Κουράγιο βρε! Μη μασάς! Εγω έχω 4 αλλά βαφή δεν κάνω!
Μ' αρέσουν!
(μαζόχα είμαι ε;)
;-))))))

Απάνω της,μια και δεν μπορείς να την μαυρίσεις στο ξύλο μαυρισέ την στίς εκλογές!

Ε, ρε, τί έχει να πάθει αυτή η θρασύτατη τρίχα...
Ε, ρε, την κακομοίρα...
Ε, ρε, την καψερή...

Καλημέρα!
Άστα είδα και 'γω μια στο κεφαλάκι μου και πάω να σκάσω!
Μην το βάζεις κάτω!

Να κάνουμε σύλλογο!!!!!

Εμένα καθόλου δεν μ αρέσει γοργόνα μου!
Την σιχαίνομαι!
Την μισώ!
Μου χαλάει την ψυχική ηρεμία!
Μου χαλάει την σουπα τελικά...
Αχ!

Τι;!
Τι;!
Τι;!
Θα κατέβει και στις εκλογές δηλαδή αθεόφοβε;!!
Μα το θεό! θα άρω το μποϋκοτάζ μόνο και μόνο για να την μαυρίσω!!!

Αφού την λυπάσαι constantine, μηπως θέλεις να στην χαρίσω;
Μήπως;
ε;
ε;

Ναι Σταύρο, σύλλογο να κάνουμε!
Τον Σύλογο ΕΗΠΑΤ
Εναντια στις Ηλίθιες Πρωτες Ασπρες Τρίχες!!!

An almost white θρύξ !!!!
Κουλάρετε καλέ,
πως κάνετε έτσι. Μία θρύξ? 4 ? Αμελητέες ποσότητες. Εδώ να δείτε άσπρες τρίχες. Μιλιούνια. χαρωπές, χαρωπές απο χρρρρρρρρρρρρροοοοοοοοονια τώρα.
Τις εκδικήθηκα όμως. Στην αρχή τις έκανα καστανοκόκκινες, μετά χαζές....ε, ξανθές ήθελα να πω, ύστερα περτικαλιές και θα δούμε πως θα καταλήξουν στο βαθύ γήρας!!

:-)
Υπέροχα τα λες...
Απίστευτο το πόσο επηρεαζόμαστε απο την εικόνα που δίνουμε στους άλλους... Μας είναι τόσο πολύτιμο το πως νομίζουμε ότι μας βλέπουν οι άλλοι...

Δυστηχώς μεγαλώνουμε γεμάτοι αδυναμίες και συμπλέγματα...

"An almost white θρύξ" !!!!
Α! μα θα τον αλλάξω τον τίτλο του μπλόγκ, μα το θεό!
Ζouzouna, αυτή είναι η ατάκα της χρονιάς!

Οχι μόνο επηρεαζόμαστε ζαρατουστρα, αλλά και παραμυθιαζόμαστε μερικές φορές.
Γι αυτό κάθε ρωγμή στο οικοδόμημα μοιάζει καταστροφική.
Καλά. Μια άσκηση αυτογνωσίας ποτε δεν βλάφτει!

Να μου την χαρίσεις; Ε, ρε, χαρές που θα κάνει! Θα πάψει να αισθάνεται μοναξιά!

Εγώ αγαπητή μου Ralou, την πρώτη συνάδελφό της την απέκτησα κληρονομικώ δικαιώματι στα 19!

constantine, εγω απέκτησα κληρονομικό δικαιώματι, μια κάποια ευρυχωρία στην ταράτσα.
Γι αυτό τις τρίχες μου τις γνωρίζω μια-μια και τους έχω δώσει και ονόματα.
Η συγκεκριμένη ήταν η Βούλα, από τις αγαπημένες μου και γι αυτό με στεναχώρησε πιο πολύ η προδοσία!

εχω αρκετες απο μικρη ηλικια , ας ειναι καλο ο παππους και η μαμα φροντισαν με τα γονιδια που μου μεταβιβασαν!!!!

μην χαλιεσαι...ας ειναι καλα οι ανταυγιες!

Ε, και; :-)

Τι;;; Όσο περνάει ο καιρός θα βλέπεις όλο και λιγότερες τρίχες στο κεφάλι σου; Όλο και πιο αραιά τα μαλλιά σου; Όλο και πιο αδύναμα;;;

Εσείς μια βαφή και καθαρίσατε! Εμείς τι να πούμε με την ανδρογενή αλωπεκία;;

Πάντως κοίτα να κάνεις καμιά ανταύγεια που είναι και της μοδός...
;)))

avra μου, το κακό είναι αυτή η κληρονομικότητα. Εχω γατοτριχες στο κεφάλι μου, λεπτές σαν αράχνες.
Τις πήρα από το σόι του πατέρα.
Ως εδώ όλα φυσιολογικά και αλήθεια σου λέω πέρα από την πλάκα, δεν με χαλάει καθόλου.
Σιγά τώρα!
Το μόνο που με τρομάζει είναι ότι δεν τους έχω αφήσει τίποτα από τα σωματικά χαρακτηριστικά τους και όταν τους κοιτάζω νομίζω ότι βλέπω την προδιαγεγραμμένη πορεία της υγείας και της ποιότητας ζωής μου.

Και αυτό δεν έχει καθόλου πλάκα...

Σωστά dodos!
Ε και;
Η αν θες, αν μπορούμε ας κάνουμε κι αλλιώς
;)


Σπιτόγατε μου έδωσες την πάσα που περίμενα πολύ καιρό για να πω κάτι σχετικό με την ανδρογενή αλωπεκία.

Ε λοιπόν δεν βρίσκω κανένα άντρα πιο σέξι, από εναν που διαθέτει ενα χμ... ασκεπές κεφάλι, αρκεί βέβαια να είναι κοντοκουρεμένο και περιποιημένο!
Προς θεού όμως! Οχι καμουφλάζ.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο απεχθές από μια τουφα μαλλί που έχασε το δρόμο της και αντί να κατευθυνεται προς τα κάτω, κατευθύνεται πάνω αριστερά!

Δηλαδή, εννοείς ότι το "χμ... ασκεπές κεφάλι", είναι πιό σέξυ από τους γκρίζους κροτάφους;;
Αυτούς που πρωταγωνιστούν σε όλα τα Αρλεκιν μαζί με το θεληματικό τετράγωνο πηγούνι;;
Ε, μή μου το χαλάς τώρα!

Πάντως, θα ήθελα να μάθω τί θεωρείται στατιστικώς πιό απεχθές:

Α. Η χωρίστρα στο αυτί με τις 27-28 τρίχες μήκους 20-30cm να καλύπτουν την απαστράπτουσα καράφλα;
Β. Το ξυρισμένο κεφάλι που και καλά εξαφανίζει την καράφλα;
Γ. Η περουκίτσα;
Δ. Το βαμμένο κορακίσιο ή κομοδινί στύλ αδελφοί Κατσάμπα;

Καλημέρα!
Εχω μπόλικες εδώ και ένα χρόνο!Η αλήθεια είναι πως το σκέφτομαι να μην τα βάψω!!Τόσο μαζόχα!!!

Χωρίς καμια αμφιβολία constantine, αυτό με τις τρίχες που έχασαν τον δρόμο τους!!
Η ξυρισμένη κεφαλή δεν με χαλάει καθόλου, μ αρέσει περισσότερο με όσο μαλλί μένει σε μήκος 1 εκατοστό, κατι σαν μιλιτέρ λουκ ας πούμε.
Η περουκίτσα, γίνεται έξελεντ ξεσκονόπανο μετά που θα αποκαθηλωθει απρόσεχτα, σε στιγμές πάθους.
Το κομοδινί είναι το αγαπημένο μου επίσης, ιδιαίτερα αν αντιφεγγίζει από κάτω το κρανίο λόγω σχετικής ερήμωσης.

Οσο για τους σέξι γκρίζους κροτάφους, ε καλά! ποιά γυναίκα δεν γίνεται λιώμα από γκρίζους κροτάφους, ειδικά αν βρίσκεται στο τάργκετ γκρουπ των γκρίζων κροτάφων, ξέρεις εκεί μεταξύ 16-21 ετών ή και λίγο μετα στην μεταπιπινική της φάση.

Να σου πω παιδί μου!
Γιατί δεν γράφεις καμιά συνέχεια στο fatal car ε;
Ή επειδή τωρα είναι καλοκαίρι θα την βγάλεις και εσύ με επαναλήψεις παλιών επεισοδιων όπως στην τιβι;

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

τασουλίνα μου!
Χάθηκες με τις βόλτες με τον Σβούρα σου.
Να σου πω!
Με τέτοια ζέστη, ψητός θα γίνει ο φουκαράς στους δρόμους!

Και να τα βάψεις και να μην τα βάψεις τα μαλλιά σου κούκλα μου, εσύ λάμπεις, δεν έχεις ανάγκη.
Να μην σου πω ότι θα κάνεις και καλύτερο ακομα στυλ!
ΧΧ

Η επόμενη συνέχεια του Fatal Car, που είναι μάλιστα έτοιμη στημένη, έπεσε στη φάση που έχω ΤΟ τρέξιμο!
Και έχει και ζέστη! Ασε, μιλάμε είμαι να με κλαίνε τα κοτέτσια!

Παρ'όλα ταύτα, θα σας αποστείλομεν ταχυδρομικήν νυχτερίδαν που θα κρατάει στα ματωμένα δοντάκια της μίαν μικράν πρότασιν, όχι εκείνο το project που έλεγα, άλλο μικρό...

Τίποτε δεν είναι δεδομένο. Περίμενε να ασπρίσουν κι οι άλλες...

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΛΕΜΕΕΕ...

A kala;!Eisai tyxerh leme! Edw kai liga xronia me prodidoyn ki emena, alla sfyrizw adiafora. ;) Filiaa (Sory, gia ta greeklish, kollise to g***meno pliktrologio!)

Αν μού επιτρέπετε, θα προσθέσω στον υπό h.constantinos συνταχθέντα κατάλογο, την περίπτωση αραίωσης στό πίσω μόνον μέρος τής κεφαλής- αραίωση, την οποίαν ο ενδιαφερόμενος ανακαλύπτει συνήθως τελευταίος και σε φωτογραφία του... ;-)

AAAAA!
Τι έκανα!

Χάθηκαν όλα, λινκ, σκριπτάκια, στατιστικά, μπλογκ ρολ

Ολα!
Ολα!
Ολα!

Ουφ!
ηρέμησα λίγο.
Εχω μπακαπ στο γραφείο.
Αλλά μέχρι την Δευτέρα τι κάνουμε;

Τι τάθελα τα στολίδια η χαζοβιόλα!!!

Δηλαδή danser, λες ότι τα αντισταθμιστικά οφέλη να μην τα παίρνω για δεδομένα..
Μεγάλη κουβέντα και λυπητερή.
Καλως ήλθες στο μπλογκ παρ όλο που σήμερα πάθαμε κάζο με την μετακόμιση.

jason, ίσως να μην μασάμε αν οι άσπρες τρίχες έρχονται νωρίς νωρίς, τότε που έτσι κι αλλιώς νοιώθουμε νέοι.
Αμα μεγαλώσουμε όμως...
Ε καλά! τότε έχουμε τους φίλους για να μας εμψυχώνουν ;)

αχ βρε ρενατάκι!
Εσένα το πληκτρολόγιο θα ξεκολλήσει!
Εμενα μου λες που θα βρω τα χαμένα μου;
Αχ!

dodos, γι αυτό ο καλός θεούλης δεν έδωσε στους ανθρώπους μάτια στο πίσω μέρος του κεφαλιου.
Για να μην βλέπουν οι άντρες τις διαφάνειες τους και οι γυναίκες το τι κάνει η βαρυτητα στα οπίσθια τους.
Α! πάνσοφος ο θεούλης!

constantine, μολις ανακάλυψα ότι η απάντηση μου στο τελευταίο σου δεν είχε περάσει.
Ειχα γράψει:
"be my guest!
περιμένω με ενδιαφέρον"

Ε, τί να κάνουμε... οι "μεγάλες" κουβέντες είναι συνήθως λυπητερές, αλλά, σε αποζημιώνουν μακροπρόθεσμα!
Καλημέρα σε όλους.

Χεχε...
Ξέχασα να σου γράψω... Δεν ξέρω αν είχες διαβάσει κάπου το Γενάρη το post μου για τον Vladimir Mayakovsky...

http://jkpant.blogspot.com/2007_01_01_archive.html

"Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου"

o.k. dancer!
got it!
;)

jason, δεν θυμόμουν αυτό το ποστ σου.
Σαν ιδέα το τσιτάτο παρηγορητικο.
Σαν στόχος, απαραίτητος.

Βρήκα την ευκαιρία και ξαναδιάβασα τα ποστ σου, του Γενάρη.
Το τι συζητήσεις είχαμε κάνει με τον Ν. με αφορμή τα ποστ σου για τις φοιτητικές παρατάξεις και τα πανεπιστήμια δεν φαντάζεσαι!

...και για μια συμβολή στην "ιστορία" της άσπρης τρίχας σας, σας αναφέρω /υπενθυμίζω,
α)το μελόδραμα του Νικολάου Λάσκαρη (1868-1945, θεατρικός συγγραφέας και ιστορικός του θεάτρου) «Η άσπρη τρίχα», σε μουσική Διονυσίου Λαυράγκα (βεβαίως-βεβαίως)
β)το παραμύθι "η άσπρη τρίχα" με δράκους (ασφαλώς) και αρχιδράκοντα, που ανήκει σε παραμυθιακό τύπο ευρύτατα διαδεδομένο στην Ελλάδα και,
γ) το αρχαίο ρητό «Ουχ αι τρίχες ποιούσιν αι λευκαί φρονείν» (Στοβαίου, ΝΒ', 10), που πάει να πεί πως «Οι άσπρες τρίχες δεν κάνουνε τη γνώση».
:)

Η ορθογραφία μου, πήγε περίπατο. Την σκότωσα την τρίχα όπως της άξιζε. Εγώ, λόγω υ στο επίθετο, βάζω παντού "υ", τρομάρα μου. Θρίξ, σωστά ραλλούκα ! συγνώμη

dancer, είχα μια δυο ιδέες για το ποιά/ποιός είσαι.
Η πρώτη ήταν ότι επρόκειτο για ενα φίλο που μου χρωστάει δύο σχόλια.
Η δεύτερη είχε να κάνει με μια αφρικανή χορεύτρια.
Με το σχόλιο αυτό όμως νομίζω ότι λύθηκε το θέμα.
Σου έχω πει ότι τα κείμενα σου θα τα αναγνώριζα και σε σουαχίλι.
Ακόμα και η δομή είναι γνωστή.

http://en.wikipedia.org/wiki/Nadia_Nerina

Αν πάλι κάνω λάθος, μισή ντροπή δική μου και η άλλη μισή πάλι δική μου!

zouzouna, καλό μου, τι νόμισες;
Εμείς οι ανορθόγραφοι άνθρωποι χωρίς διορθωτή κειμένου δεν κάνουμε.
Εκανα λίγο homework, σιγά μην το ήξερα
;)

Τα φαινόμενα απατούν.

Ωστόσο,
(αν είναι να ντρέπεσαι τόσο)
μπορώ να υποδύομαι-στο εξής-
κάποιον /α από τους δύο...

o.k. dan-sir!
If that's the game, your wellcomed to play!

1 το κρατούμενο :
οι καλησπέρες σε όλους.
Κλασσικός επίλογος
2. τα α) β) γ)
Κλασσική παράθεση
3. Οι λογοτεχνικές αναφορές
Κλασσικός τρόπος σκέψης
4. ο πληθυντικός
Κλασσική συνηθεια που μερικές φορές μου γαμάει το κέρατο γιατι μου θυμίζει fake persona (Ax!)
5. το nick
Ενα google search με το nick που έχω στο μυαλό μου, σε συνδυασμό με το dancer και την γνωστή νέα αντρέσα, πετάει μια νεον φωτεινη ταμπέλα στο στερεωμα.

Ε πια!
Αν οι συμπτωσεις είναι είναι τόσες πολλές... χαλάλι σου!

Bρε κακό που με βρήκε βραδιατικα!
Υπάρχει άλλη μια υποψηφιότητα αλλά μπα...
Αν είσαι εσύ βρε, περίμενε μέιλ μου σήμερα το βράδυ!

Σκεφτείτε όμως...

1. Οι καλησπέρες σε όλους αφενός θα μπορούσαν να λειτουργήσουν "εξισορροπητικά", αφετέρου δίνουν την ευκαιρία και σε άλλους να παρέμβουν, αλλά κυρίως είναι ειλικρινείς (εκτός αν μου αμφισβητείς το στοιχείο της ειλικρίνειας ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ, βλ. και παρακάτω).
2. Τα α), β), γ) είναι όντως έτσι όπως τα λές. Ίσως δεν πρόσεξες όμως ότι στο γ) η φράση "που πάει να πεί πώς" αντιτίθεται τόσο στην τυποποίηση, όσο και στην αρχαΐζουσα γλώσσα του κειμένου. Κάτι τέτοιο αποκλείεται να χρησιμοποιούσε ο "φίλος σου που σου χρωστά", θα προτιμούσε μάλλον κάτι σαν «τουτέστιν» ή «που σημαίνει ότι» (και άλλα τέτοια) που κολλάνε καλύτερα, αλλά «σπάνε» το ρυθμό… Επομένως εκείνος δεν είμαι εγώ – εγώ είμαι ο Dancer!
3. Οι λογοτεχνικές (και όχι μόνο) αναφορές πράγματι είναι κλασικές. Τι θα ήμασταν χωρίς αυτές; Μου αρέσουν. Εκεί θα έπρεπε ασφαλώς να σταθείς στην αγάπη μου για το παραμύθι, στην ειρωνεία για τον Δ. Λαυράγκα, στην εκτίμηση της αρχαιοελληνικής γραμματείας και, γιατί όχι, να συνειδητοποιήσεις πως ο Dancer επεκτείνει τα ενδιαφέροντά του και σε άλλους κύκλους, πέρα από τον χορό! Παρεμπιπτόντως, ευχαριστώ για την διεύθυνση).
4. Πουθενά, σε κανένα προηγούμενο κείμενό μου δεν χρησιμοποίησα πληθυντικό, όμως, αναφερόμενος στην «άσπρη σας τρίχα», θεωρώντας την ως σύμβολο του περάσματός σας από μια προηγούμενη κατάσταση σε μια νέα, και, σεβόμενος πλέον την ηλικία σας, αποφάσισα να το πράξω!
(Γιατί δεν τα «χώνετε» και στον /στην Dodos, να πείτε πως σας «γαμάει το κέρατο», που στο παρελθόν έχει κάνει χρήση πληθυντικού;)

Οι αναλύσεις δεν μου αρέσουν, δεν το ξανακάνω, είστε προφανώς ΕΞΥΠΝΗ ΚΟΠΕΛΑ και δεν τις έχετε ανάγκη.

Τέλος, από τις δυο σου αρχικές ιδέες, την πρώτη ξέχνα την! Εγώ, δυστυχώς, δεν έχω φίλους, και ευτυχώς, δεν χρωστάω σε κανέναν.
(Εύχομαι να μην σ’ ενοχλεί και το «εγώ» γιατί θα …τρελαθώ)!

Με την ελπίδα να σε βοήθησα κάπως
tHeDaNcEr
;)

o.k. dancer!

Όπως είπα οι συμπτώσεις ήταν πολλές για να τις παραβλέψω.
Η φίλη που νόμισα ότι έγραψε το σχόλιο ως dancer, θα καταλάβαινε τι εννοώ γιατί πρόκειται για εσωτερικά αστεία που προφανώς δεν λένε τίποτα σε τρίτους.

Εφ όσον έκανα λάθος εκτίμηση και τα στοιχεία με οδήγησαν σε λανθασμένα συμπεράσματα, παρακαλώ μην παίρνεις κατά λέξιν τα λόγια μου.
Απλά το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού με εξιτάρει και δεν υπάρχει τίποτα που να με εμποδίζει να το παίζω.

Η φίλη λοιπόν αυτή χρησιμοποιεί πληθυντικό στις καλημεροκαλησπέρες της απευθυνόμενη, γλυκά, σε όλη την οικογένεια μου.
Χρησιμοποιεί στις παραθέσεις των στοιχείων της πάντα την φόρμα γράμμα+δεξιά παρένθεση.
Οι λογοτεχνικές αναφορές της είναι πάντα τόσο καλοδεχούμενες και τόσο χρήσιμες σαν τροφή για σκέψη.
Και για τον πληθυντικό αναφερόμουν στην δική της συνήθεια να το κάνει και έχω όλο το θάρρος μαζί της να της πω ότι μου γαμάει το κέρατο. Επίσης γνωρίζει καλά για ποια fake persona μιλάω.
Όσο αφορά το nick, εκεί τα πράγματα ήταν χαρακτηριστικά.
Εκτός βέβαια από το γεγονός ότι οι συνειρμοί μου παρά ήταν τραβηγμένοι.

Έτσι λοιπόν έχοντας εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσα, ελπίζω, dancer, να κατάλαβες ότι σε καμία περίπτωση δεν απευθύνονταν όλα αυτά σε τρίτο άτομο, πολύ περισσότερο που δεν το γνωρίζω.
Και όσο για το "έξυπνη κοπέλα" χεκ χεκ! το αποδέχομαι κοκκινίζοντας, αλλά η ευφυΐα μου δεν πλησιάζει καν το επίπεδο της ευγένειας μου και των καλών μου τρόπων.

p.s.
Οι αναλύσεις με ξετρελαίνουν και παρακαλώ be my guest οποτεδήποτε το επιθυμείς για οποιοδήποτε θέμα.

Ωραία! Τώρα μπορώ και γω επιτέλους να πάψω να τραγουδώ το «που να βρώ γυναίκα να μου μοιάζει» (ελαφρώς παραποιημένο), εννοώντας τη φίλη σου! Οι συμπτώσεις είναι πολλές για να τις παραβλέψω… Λες ν’ αφήσω να «περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου, χωρίς να πιω ούτε μια στάλα;» (Σεφέρης - πες της)!
Ευχαριστώ για όλα
Δε ντάνσερ

http://nerinanasia.blogspot.com/

Τωρα λείπει διακοπές αλλά αν δεν την γνωρίζεις ήδη dancer, αξίζει να την επισκεφτείς.

ralou kai dancer me th sizitisi sas thn exo katabrei. Perimenoume tin synexeia. Episis mou arese kai o stixos toy Majakowski poy grafei o jason “ego then exo oude mian aspri trixa stin psixi mou” filia apo Zakintho

emilly d. καλως ήλθες στο μπλόγκ.
Η συζήτηση με τον/την dancer δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια παρεξήγηση και την -ελπίζω- λύση της.
Αν και για να πω την αλήθεια πολύ γουστάρω τέτοιες μπαλιές που πάνε κι έρχονται.
Είναι το αλατοπίπερο που περιγράφω στο τελευταίο πόστ μου.

Συμφωνώ.
Καλώς σε βρήκα. Γράφεις πολύ ωραία. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να το κάνουν αυτό.

Κύριε Dancer, μήπως θα μπορούσα να έχω mail σας; Σχετικά με τις λογοτεχνικές αναφορές σας έχω να σας στείλω κάτι πολύ ενδιαφέρον!

Από μπάνια πως τα πάτε;

… Α πα πα, αυτό μου έλειψε τώρα!! το «κύριε». Καλό!

Mail φυσικά μπορώ να σου δώσω, αλλά τότε θα αποκαλυφθεί η ταυτότητά μου και … φαντάσου μόνο τα έκπληκτα μάτια της Ραλλούς!!!

Γράψε μου το δικό σου και σου γράφω κ.ο.κ.

emilly d., ευχαριστώ για το κομπλιμέντο.
Εμείς οι ανασφαλείς άνθρωποι τα έχουμε ανάγκη.

Ο "κύριος dancer", υποθέτω δεν θα μπορούσε να γράψει εδώ το μέιλ του αλλά ούτε και εσύ.
Οι κακοί λύκοι των spam meil καιροφυλακτουν για απρόσεχτα προβατάκια.

Αλλά dancer, η απάντηση σου μου τσιγκλάει το μυαλό.
Αφού αποκλεισαμε την σκανταλιάρα φιλενάδα μου, μένει να σκεφτώ ότι είσαι γνωστός/η μου αφού θα αναγνωριζα το μέιλ.
Βρε μπας και προτιμάς τα βαριά σουηδικά αυτοκίνητα...;
Συμπάθα με, είπα ότι το κυνήγι του χαμένου θυσαυρού με εξιτάρει, δεν θα μου ξεκολλήσει εύκολα η ιδέα να βρω ποιός είσαι!

Emilly, η Ραλλού δεν θα σε αφήσει απροστάτευτη κι αυτή την άγρια νύχτα.

;)

Να πω dancer ότι δεν τρώγομαι να μάθω τα μέιλ και των δύο σας;
Θα πω ψέματα!
Οποιος από τους δύο σας λοιπόν το θέλει δεν έχει παρα να το γράψει συνθηματικά έτσι που να ξεγελάσει τους αλιευτές διευθύνσεων.
π.χ. ραλου96 παπακι τζιμειλ τελεια τζι αρ
Οχι! δεν έιναι αυτό το μέιλ μου.

Αντε! έτσι που πάει θα σπάσει ρεκόρ σχολίων τούτο το ποστ!
Παράδειγμα είναι.

Δεν είναι κοπλιμέντο. Το εννοώ. Πραγματικά γράφεις πολύ ωραία.
Τώρα η ιδέα σου για το μέιλ είναι φοβερή. Πως το σκέφτηκες ρε θηρίο; Καλά εγώ που είμαι και ψιλοάσχετη με αυτά δεν θα το σκεφτόμουνα ποτέ.
Έχουμε και λέμε: εκαλλιμάχου (το χ είναι ch και το υ u)παπάκι εμεσέν τελεία κόμ. Let's dance!

Για dancer
"Λες ν’ αφήσω να «περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου, χωρίς να πιω ούτε μια στάλα;» (Σεφέρης - πες της)!"
Αγαπητέ dancer με προσβάλλετε, αλλά απο την άλλη κάθε προσπάθεια στη κατεύθυνση "εκπαιδεύοντας τη Νερίνα" καλόδεχτη..... :)
Επίσης, γιατί εγώ έχω και αγωγή και πολλές άσπρες τρίχες, καλώς σας βρήκα...
Για Ραλλού
Γύρισα όπως προανέφερα και τι βρίσκω; 50 σχόλια σε ένα κείμενο για μόλις μια άσπρη τρίχα.
Σου έλειψα καρδιά μου !!!!

Αγαπητή Νερίνα, σας γράφω - φιλοξενούμενος από την Ραλλού – κάτι που θέλω οπωσδήποτε να διαβάσετε:
Ειλικρινά λυπάμαι. Δεν είχα καμία πρόθεση (καμία πρόθεση) να σας προσβάλλω. Μα γιατί; (γιατί;). Είχα τις καλύτερες συστάσεις για το πρόσωπό σας, γιαυτό παρομοίωσα τη σκέψη σας μ’ ένα πλατύ ποτάμι που θα μπορούσε να δροσίσει και εμένα! Ύστερα (στη συνέχεια) ξέρετε τι λέει ο ποιητής; - «Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα» (Δεν το έγραψα για να μην σας δημιουργήσω διάθεση νοσταλγίας και μελαγχολίας). Και να που τα λόγια του για μένα γίνονται πραγματικότητα (είναι προφητικά). Τι θα κάνω τώρα;

Θα κάνω τα πάντα (τα πάντα) για να επανορθώσω…
Θα χορέψω (dance) για σένα όποτε το θελήσεις,
Θα βάλω κάτω απ’ τα πόδια σου το σώμα μου για να χορέψεις (dance) εσύ,
Στη ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ αντιτείνω τη συμφιλίωση (σε παρακαλώ),
Στην ΚΛΙΜΑΚΑ αξιών τοποθετώ τον εαυτό μου στο χαμηλότερο σκαλοπάτι (το πρώτο σκαλί – λίγο δεν είναι)
Με ΣΥΖΕΥΞΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ θα δέσω τη φιλία μας.

Μπορώ να σου παίξω ένα ΠΡΕΛΟΥΝΤΙΟ (από την τέταρτη σουίτα για λαούτο του Bach)
Μπορώ να σε οδηγήσω σε ΔΥΝΑΜΙΚΟΥΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥΣ που δεν φαντάζεσαι (πως υπάρχουν άνθρωποι που μεταχειρίζονται τέτοιους…)
Μπορώ να σε κρατήσω στο ΠΕΡΑΣΜΑ για απεριόριστη έκφραση (γίνε η Τέχνη!)

Μην εμμείνεις στο NON LEGATO
Ανακάλυψε ΔΙΑΡΚΕΙΕΣ (μετά τη jazz και τον Ligeti – Lux Aeterna)
Μίλα μου (rubato)
Σκέψου molto accelerando (a tempo) και μετρίασε (ritenuto και βέβαια όχι a tempo) τo θυμό σου!

Τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι ρομαντικό – ρομαντισμός είναι η καταπίεση της Τέχνης πάνω στη ζωή…
Μόνο, Νερίνα, είμαστε άνθρωποι, και οι άνθρωποι κάνουν καμιά φορά και ΛΑΘΗ.

μου πήρε μια ώρα πάνω-κάτω για να διαβάσω όοοολα τα σχόλια, και οφείλω καταρχάς να συμφωνήσω με τη νερίνα: "50 (+2) σχόλια για μόλις μια άσπρη τρίχα"! οποία τιμή!

για να σε καθησυχάσω λοιπόν, απλά σου λέω ότι έχω πολλέεες άσπρες τρίχες εδώ και δυο περίπου χρόνια, κι ας είμαι μικρότερος (απ' ό,τι μοπρώ να συμπεράνω...). από την άλλη, ευτυχώς, δεν διακρίνονται, γιατί μπερδεύονται με τις ανοιχτόχρωμες του κεφαλιού μου (όσες μου κληροδότησε ο μικρός ίκαρος). τώρα βέβαια, ίσως το τελευταίο σε αγχώνει, αλλά είπα να ρίξω λίγο λάδι στη φωτιά..!

;-))

Οχι, icarous, δεν με αγχωνει καθόλου.
Πήρα ενα μικρό ψαλιδάκι και την έκοψα την άτιμη.
Οπως έγραψα η μονόχρωμη καφετιά κωμη μου ήταν το μοναδικό αντισταθμιστικό όφελος στα παιχνίδια που έπαιξε η φύση πάνω μου.

Τον είδα τον μικρο Ικαρο και μπήκα στον πειρασμό να ποστάρω μια αντίστοιχη δική μου από τότε που τίποτα δεν προμηνούσε τις εξελίξεις.