Ο Τουρτσουλίτ το Σπουργίτι αποφάσισε να κάνει ένα Ταξίδι Ζωής.
Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει λοιπον, να πάει στον Αγιο Τάφο
Τσουρτσουλιτ παλιαυλιστής πάει στον Αγιο Τάφο
Στο δρόμο που επήγαινε βλέπει ενα Κόκορα
«Που πας ωρέ Τουρτσουλίτ?» Ρωτάει ο Κόκορας
«Πάω στον Αγιο Τάφο»
«Νάρθω κι εγω μαζί σου»
«Ελα»Κόκορας πρωτογνωστής
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής πάνε στον Αγιο Τάφο.
Δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν και στο δρόμο που πηγαίνανε βλέπουνε μια κότα
«Που πάτ’ ωρε παιδια?» Ρωτάει η κότα και μπαίνει στην παρέα τους κι αυτη
Μετα συναντάνε ενα γάιδαρο και καποια αλλα ζωα και όλοι μαζι δρομο παιρνουν δρόμο αφηνουν να πάνε στον Αγιο Τάφο
Το παραμύθι αυτό μου το έλεγε ο Πατέρας μου σαν ήμουν πολύ μικρή.
Στην πραγματικότητα είναι το μοναδικο παραμύθι που θυμάμαι απο τότε. Δεν θυμάμαι να μου λέει για Κοκκινοσκουφίτσες και Γουρουνάκια και Χιονάτες και τέτοια.
Θυμάμαι μόνο τον Τσουρτσουλίτ τον Παλιαυλιστή.
Και τους φίλους του βέβαια, που έβρισκε στον δρόμο και τους έπαιρνε μαζί του να πάνε στον Αγιο Τάφο.
Ποτέ δεν έμαθα για πιο λόγο ο Τσουρτσουλίτ θέλησε να κάνει αυτό το ταξίδι.
Ο πατέρας το έλεγε έτσι:
Ο Τουρτσουλίτ ήταν ενα σπουργίτι και μια μέρα «είπε να πάει στον Αγιο Τάφο»
Η παρέα συμπληρώθηκε με τους
Κόκορα πρωτογνωστή
Κότα ηγουμένισσα
Γάιδαρο αγγαριστή
Ισως και κανένα δυο ζωα ακόμα.
Στο τέλος έρχεται μαζί τους και η Αλεπου
Κάθε φορα επαναλαμβανόταν η λιστα με τους φίλους, προσθέτοντας στην αρχη της το νέο ζωο. Καθενα απο αυτα έχει και ενα παρατσουκλι δίπλα στο ονομα του.
Γάιδαρος αγγαριστής
Κότα ηγουμένισσα
Κόκορας πρωτογνωστης
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής πάνε στον Αγιο Τάφο
Ο πατέρας, όταν το διηγούνταν, το έλεγε με μια φωνή λίγο τραγουδιστή και πολυ μου άρεσε που, παρόλο που δεν ήταν παιδικό τραγούδι, είχε μέτρο και ρυθμό αυτη η διήγηση.
Δυστυχώς, δεν θυμάμαι το ονομα της Αλεπους που ακολουθεί την παρέα με σκοπο να την βάλει στο χέρι και να την φάει. Γιατι είναι μια πολύ κακιά... οχι! απλά, μια πολύ πεινασμένη Αλεπού...
Χτες νωρίς το πρωί πριν ακομα ξημερωσει έλεγα εγώ αυτό το παραμύθι στον πατέρα.
Ειμαστε οι δυο μας στο νοσοκομείο «Σωτηρία» και ξενυχτούσα στο πλάι του.
Δεν ήταν σε πληρη διαύγεια, τα μάτια του θόλωναν και μόνο στιγμές στιγμές καταλάβαινες ότι ήτανε εκεί.
Μου ήρθε λοιπον ακριβώς εκείνη την στιγμη στο μυαλο αυτο το παραμυθι που μου το έλεγε 45 χρόνια πριν και του το είπα με την ίδα τραγουδιστη φωνή
«Αλεπού ...
Γάιδαρος αγγαριστής
Κότα ηγουμένισσα
Κόκορας πρωτογνωστής
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής, πάνε...
Που πάνε? Θυμάσαι?» τον ρωτησα.
«Στον Αγιο Τάφο» μου απάντησε,
όχι όμως ακριβως ετσι, η φωνη του ήταν μια μικρή κραυγούλα, άκουσα «ααα ...ααα» μόνο τα φωνήεντα που τονίζοναι, αλλά ναι, διέκρινα τον ρυθμό του τραγουδιού ξεκάθαρα...
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής.
Κόκορας πρωτογνωστής
Κότα ηγουμένισσα
Γάιδαρος αγγαριστής
Αλεπου...Αχ! Πως μου την έλεγε την Αλεπου?
Εχει κολλήσει το μυαλό μου και δεν θυμάμαι
Και μετα απο λίγο...
... εφυγε και ο Πατερας για το τελευταίο ταξίδι της ζωής του...
και δεν νομίζω να υπάρχει πια άλλος άνθρωπος στον κόσμο να μου πει πως λεγότανε αυτη η παλιοαλεπού που ήθελε να φάει και τον Τσουρτσουλίτ τον Παλιαυλιστή και τους φίλους του.
Κανένας πια...
...
Αντίο Πατέρα μου...
Αντίο καλέ μου...
Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει λοιπον, να πάει στον Αγιο Τάφο
Τσουρτσουλιτ παλιαυλιστής πάει στον Αγιο Τάφο
Στο δρόμο που επήγαινε βλέπει ενα Κόκορα
«Που πας ωρέ Τουρτσουλίτ?» Ρωτάει ο Κόκορας
«Πάω στον Αγιο Τάφο»
«Νάρθω κι εγω μαζί σου»
«Ελα»Κόκορας πρωτογνωστής
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής πάνε στον Αγιο Τάφο.
Δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν και στο δρόμο που πηγαίνανε βλέπουνε μια κότα
«Που πάτ’ ωρε παιδια?» Ρωτάει η κότα και μπαίνει στην παρέα τους κι αυτη
Μετα συναντάνε ενα γάιδαρο και καποια αλλα ζωα και όλοι μαζι δρομο παιρνουν δρόμο αφηνουν να πάνε στον Αγιο Τάφο
Το παραμύθι αυτό μου το έλεγε ο Πατέρας μου σαν ήμουν πολύ μικρή.
Στην πραγματικότητα είναι το μοναδικο παραμύθι που θυμάμαι απο τότε. Δεν θυμάμαι να μου λέει για Κοκκινοσκουφίτσες και Γουρουνάκια και Χιονάτες και τέτοια.
Θυμάμαι μόνο τον Τσουρτσουλίτ τον Παλιαυλιστή.
Και τους φίλους του βέβαια, που έβρισκε στον δρόμο και τους έπαιρνε μαζί του να πάνε στον Αγιο Τάφο.
Ποτέ δεν έμαθα για πιο λόγο ο Τσουρτσουλίτ θέλησε να κάνει αυτό το ταξίδι.
Ο πατέρας το έλεγε έτσι:
Ο Τουρτσουλίτ ήταν ενα σπουργίτι και μια μέρα «είπε να πάει στον Αγιο Τάφο»
Η παρέα συμπληρώθηκε με τους
Κόκορα πρωτογνωστή
Κότα ηγουμένισσα
Γάιδαρο αγγαριστή
Ισως και κανένα δυο ζωα ακόμα.
Στο τέλος έρχεται μαζί τους και η Αλεπου
Κάθε φορα επαναλαμβανόταν η λιστα με τους φίλους, προσθέτοντας στην αρχη της το νέο ζωο. Καθενα απο αυτα έχει και ενα παρατσουκλι δίπλα στο ονομα του.
Γάιδαρος αγγαριστής
Κότα ηγουμένισσα
Κόκορας πρωτογνωστης
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής πάνε στον Αγιο Τάφο
Ο πατέρας, όταν το διηγούνταν, το έλεγε με μια φωνή λίγο τραγουδιστή και πολυ μου άρεσε που, παρόλο που δεν ήταν παιδικό τραγούδι, είχε μέτρο και ρυθμό αυτη η διήγηση.
Δυστυχώς, δεν θυμάμαι το ονομα της Αλεπους που ακολουθεί την παρέα με σκοπο να την βάλει στο χέρι και να την φάει. Γιατι είναι μια πολύ κακιά... οχι! απλά, μια πολύ πεινασμένη Αλεπού...
Χτες νωρίς το πρωί πριν ακομα ξημερωσει έλεγα εγώ αυτό το παραμύθι στον πατέρα.
Ειμαστε οι δυο μας στο νοσοκομείο «Σωτηρία» και ξενυχτούσα στο πλάι του.
Δεν ήταν σε πληρη διαύγεια, τα μάτια του θόλωναν και μόνο στιγμές στιγμές καταλάβαινες ότι ήτανε εκεί.
Μου ήρθε λοιπον ακριβώς εκείνη την στιγμη στο μυαλο αυτο το παραμυθι που μου το έλεγε 45 χρόνια πριν και του το είπα με την ίδα τραγουδιστη φωνή
«Αλεπού ...
Γάιδαρος αγγαριστής
Κότα ηγουμένισσα
Κόκορας πρωτογνωστής
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής, πάνε...
Που πάνε? Θυμάσαι?» τον ρωτησα.
«Στον Αγιο Τάφο» μου απάντησε,
όχι όμως ακριβως ετσι, η φωνη του ήταν μια μικρή κραυγούλα, άκουσα «ααα ...ααα» μόνο τα φωνήεντα που τονίζοναι, αλλά ναι, διέκρινα τον ρυθμό του τραγουδιού ξεκάθαρα...
Τσουρτσουλίτ παλιαυλιστής.
Κόκορας πρωτογνωστής
Κότα ηγουμένισσα
Γάιδαρος αγγαριστής
Αλεπου...Αχ! Πως μου την έλεγε την Αλεπου?
Εχει κολλήσει το μυαλό μου και δεν θυμάμαι
... εφυγε και ο Πατερας για το τελευταίο ταξίδι της ζωής του...
και δεν νομίζω να υπάρχει πια άλλος άνθρωπος στον κόσμο να μου πει πως λεγότανε αυτη η παλιοαλεπού που ήθελε να φάει και τον Τσουρτσουλίτ τον Παλιαυλιστή και τους φίλους του.
Κανένας πια...
...
Αντίο Πατέρα μου...
Αντίο καλέ μου...
Ετικέτες Το τελος της παιδικης ηλικίας
Δεν πειράζει που δεν πρόλαβε να σου θυμίσει πως ήταν το όνομα της Αλεπούς...
Μάλλον ήθελε να προλάβει την παρέα του σπουργίτη για να την σώσει από την Αλεπού ώστε παρέα και αυτός μαζί τους να πάει στον Άγιο Τάφο!
Μην ξαφνιαστείς λοιπόν αν στον τάφο του δεις να τραγουδάει ένα σπουργίτι παρέα με μια κότα , ένα κόκορα και ένα γαϊδαρο..