Πριν μια ώρα που γυρίσαμε από την δουλειά, οι γείτονες μας είπαν ότι είχε βρεθεί νεκρός στην γωνία του σπιτιού το πρωί της περασμένης Πέμπτης, της πρώτης μέρας που δεν εμφανίστηκε.
Βρέθηκε ένας γάτος μεγάλος και φουντωτός, τον είδα εγώ στην μέση του δρόμου/τι χρώμα ήταν/άσπρος, άσπρος ήτανε/σίγουρα άσπρος μήπως ήτανε κανελής ξανθωπός/ήτανε σκοτεινά ακόμα νομίζω άσπρος ήτανε/ήτανε φουντωτός με τεράστια ουρά;/δεν ξέρω δεν πρόσεξα/σε παρακαλώ θυμήσου, έχω τρελαθεί/ο Γιάννης θα ξέρει καλύτερα, αυτός τον μάζεψε και τον έβαλε στον κάδο/ποιος είναι ο Γιάννης, που είναι να πάω/εκεί στην γωνία είναι το σπίτι του.
.
.
.
.
.
.
Παρακαλώ! Τι χρώμα ήταν η γάτα που βρήκατε;
Ο άνθρωπος, μας κοίταξε παραξενεμένος μέχρι να καταλάβει τι του λέγαμε, με το φανελάκι είχε βγει στην πόρτα του.
Δίστασε λίγο.
Ο χρόνος μου έπαιξε ένα παιχνίδι όσο περίμενα με κομμένη ανάσα.
Αυτό ήταν το πιο μακρύ δευτερόλεπτο που έχω ζήσει στη ζωή μου.
Κιτρινωπός, ξανθός, τεράστιος, είπε.
Ο Νικόλας είχε την ψυχραιμία να ρωτήσει τι είχε συμβεί, ήταν χτυπημένος, είχε αίματα, ήταν παγωμένος...
Ο άνθρωπος αμήχανα του είπε ότι θυμόταν.
Ζητήσαμε συγνώμη, δεν ξέρω γιατί, φύγαμε.
Σαράντα μέτρα από το σπίτι μας. Τα μέτρησα. Εικοσιδύο βήματα.
Μετά έκλαψα δυνατά.
Με φωνές και λυγμούς.
Οι γείτονες βγήκαν να δουν τι έγινε.
Ίσως να φοβήθηκαν για τον πατέρα. Είναι τόσο μεγάλος, εύκολα βάζει κανείς το κακό στο μυαλό του.
Μα... μια γάτα ήταν...
Ελα, θα πάρεις άλλη, μην στεναχωριέσαι, μην κάνεις έτσι...!
Ναι!
Έχασα το κινητό μου και θα πάρω άλλο!
Τίποτα δεν καταλαβαίνετε!
Τίποτα!
Αντίο Μικρέ μου Πρίγκιπα...
Αυτό το μπλόγκ θα σιγήσει για λίγο, αλλά ο
Μέρλιν είναι σήμερα και στο Alter ego, στο δικό του μπλογκ.
Χωρίς σχόλια...
Ευχαριστώ,
dancer, sevarose, An-Lu, Kική, dodos, kostas_patra, just me, Ρενάτα, Crazy Tourist2, tassoula, jul, NIEMANDSROSE, H.Constantinos, Jason ,Αγριο ΚερασοΖouzouna, giagiaduck , amo, AVRA, Stavros Katsaris, aspasia, icarus, Angeliki
Ευχαριστώ που είσαστε κοντά μου.
Ευχαριστώ και όσους μου έστειλαν μέιλ και μηνύματα στο κινητό και τηλεφώνησαν.
Ευχαριστώ σε νερίνα, my next pillow cat, χωρίς εσένα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα.
23 δικά σου mail σε 6 μέρες -τα μέτρησα- με καλημέρες και βοήθεια και αγάπη και αστεία και ευχές και συμβουλές.
Θα λείψω για λίγο.
Η ίσως για πολύ.
Τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα, το κεφάλι μου είναι ένα κούφιο κέλυφος.
Δεν μπορώ να γράψω.
Θα προσπαθήσω να συμμαζευτώ και μετά θα δούμε.
Σας φιλώ όλους...
Ετικέτες Μέρλιν ο Πορφυρογέννητος, merlin
Ειλικρινά λυπάμαι.
Προσπάθησε όσο μπορείς να το ξεπεράσεις.
Όταν χάνουμε αγαπημένα πρόσωπα γινόμαστε μ' έναν τρόπο πιο δυνατοί. Δεν είναι έτσι;
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έμαθα και εγώ το θάνατο της δικής μου γάτας. Από το γείτονα. Την δηλητηρίασαν...
Αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη ήταν και στη δική σου περίπτωση η πιο πιθανή. Γιαυτό δεν θέλησα να ωραιοποιήσω τίποτα. Αυτά που σου έγραψα τα εννούσα, όπως τα έγραψα και όχι ειρωνικά ή πρόχειρα.
Πίστεψες ίσως πως δεν μπήκα στον κόπο να σε καταλάβω, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Ούτε έχει καμιά σημασία τώρα. Ούτε έχει καμιά σημασία πια.
Προσπάθησε να ηρεμήσεις. Δεν είσαι μόνη σου. Έχεις τον Ν. και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Με αγάπη
the dancer