Το Σάββατο έκανα μια βόλτα στο κέντρο για να περπατήσω λίγο και να δω βιτρίνες.Μ' αρέσει να περπατάω στην Αθήνα αυτές τις ηλιόλουστες μέρες που έχει όμως και λίγο ψυχρό αεράκι να μου δροσίζει το κεφάλι. Δεν αντέχω την ζέστη.
Η βόλτα είχε δικαιολογία το περπάτημα -πόσο να διασκεδάσει κανείς περπατώντας επί τόπου σε ένα κυλιόμενο διάδρομο κάθε μέρα.
Στην ουσία ήθελα απλά να αγοράσω το δώρο του καλού μου που γιορτάζει στις 6 του μηνός.
Μετρό λοιπόν και μετά Ελευθερουδάκης για να του πάρω το βιβλίο που ήθελε καιρό τώρα.
Ένας εξαιρετικά ευγενικός και σαφής νεαρός – που παρεμπιπτόντως ήταν και κούκλος- με καθοδήγησε να το βρω. Πέντε λεπτά και 19,20 ευρώ αργότερα το κρατούσα στα χέρια με μπλε περιτύλιγμα και αφιέρωση στην πρώτη σελίδα.
Το "Θεώρημα του Παπαγάλου" του Ντενι Γκετζ.
Μετά βολτάρισα στο Σύνταγμα. Δεν το είχαν στολίσει ακόμα, τι γίνεται, περικοπές κάνουμε φέτος;
Μετά, Ερμού. Αυτός ο δρόμος έχει δύο ενδιαφέροντα πράγματα : Υπέροχα παπούτσια – το φετίχ μου- και απίθανους ημίαιμους να λιάζονται στα πεζοδρόμια.Μετά, Αγίου Μάρκου και Ευαγγελιστρίας , για τις προμήθειες σε υφάσματα για ράψω εκείνο το μπουφανάκι.
Έχετε πάει ποτέ κατά κει;
Τα πιο απίθανα μαγαζιά με ότι θέλει κανείς. Όχι! Όχι
επώνυμα μαγαζιά. Μόνο τα μαγαζιά του φτωχού με καλάθια στο δρόμο και μαγαζάτορες που κάθονται στην πόρτα και σε προσκαλούν φορτικά στα ενδότερα που έχει και άλλα χρώματα και άλλα σχέδια και άλλες ποιότητες και άλλα νούμερα.Μετά, Αιόλου. Ο αγαπημένος δρόμος των παιδικών μου χρόνων. Εδώ αγόραζε η οικογένεια τα παπούτσια για μας τα παιδιά. Παλιά είχε πολλά τέτοια μαγαζιά, τώρα που
είναι πεζόδρομος εκτός από τους Αφρικανούς μικροπωλητές που πουλάνε λαθραία μουσική, έχει διάφορα μοντερνίζοντα καφέ που σερβίρουν αναψυκτικά και ελαφρύ φαγητό.Περνάω ανάμεσα σε συντροφιές νέων κοριτσιών που χαζεύουν τα ντιζαϊνάτα κινητά τους, μεσόκοπους που κάνουν χάζι, και καλοντυμένα πιτσιρίκια με τους γονείς που τρέχουν ανάμεσα στα τραπεζάκια.
Η δική μου στάση είναι πάντα στο ίδιο σημείο από τότε
που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ζαχαροπλαστείο "Ο Κρίνος" για λουκουμάδες. Self service πια αλλά πάντα με τα μαρμάρινα τραπεζάκια και το ουδέτερο ντεκόρ με τους καθρέφτες.Α μην ξεχάσω! Αιόλου και Περικλέους υπάρχει ο κουλουράς με τα τελειότερα κουλούρια Θεσσαλονίκης στην Αθήνα.
Στην πλατεία Κοντζιά, μια εκδήλωση για παιδιά. Δεν πλησίασα πολύ, η εποχή που τράβαγα από το χέρι τον πατέρα να πάμε εκεί για το παζάρι με τα παιχνίδια έχει
περάσει εδώ και απίστευτα πολλά χρόνια. Πορτοκαλιά μπαλόνια στον ουρανό και μουσική και πιτσιρίκια να τραβολογάνε μαμάδες.Η υπόλοιπη Αιόλου, γεμάτη με μικροπωλητές, ζητιάνους και ακόμα πιο πολλούς ημίαιμους να λιάζονται.
Περνάω την Ομόνοια, και μετά από το αγαπημένο μου Λαύριο στην ομώνυμη πλατεία. Έχει κλείσει τώρα πια και τα υπέροχα γλυκά του ανήκουν μόνο στις γευστικές
αναμνήσεις μου. Στη θέση του ένα ακόμα κατάστημα με προϊόντα αρτοποιίας που γεμίζουν την Αθήνα ελέω franchising.Παίρνω το λεωφορείο της επιστροφής. Προτιμώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς στις μετακινήσεις μου. Η ιδέα να τριγυρίζω ψάχνοντας για πάρκινγκ επί είκοσι λεπτά μου χαλάει από μόνη της τη χαρά της βόλτας.
Μέσα στο λεωφορείο εξετάζω τα ψώνια μου.
Οι βόλτες αυτές δεν έχουν σκοπό τις αγορές.
Είναι περισσότερο αφορμές για να δω τον κόσμο. Να φορτώσω τα μάτια μου με εικόνες, έτσι ανακατεμένες, πολύχρωμες, αταίριαστες. Να χαθώ μέσα στον πολύ κόσμο και να ξεχαστώ.Μόνο για εικόνες όμως. Δεν αντέχω το θόρυβο. Στα αυτιά μου η μουσική καλύπτει τον θόρυβο της πόλης και των σκέψεων μου.
Απολογισμός αγορών και εξόδων :
Βιβλίο € 19,20Ένα μαντήλι από τον μελαψό νεαρό στην Κοντζιά € 2,00
Λουκουμάδες € 3,20 (δυο μερίδες για το σπίτι)
Δύο κιλά πορτοκάλια από τον πάγκο που με προτρέπει "carpe diem". Ε! τι να κάνω άρπαξα και εγώ λίγα φρούτα.
Μερικά χαζοπραγματάκια από τον πάγκο του "Ότι πάρεις 1 ευρώ"
Σύνολο € 30,00 περίπου.
Φτηνά την έβγαλα!
Τα πιο ψυχοθεραπευτικά 30 ευρώ που έχω χαλάσει ποτέ!
Και χτύπησα και ένα –καλά.. δύο- κουλουράκια στην Αιόλου!
Σε κανένα μήνα πάλι …
Ετικέτες personal
Καλά δεν το πιστεύω...Κι εμένα το φετίχ μου είναι τα παπούτσια....
Παλιότερα δεν μ' ένοιαζε πόσο θα κόστιζε ένα ζευγάρι που θα μου άρεσε, άλλωστε μου αρέσουν ελάχιστα, τώρα όμως δεν μπορώ να αγνοήσω τις τιμές.