού.
Τρώει λίγο και μου αφήνει εμένα τους καλύτερους μεζέδες, χορταράκια φρέσκα και δυναμωτικά
Δεν της αρέσει βέβαια πολύ το νερό αλλά, δεν πειράζει. Είναι πολύ επικίνδυνα στο ποτάμι!
Τις προάλλες που πλησιάσαμε, ήταν μέσα κάτι απαίσια πλάσματα, ούτε ξέρω τι ήτανε, με χοντρά στρογγυλά κορμιά και κάτι στόματα σαν σπηλιές και κάτι δόντια ουουου! Τεράστια! Πόσο άσχημα ζώα ήτανε αυτά!
Ενώ η μαμά μου, α! κομψή και όμορφη δεν υπάρχει αμφιβολία.
Άραγε θα γίνω και εγώ ποτέ σαν κι αυτή;
Θα μεγαλώσω τόσο που να την φτάσω ή θα μείνω ζουμπάς μια ζωή;
Δεν πειράζει!
Όσο έχω την μαμά μου δεν με νοιάζει τίποτα!
............................. .............................. 
.......... ................... ....
Μανουλίτσαααα!
Εγκαίνια και στο νέο μπλόγκ σήμερα με μουσική και άλλα...
Ετικέτες cats and animals, odd couples
Όμορφαααααα ;-)