Μετά από δύο σχεδόν χρόνια το Alter Ego blog μου, ήλθε η ώρα να κατεβάσει ρολά.
Οπότε είναι η τελευταία φορά που θα δείτε αυτή την εικόνα να σας προσκαλεί να το επισκεφτείτε.
Ωστόσο το blog "an almost dark cat... daydreams" δεν θα σβηστεί.
Θα αρμενίζει με σβηστά τα φώτα στην μπλογκόσφαιρα , μέχρι το τέλος του Χρόνου...
Ή... του blogger.
Όποιο έρθει νωρίτερα τέλος πάντων.
Γι αυτό λέω ότι δεν ξέρω αν η σημερινή είναι μια χαρούμενη μέρα ή μια θλιβερή.
Κάθε τέλος είναι θλιβερό.
Και κάθε τέλος σηματοδοτεί μια νέα αρχή.
Αν κάνετε κλικ στην παραπάνω εικόνα και μπείτε να διαβάσετε το τελευταίο ποστ θα δείτε ότι έχω ζητήσει να γίνει ένα guest book στα σχόλια από όσους καλούς φίλους το επισκεφτούν.
Παρακαλώ μην του το αρνηθείτε.
Το χρειάζεται στο μοναχικό ταξίδι του.
Το χρειάζομαι και εγώ αφού εκεί μέσα θα ταξιδέψει και ένα κομμάτι, το πιο εύθραυστο, της καρδιάς μου. Μαζί και ο πολυαγαπημένος μου Μερλιν ο Πορφυρογέννητος που κοσμεί με την μεγαλοπρεπή πριγκιπική του φάτσα το μπλογκ.
Βέβαια, εμείς πάντα θα τα λέμε από εδώ, που είναι το σπίτι της γήινης almost dark cat.
Και, ποιός ξέρει. Μπορεί, στο μέλλον, και από αλλού.
Mέχρι τότε τραταριστείτε ενα γλυκό αλλά μελαγχολικό σοκολατάκι του αποχαιρετισμού
Ετικέτες alter ego, closure? Definetly.
Αυτό το τσικουλάτο περιμένω όλη μέρα κυρά μου. Ευχαριστώ να είσαι καλά!