Ok! it was blue, now turning pink
...and pinker...
...and pinker...
...and pinker...
...and pinker...
...and pinker...
Is it the pink glasses?
Ετικέτες personal
Ετικέτες personal
At Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006 5:45:00 μ.μ., Φωτούλα Τζιώντζου
At Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006 5:58:00 μ.μ., ~~kindergarden teacher ~~
At Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006 6:00:00 μ.μ., ~~kindergarden teacher ~~
At Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006 6:01:00 μ.μ., ralou
Χα!
Εδώ και τόσους μήνες που γράφω το μλπόγκ ποστάρω μια με δύο φορές την βδομάδα.
Πρώτη φορά ρίχνω δύο ποστς δίπλα δίπλα και θα μου βραχυκλώσει η σελίδα;
Ροζ νερινα μου, ροζουλί σαν την μύτη του Μέρλιν, σαν τη σάρκα άγουρης και ξινούτσικης φράουλας, σαν τα κοκαλάκια στα μαλλιά των μικρών κοριτσιών, σαν τα τριαντάφυλλα που μου χάρισε μια φίλη χτες, σαν τα ελεφαντάκια στις παιδικές πιζάμες, σαν ενα μιλκσεικ φράουλας που το ρουφάνε αδιάφορα εφηβικά χείλια ανάμεσα σε δύο κοριτσοκουβέντες, σαν ροζέ κρασί ελαφρά δροσερό.
Ροζ, ροζουλί, ροζάκι, ροζε.
Ωχ! ΄τι έπαθα!
Overdose! overdose σου λέω!
Συμπτωματα κατάθλιψης;
Αλίμονο!
At Τετάρτη, Νοεμβρίου 22, 2006 3:17:00 μ.μ., ralou
Μεθυσμενάκι, μόνο για λίγο για να φτιάξει η διάθεση!
Για δες παραπάνω στην απάντηση στην νερινα πόσα όμορφα ροζ υπάρχουν.
Οχι τόσο γιατί είναι ροζ αλλά γιατί είναι αγαπησιάρικα τα άτιμα!
Οχι τίποτα άλλο dodos αλλά τις τελευταίες μέρες με εχει πιάσει μια ανισορροπία. Μια παλαντζάρω προς το μολυβομπλέ μια προς το ροζουλί.
Μπα πρέπει να βρώ τα ίσια μου μου φαίνεται!]
Σήμερα είναι μέρα του ροζ αν-λου.
Θα συναντηθώ με δυο τρεις φίλους και όσο να ναι αυτό από μόνο του είναι καλό.
Για κανόνισε την επόμενη φορά να είσαι και εσύ!
Πο σο δη πο τε!
;)
At Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006 1:25:00 μ.μ., Φωτούλα Τζιώντζου
At Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006 3:29:00 μ.μ., ralou
Ξέρω.. ξέρω νερίνα
Άμα πάρεις την ρετσινιά του σοβαροφανούς μπλογκερ το ροζουλί είναι αταίριαστο. Κάτι πήγα να το σώσω με κοκαλάκια κοριτσιών και μύτες του μερλιν αλλά μπα...
Λοιπόν η μύτη του Μερλιν από χθες είναι μαυρουδερή. Ο τύπος ακούμπησε σε καυτή εξάτμιση αυτοκινήτου και κάηκε. Άντε πάλι μαύρα θα τα βλέπω πάλι.
Γοργόνα μου το ετοιμάζω. Βλέπεις δεν είμαι και γρήγορη σ αυτά. Μάλλον αύριο. Παρ όλο που είμαστε λίγοι έμαθα πολλά για πολλούς.
Αλλά δεν θα πω τίποτα βρε!
Δεν είμαι μαρτυριάρα εγώ!
Γωγούλα, έχεις δίκιο! Τώρα που το κοιτάζω σαν μαλλί της γριάς κατάντησε το μπλόγκ. Είναι και αυτός ο ροζ σκύλος...
Θεέ μου, τι διαστροφή!
Άντε από αύριο επανέρχομαι δριμύτερη στα φυσικά μου χρώματα.
Το μπλεδάκι εξαφανίστηκε, το ροζουλί ξεθώριασε, το διάλειμμα τέλος.
At Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006 9:48:00 μ.μ., Stavros Katsaris
Στο θεό σου, ροζ; Ω! Ρόζα, Ροζαλία πάμε μαζί στη παραλία ή μετά πήγαν όλοι μαζί στη θάλασσα. Και εγώ σ' αγαπάω! Και ήμουνα έτοιμη σε ένδειξη διαμαρτυρίας αλλά και συμπαράστασης να κάνω το blog μου μπλε μέχρι να αλλάξεις διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι τώρα πρέπει να το κάνω ροζ; Να πάρω τη κουρτίνα δύο αυτή με τη σπανακόπιττα, έστω και εαν χρειαστεί να ανοίξω μόνη μου φύλλο; Πες ναι!
Υ.Γ. Επίσης η Morgana μου φαίνεται αρκούντως δυνατή να βάψει όποιον σε πειράξει ότι χρώμα θες, αρκεί να της τον, την, το υποδείξεις.