Δευτέρα, Οκτωβρίου 02, 2006
Άριστον μεν ύδωρ
Άριστον μεν ύδωρ, ο δε χρυσός αιθόμενον πυρ άτε διαπρέπει νυκτί
μεγάνορος έξοχα πλούτου.
Πολύτιμο είναι το νερό, λάμπει ο χρυσός όπως η φωτιά τη νύχτα.
...λέει ο ύμνος του Πινδάρου σαν ξεκινά η πρώτη Ολυμπιάδα.
Είναι μερικές μέρες τώρα που βρέχει.
Δυνατές μπόρες με χοντρές σταγόνες που φτιάχνουν φυσαλίδες στα νερά του δρόμου ή πιο μαλακές ποτιστικές βροχούλες που ευλογούν με την δροσιά τους απότιστα παρτέρια και δέντρα, πεζοδρόμια και δρόμους, συλλήβδην.
Το φθινόπωρο που στους πιο πολλούς φέρνει εικόνες γυμνών δέντρων και πεσμένων φύλλων είναι επίσης και ο καιρός που η φύση με τις βροχές ξαναπρασινίζει πάνω στα κιτρινισμένα υπολείμματα του ξερού καλοκαιρινού χορταριού.
Το στοιχείο του νερού πάντα ήταν το αγαπημένο μου.
Το αγαπάω στην βροχή, στην θάλασσα, στα ποτάμια και τις λίμνες ακόμα και στους μικρούς χείμαρρους που κατρακυλάνε στα ρείθρα των δρόμων ξεπλένοντας την σκόνη. Αλλά και στις πηγές, τους χείμαρρους, τις δεξαμενές, τα ιαματικά λουτρά, τα αρδευτικά κανάλια, τα φράγματα, τις τεχνητές λίμνες.
Ακόμα και η υγρασία στην ατμόσφαιρα μου αρέσει γιατί αισθάνομαι το νερό με περιτριγυρίζει και με κάνει να νοιώθω ασφαλής.
Θυμάμαι την εποχή πριν μερικά χρόνια που είχαμε έντονη λειψυδρία στην Αθήνα, που μετράγαμε τις μια μια τις μέρες που έμεναν πριν οι ταμιευτήρες της Αθήνας στερέψουν. Κάθε μέρα κοίταγα τα νούμερα στην εφημερίδα και η αγωνία μου μεγάλωνε μαζί με την ανασφάλεια μου.
Τέλος πάντων. Αυτό ανήκει στο παρελθόν. Σήμερα μετά από την σύνδεση του Εύηνου τα πράγματα είναι καλύτερα., χωρίς να ξεχνώ βέβαια τις επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον μια τόσο ριζική παρέμβαση στην ισορροπία των υδάτινων πόρων.
Καλώς ή κακώς η Αθήνα είναι μια πόλη εκατομμυρίων κατοίκων που πρέπει, αν μη τι άλλο, να ξεδιψάσουν.
Αυτές λοιπόν οι φθινοπωρινές βροχούλες με ανακουφίζουν από ένα στεγνό και καυτό καλοκαίρι που έχω πει ξανά πόσο το αντιπαθώ.
Πάντως η φράση του Πίνδαρου κοσμεί την εσοχή που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, που τράβηξα πριν λίγα χρόνια.
Μικρό κουίζ.
Γνωρίζει κανείς που βρίσκεται;
Ο ευρών κερδίζει γιγαντοαφίσα από την εκλογική καμπάνια του Μέρλιν.
Καλά όχι μόνο ο ευρών, όλοι οι συμμετέχοντες.
Έχουμε μεγάλο στοκ τώρα με τις δημοτικές εκλογές!
----------------------------------------------------------------
Αυτά έχουν οι κονσέρβες.
Το ετοίμασα όταν έβρεχε και το δημοσιεύω σήμερα που τεντώθηκε μια τετράγωνη λιακάδα πάνω από την Αθήνα!
Χμ… Το τελευταίο μπάνιο της χρονιάς δεν το έκανα ακόμα. Ίσως ο Οκτώβρης με φιλοδωρήσει με μερικές ζεστές μέρες ακόμα!
posted by ralou at 3:13 μ.μ.
|
Permalink |
-
Ευχομαι και εγώ κουράγιο (ΞΕΡΩ-ΞΕΡΩ ΕΙΜΑΙ ΓΑΙΔΟΥΡΑ) και τα τρεχάματα να τελειώσουν γρήγορα και ευχάριστα!!
Ας κάνεις σύντομα τα μπάνια σου για να δουμε και εμεις χειμώνα!!!
:-)))
-
Και εγώ τις μέρες που έβρεχε σκεφτόμουν κάτι ανάλογο, αλλά μόλις έβρισκα χρόνο να το γράψω, έβγαζε ήλιο...
Δεν πειράζει, ας έχει λίγο ακόμα λιακαδούρα, γιατί ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς και το πετρέλαιο θα μας σκίσει ΚΑΙ πάλι!!!
-
Μας τα έκανες μούσκεμα σήμερα!
-
Θέλει λίγο ψάξιμο το μνημείο....
ΥΓ (((((((αγκαλιά)))))))
ξέρεις γιατί.....
-
Το νερό είναι το αγαπημένο μου κι εμένα... Η βροχή που τα ξεπλένει όλα... Η μυρωδιά της βροχής που τα ανανεώνει όλα...
Αγαπημένη μου Ραλλού με τα 2 -λ... μας έλειψες.
Εσύ να είσαι πάντα καλά. Και δυνατή.
-
Να εισαι δυνατή!!
Μια μεγάλη αγκαλιά και απο εμένα.
-
Ραλού, μας έλειψες! Ζωογόνο το νεράκι, μας δροσίζει! Σωστά τα είπες! Καλά μπάνια! ;)
-
Ήταν αγωνιστής, λοιπόν.
Εύχομαι δύναμη και κουράγιο...
-
Αγαπημένοι μου φίλοι, ευχαριστώ για την αγάπη σας.
Επίτηδες δεν έβαλα σχόλια στην αναγγελία του θανάτου του πατέρα του καλού μου, για να μην σας βάλω σε κόπο να στείλετε συλλυπητήρια.
Τώρα που όλα τελείωσαν και από την μια ο πατέρας Στάθης έφυγε, από την άλλη και η γυναίκα, τα παιδιά και τα αδέλφια του προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια της ζωής τους και να συνεχίσουν, αισθάνομαι περίεργα.
Πόση έλλειψη αξιοπρέπειας μας επιβάλει ο θάνατος από μια μακροχρόνια ασθένεια.
Αν χαίρομαι για κάτι είναι γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος κατόρθωσε να φύγει αξιοπρεπής.
Μακάρι όλοι να έχουμε την ίδια τύχη.
Ελπίζω από βδομάδα να επιστρέψουμε στην ρουτίνα κανονικά.
Αν είναι σε κάτι χρήσιμη η ρουτίνα είναι ακριβώς σε αυτό. Στο να κοιμίζει τις σκέψεις όταν αυτές είναι επώδυνες.
-
-
-
Καλώς ήλθες londonair!
Συμπάθα με που άργησα να σου απαντήσω αλλά το boss δεν ήθελε να πάρει τα μάτια του από την οθόνη μου όλο το πρωί -μπαίνω στο ΝΕΤ από το γραφείο μόνο-
Όχι τίποτα άλλο αλλά περίμενα πως και πως να αποχωρήσει για να σου απαντήσω.
Για πολλούς λόγους.
Πρώτα γιατί μ αρέσουν τέτοιοι ζεστοί χαιρετισμοί σαν τον δικό σου.
Να σαι καλά!
Ύστερα γιατί το συγκεκριμένο πόστ το είχα γράψει παραμονές ενός θανάτου στην οικογένεια και η πορεία του διακόπηκε απότομα με την δημοσίευση της είδησης στο επόμενο. Δεν πρόλαβαν οι φίλοι να ψάξουν τη φωτό, είναι πολύ εύκολο να την βρεις στο browser απλά αναζητώντας την φράση.
Και βέβαια στο Μπαθ είναι. Το είχα επισκεφθεί πριν μερικά χρόνια και αφήνοντας τους άλλους να ξεκουράζονται στο πάρκο δίπλα στο ποτάμι, εγώ έψαχνα τις λεπτομέρειες που φτιάχνουν τις καλύτερες αναμνήσεις.
Όπως καταλαβαίνεις οι αφίσες του Μερλιν έμειναν όλες αδιάθετες, πολύ περισσότερο που ο ίδιος τελικά είχε την σωφροσύνη να μην κατέβει στις εκλογές. Άρα, ευχαρίστως να σου στείλω ένα πακετάκι.
Δεν σε βρίσκω όμως από το προφίλ σου. Αν έχεις blog ή site ενημέρωσε.
Μήπως μένεις Αγγλία;
Το Λονδίνο είναι ο έρωτας της ζωής μου!
Αλήθεια!
μεγάνορος έξοχα πλούτου.
Ευχομαι και εγώ κουράγιο (ΞΕΡΩ-ΞΕΡΩ ΕΙΜΑΙ ΓΑΙΔΟΥΡΑ) και τα τρεχάματα να τελειώσουν γρήγορα και ευχάριστα!!
Ας κάνεις σύντομα τα μπάνια σου για να δουμε και εμεις χειμώνα!!!
:-)))