Εντυπωσιακή η μακαρονάδα! Σας βρίσκεται λίγο έξτρα τυράκι; (η μαμά μου λέει πάντα πως τρώω τυρί με μακαρόνια με κυμα και όχι μακαρόνια με κιμά με τυρι). Και για καρπουζάκι δεν θα έλεγα όχι βεβαίως!!!

Καλέ τι ωραία που είστε!!!
Καλή εβδομάδα!!

Μμμμμμμμμ...μου άνοιξες την όρεξη!!!


Σα να ξάνθυνε ο Πορφυρογέννητος ή μου φαίνεται;

Καλοπερνάτε βλέπω! ;) Και βέβαια ένας είναι ο Πορφυρογέννητος! Χαλάλι του! Άντε, περιμένω το ποστ που χρωστάς! ;)

Δεν το συζητώ Tiverius!
Το έξτρα τυράκι εξυπακούεται.
Απλά είπα να μην κάνω γουρουνιές στην φωτογράφιση και γίνουμε οικογενειακώς ρεζίλι
;)

Κηπάκι μια σταλία δύο επί τρία τασούλα, μην σε ξεγελάνε οι φωτό.
Αλλά είχε δροσιά αυτές τις μέρες που έπιασε βοριαδάκι και καλά ήτανε.

An-lu, έτσι πάντα γίνεται με τον Μερλιν. Το καλοκαίρι κόβει από τον ήλιο. Αφού λέω να του περάζω καμιά χρωμολοσιόν αυτές τις μέρες για να έλθει στα ίσια του!

Ρενατάκι, δεν το ξέχασα καθόλου!
Πρώτο πρώτο από βδομάδα. Ελάχιστα μπαίνω στο μπλόγκ τουτο τον καιρό αλλά με το που θα πούμε καλό χειμώνα θα φορτσάρω!

....δροσεροτατο το κηπακι σας ραλουκα..καρπουζακι κιεγω για απογευματινο ..συνοδευομενο κλασσικα απο φετα και λιγο ψωμι .. ..αντι βραδυνου πολλες φορες..
υ.γ..το ντιζαιν της σαλατας φοβερο:-)))

Προσπαθούσα να καταλάβω τι ...φαΐ είναι το "ενδιάμεσα" και μετά είδα το γατόνι! Χαχαχα!

Αυτό με το ενδιάμεσα το έπαθα και εγώ. :) Μονός ο ελληνικός παρατηρώ.
Μόλις τελείωσα με τη κουζίνα, όλοι στο σπίτι κοιμούνται και εγώ έχω απομείνει να κοιτάω το φούρνο σαν οθόνη τηλεόρασης. Φτιάχνω για πρώτη φορά το πατροπαράδοτο οικογενειακό φαγητό του 15γουστου, κρέας γεμισμένο με τυρί και σκόρδο τυλιγμένο σε λαδόκολλα.
Καλό σας πρωινό και επί της ουσίας και επί της διαδικασίας :)

Sevακι, επειδή όπως ίσως θυμάσαι δεν είμαι πολύ της σαλάτας παρεκτός και αν θέλω να παίξω με την διακόσμηση της, την συγκεκριμένη ελάχιστα τιμήσαμε, και κατέληξε την άλλη μέρα, εν είδει σάλτσας, στα φασολάκια.
ΧΧ

Μα πρόκειται για το επιδόρπιο μας Κική μου!
Ξέρεις τι γλύκας είναι αυτός;

Χα! και εγώ το ίδιο έφτιαξα νερίνα!
Η Κική παραπάνω μου έχει δώσει την ιδέα σε ποστ της στο hungryforhungry.blogspot.com και τον τελευταίο καιρό του βάζω και φετάκια ντομάτας και πιπεριάς μέσα. Τέλειο.
Το μονό καφεδάκι μην σε ξεγελάει!
Ειναι του Ν. και έχει μέσα αρκετό καφέ και ζάχαρη για ενά και μισό διπλό καφε.

Θα παρέμβει η ΕΠΤΕΚΟΓ (Εταιρεία Προστασίας Τεμπέληδων Κοκκινομάλληδων Γάτων) να σάς καταγγείλει- ακούς εκεί, να διακόπτετε την βολή τού γάτου σας ΤΕΣΣΑΡΕΣ φορές την ημέρα, γιά ιδιοτελείς μάλιστα λόγους! :-)))

Aπαπα dodos!
Tέτοιο σχόλιο ανήκει μπροστά μαζί με το ποστ.
Τωρα που δεν γράφω πολλά λόγω leisure, ευτυχώς που έχω και τους φίλους μου!
Thanks!

Κυριακή απόγευμα στην αυλή (ή στο μπαλκόνι ενδεχομένως), με καρπούζι κι την Γελλάς στα χέρια, μια μικρή-υπέροχη ευτυχία...

Μικρή ralou, μου ανοίξατε την όρεξη για έναν γουργουριστό πορφυρογέννητο!

[καλώς σας βρήκα κιόλας]

στις διακοπές όταν είσαι αραχτός και δε σε νοιάζει για τίποτα όλες οι ώρες είναι όμορφες και το πρωί και το μεσημέρι και το απόγευμα και ενδιάμεσα

Καλωσηλθατε στο μπλόγκ haris & niemandsrose!

haris, να υποθέσω ότι η Γελλας, ανήκει στο είδος Γαλή η οικόσιτος και πλανεύτρα;
Αν ναί, καταλαβαίνεις καλά γιατί δεν χαλάω χατιρι στον Μέρλιν τον Πορφυρογέννητο!

neimandsrose, μόλις γύρισα από μια βόλτα στο μπλογκ σου.
Δεν συνηθίζω να βάζω απλά σχόλια του στυλ "Α! Τι ωραίο", τα δύο κείμενα σου θέλουν προσεγγιση τελείως διαφορετική. Υπόσχομαι να σε παρακολουθώ με κομένη την ανάσα όπως σήμερα!

Ηλιογράφε, μόλις τελείωσαν οι διακοπές και απο Δευτέρα στη δουλειά.
Σε βεβαιώνω ότι αυτές ήταν από τις πιο ωραίες διακοπές ακριβώς επειδή ήταν απλές.

Θα πρέπει να υποθέσει, βέβαια, κανείς, τι γίνεται στα "ενδιάμεσα" και ο συμπαθέστατος αυτός γατούλης αναζητά την παρουσία των συντρόφων του, περιμένοντας να τους ξαναδεί.
Αχ, γατούλη, κλείσαν οι πόρτες για σένα - να μην πω ότι κλειδώσανε κιόλας - μην απογοητεύεσαι, κάνε υπομονή, και μην πηγαίνει ο νούς στο πονηρό...
Γειά σου τώρα γατούλη!

Λάθος μέγα dancer!
Ο εν λόγω γατούλης όχι μόνο δεν στεναχωριέται από την μοναξιά αλλά της επιθυμεί διακαώς.
Συνήθως όταν είμαστε στο σπίτι μας κοιτάει με ενα βλέμμα που μπορεί να αποδοθεί στην γλώσσα μας ώς εξής:
"Ωχ! Πάλι οι τρελοί είναι στο σπίτι, πάλι θα μου χαλάσουν την ησυχία!"
Αλλά ότι κι αν λέει, εμείς τον αγαπάμε και δεν κάνουμε χωρίς αυτόν!

A,

Ζηλευτή η γωνιά σου!

Πειράζει που προτιμώ το τραπέζάκι στα ενδιάμεσα??? :-)

Καλά να περνάς γλυκιά μου!
Θα τα πούμε σύντομα!
Πολλά φιλιά και στον πορφυρογέννητο!!
Εστω και με το ζόρι!!

Μικροσκοπική ωστόσο amo
Το κηπάκι μας είναι δεν είναι 20 τεραγωνικά στον πάτο του πηγαδιού ενός ακάλυπτου χώρου.
Το βασίλειο του Μερλιν βέβαια!

Δεν φαντάζομαι να έχεις αμφιβολία ότι και εγω αυτό προτιμώ debby!
O Μέρλιν δεν έχει πρόβλημα με τα φιλιά. Του έδωσα τα δικά σου ήδη.
Κάτι προβλήματα με την ιδιοκτησία του σπιτιού έχει και εκεί τα κάνει μούσκεμα.
Μεταφορικά και κυριολεκτικα ;)
ΧΧ