Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006
Στην Λίμνη των Κύκνων με … το λεωφορείο.
ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Θεία, θεία, θεία, θεία, ήρθανε, θεία, θείε, ήρθανε, ήρθανε (Μείνε μέσα Μαργαρίτα, ανεβαίνουν τις σκάλες, περίμενε : η μαμά)

Ήρθατε, είμαι έτοιμη, θείε γιατί δεν έρχεσαι και εσύ, θέλω να έρθεις και εσύ (Πάψε Μαργαρίτα δεν μπορεί να έρθει ο θείος, με την θεία θα πας : η μαμά)
Καλά με την θεία.
Μαργαρίτα ετών σχεδόν έξι και πολλά, πάρα πολλά θήτα – shητα μάλλον – θα ξηλωθούν κανονικά σε λίγο οι δικοί της για σιδεράκια στα δόντια.
Το αυτοκίνητο δεν κυκλοφορεί στο κέντρο σήμερα, θα πάμε με το λεωφορείο.
Λεωφορείο ξέρω, ξέρω και να χτυπάω τα εισιτήρια (Πάρε το μπουφάν σου Μαργαρίτα και να το βγάλεις εκεί θα κάνει ζέστη : η μαμά)
Ξέρω, ξέρω, μόνη μου θα το βγάλω θεία!
ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
Εδώ να κάτσουμε! Να βλέπουμε έξω. Δώσε μου τα εισιτήρια, εγώ θα τα χτυπήσω. Η μαμά με αφήνει καμιά φορά και τα χτυπάω όταν πάμε στην ζωγραφική και στο χορό.
Καθόμαστε.
Ρώτα με θεία, βάλε μου αριθμούς. Να σου πω το δύο, το έμαθα: μια φορά το δύο κάνει δύο, δύο φορές το δύο κάνει τέσσερα, τρεις φορές… ωχ ξέχασα το μηδέν. Μηδέν φορές το δύο κάνει μηδέν, (χαμογελάει),
αυτό είναι εύκολο.
Πως πάει το σχολείο; Καλά, … θα πάμε διακοπές όπως πέρυσι Θα φοράμε τα κορμάκια – πως τα λένε; μαγιό ναι μαγιό- Θα πηγαίνουμε με τα ποδήλατα για ψωμί και μετά για μπάνιο. Ξέρω ποδήλατο χωρίς βοηθητικές. Πως πέρασες πέρυσι; Φφφα-ντα-στι-κά (οι συλλαβές χωριστά για έμφαση). Να σου πω ένα τραγούδι που ξέρω; (Ματιές τριγύρω, το λεωφορείο είναι μισοάδειο) Πες το!
ΝΤΟ ΡΕ ΜΙ … να το ξαναπώ;
Ετοιμάσου, φτάσαμε. Θα κατέβουμε εδώ. Κρατήσου καλά. Εγώ θα χτυπήσω το κουδούνι, ξέρω, ξέρω! Να! πατάς αυτό το κουμπάκι. Πρόσεξε.
Ξέρω!
ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Σταδίου, την τραβάω να προχωρήσει γρήγορα. Στραβολαιμιάζει για να κοιτάξει πίσω, που μια κυρία της χαμογελάει.
Γεια σου Μαργαρίτα τι κάνεις; Καλά τι κάνει η κόρη σας, με θυμάται, μπα από το νηπιαγωγείο έχει να με δει (πέρυσι)
θα με έχει ξεχάσει.
Διάβολε ! ήξερα ότι όταν περπατάς στην Σταδίου όλο και κάποιο γνωστό θα πετύχεις αλλά και η Μαργαρίτα;!
Να αυτά τα παπούτσια θα μου πάρει η μαμά με το δάχτυλο, κάνει ζέστη τώρα.
Βιάσου μικρό μου, θα αργήσουμε, όχι από εκεί δεν χωράς . Χωράω, να, να δες.
Να εκεί θα πάμε που είναι τα μπλε γράμματα, τι γράφει; ΟΛΥΜΠΙΑ μα στην κακιά θα πάμε, αυτή είναι κακιά. Ποιά είναι κακιά παιδί μου.
Η Ολυμπία , στο έρωτας έξτρα λαρτζ , στην Βαλεντίνα.
Έλα φτάσαμε. Αααα ωραία είναι εδώ, έχει και μπισκοτάκια.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Α Μέρος
Πολύ σκοτεινά είναι, κράτα μου το χέρι, έχεις το νερό; Ναι, όταν θες ζήτα μου. Θέλω. Θεία, γιατί τα πόδια τους είναι καφετιά. Σσσς, φοράνε κολάν. Ααα έχω και εγώ κολάν, κόκκινο, φαίνεται και ο ποπός τους.
Θεία δεν έχει λόγια; Όχι πρόσεξε τι κάνουν για να καταλαβαίνεις την ιστορία ….
Βλέπεις το αρχοντόπουλο και τους φίλους του που χορεύουν; ….
Να και η αρχόντισσα ….
Κοίτα του έδωσε ένα τόξο ….
Γιατί δεν μου απαντάει;
Ανακαλύπτω ότι οι σιωπές της συνοδεύονται με έντονες καταφατικές κινήσεις με το κεφάλι μέσα στο σκοτάδι.
Ααα! Νομίζω ότι πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο τον κώδικα επικοινωνίας μας.
Τι είναι αυτό το μαύρο; Νυχτερίδα. Αααα!
Πότε θα κάνει διάλειμμα; Σσσς, σε λίγο περίμενε. ….
Σε λίγο είπες; Ναι σε λίγο. Μπορείς να περιμένεις; ….
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
Σήκω πάμε στα μπισκοτάκια! Αυτό θέλω το στρογγυλό που έχει μικρές σοκολατίτσες μέσα. Αυτό;
Όχι αυτό, αυτό! Νόστιμο! Η μαμά δεν μου παίρνει. Μόνο όταν είμαι καλό παιδί. Αλλά δεν ήμουν, έγραψα την εκκλησία με ένα κάπα και το δώρο με όμικρον και μετά ωμέγα αλλά αυτό το είδα και το διόρθωσα. Την αγαπάω την μαμά μου.
Την κοιτάζω παραξενεμένη για τον συνειρμό της από την τιμωρία στην αγάπη.
Και ποιόν δεν αγαπάς μικρό μου; Τον αδελφό μου αλλά μην το πεις ποτέ σε κανένα γιατί θα τον πληγώσεις . (Γκλούπ ! ).
Όλο μου παίρνει το Play station και δεν με αφήνει να παίξω και μου σπάει τα νεύρα.
Έλα δεν το πιστεύω ότι δεν τον αγαπάς! Αποκλείεται!
Δεν τον αγαπάω αλλά κοίτα μην σου ξεφύγει και του το πεις!
Ααα ένα κουδούνι πάμε, πάμε, θα αρχίσουν, ξέρω εγώ. Δεν κατουριέσαι;
Λίγο αλλά τα κουδούνια δεν τα ακούς. Πάμε και μην σου ξεφύγει τίποτα για τον Μάνο, εντάξυυυυ;!
Δύο κοπέλες σηκώνονται για να φτάσουμε στις θέσεις μας και της χαμογελούν. Σου αρέσει; ρωτάνε. Ναιαιαιαι! Αλλά νύσταξα και λίγο …
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Β Μέρος
Πάλι σκοτάδι, κράτα με!
Αααα ο κύκνος μαδάει! Σσσς. Το κοστούμι είναι μην μιλάς.
Πότε θα τελειώσει;
Σσσς μην μιλάς, σύντομα!
Τελειώνει;
Ναι σε λίγο.
Τώρα νομίζω τελειώνει σίγουρα. Ααα τι έγινε, πέθανε ο κύκνος; Όχι κοίτα, κοίτα.
Ρίχνει το πιο μεγάλο χειροκρότημα στην αυλαία. Τι την ενθουσιάζει; Οι χορευτές ή το ότι τελείωσε; Δεν ξέρω.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Βγαίνουμε έξω όπου ο πατέρας της μας περιμένει για διανομή στα σπίτια. Τον αγκαλιάζει, τον φιλάει.
Η θεία να κάτσει πίσω μαζί μου! (Μαργαρίτα κάτσε καλά και άσε πια την θεία : ο πατέρας)
Θεία θα πάμε ξανά; (Άσε την θεία ήσυχη την τρέλανες σήμερα : ο πατέρας)
Θα πάμε μωρό μου. Θα πάμε όμως σινεμά ή θέατρο που μιλάνε. Όχι να πάμε κινηματογράφο εκεί θέλω. Ναι, το σινεμά είναι το ίδιο πράγμα. Όοοχι στο σινεμά είναι μόνο μυκιμαους .
Θέλω να έχει ανθρώπους.
.
.
.
Κοιμήθηκες ; Όχι θεία, σκέφτομαι (!!!) Κοίτα μην πεις τίποτα στον Μάνο. Όχι μωρό μου. Ούτε στον μπαμπά και στην μαμά. Όχι, όχι! Ούτε στον θείο! Σε κανένα κούκλα μου, θα είναι το μυστικό μας.
Γιατί μπορεί να του το πουν …
.
.
.
Να μπω να πω καληνύχτα στον θείο! (Ελα τώρα μαργαρίτα φεύγουμε! : ο πατέρας) Ααααα είναι η γάτα φοβάμαι (από μακριά)
Καληνύχτα θείε!
Κοίτα να δεις τώρα, επιβίωσε από τον Τσαϊκόφσκι και φοβάται τον πορφυρογέννητο!
.
Καληνύχτα Θεία ! Σ΄ αγαπάω ! Φιλάκια !
Καληνύχτα αγαπούλα !

ΟΥΦ !

Όπως καταλαβαίνετε δεν ξαναείχα την εμπειρία να συνοδεύσω ένα εξάχρονο σε παράσταση –και δεν ήταν καν για παιδιά-

Τηλεφωνώ την άλλη μέρα το πρωί
Έλα Μαργαρίτα! Πέρασες καλά χθες;
Ναι θεία, φφφα-ντα-στι-κά ! (οι συλλαβές χωριστά για έμφαση)
Και τι σου άρεσε πιο πολύ από όλα;
*** Σκέφτομαι ότι θα μου πει : η μουσική, τα φώτα, οι κύκνοι, τα ρούχα … ή έστω το κωλαράκι του αρχοντόπουλου ***

Που πήραμε το Λεωφορείο και με άφησες να χτυπήσω τα εισιτήρια !

Γκλούπ !

Σκηνές
από την ταινία
προσεχώς
 
posted by ralou at 12:24 μ.μ. | Permalink |


12 Comments:


  • At Δευτέρα, Μαΐου 22, 2006 11:28:00 π.μ., Blogger triantara

    μια γλύκα είναι! κι εσύ είσαι η καλύτερη θεία του κόσμου :)

     
  • At Δευτέρα, Μαΐου 22, 2006 3:37:00 μ.μ., Blogger cindaki

    Καλό!
    Πολύ καλό!!!

    Αυτά τα μικρά τερατάκια ομορφαίνουν τόσο πολύ τη ζωή μας!

    Όση υπομονή κι αν χρειάζεται να κάνουμε, στο τέλος της μέρας, όταν τα έχουμε βάλει για ύπνο, όλα είναι μια χαρούμενη γλυκειά ανάμνηση!
    Τί όμορφο!
    Συγκινήθηκα!

     
  • At Τρίτη, Μαΐου 23, 2006 10:30:00 π.μ., Blogger An-Lu

    Σούπερ! Άντε να ξετρυπώσω κι εγώ κανα ανήψι σε αυτή την ηλικία να μου λέει χαριτωμενιές!!!!

     
  • At Τρίτη, Μαΐου 23, 2006 12:16:00 μ.μ., Blogger ralou

    @ triantara
    Και που να βλέπεις τα τεράστια μάτια της να σε κοιτάνε απορημένα!
    Ασε, εχω πάθει πλάκα.
    Κυκλοφορούσα μαζί της και καμάρωνα λες και ήταν δική μου!
    @ ζουζου
    Βρε άλεξ να δώ τρανσφορμερ με πουεντ και ντιτζιμον με κολαν και ας πεθάνω!
    Ασε που αμφιβάλω αν κανένα από αυτά θα έχει το κωλαράκι του αρχοντόπουλου!
    Είμαστε για αλλαγές γούστου τώρα!
    @ morgana
    Βρε άπληστο μαγισόνι!
    Για το χατίρι σου έβαλα τις σκηνές από το προσεχως blog μη μου πάθεις γατοστέρηση!
    Δεν είδες το link κάτω δεξιά;
    @ sofi k
    καλως ήλθες sofi
    Οσοι δεν έχουμε παιδιά βολευόμαστε όπως όπως με τα ανίψια.
    Γιατί ξέρεις τι λέει η παροιμία:
    Σ΄όποιον δεν δίνει ο θεός παιδιά δίνει ο διάβολος ανίψια!
    Πάντως το Μαργαριτάκι δεν ξέρω αν μου ήρθε πακέτο από τον τρισκατάρατο είναι όμως κάλτσα του!
    @ an lu
    Πάντα χρειαζούμενα τα ανιψια παιδί μου!
    Εχεις όλη την γλύκα χωρίς τα σκ. (you know!)

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006 4:23:00 μ.μ., Blogger stelios katsaris

    Τα μάτια των παιδιών βλέπουν χαρές εκεί που εμείς αν και δεν έχουμε μεγαλώσει πολύ παρόλα αυτά σταματήσαμε να βλέπουμε...
    Υ.Γ..Η μικρή έχει μια γλυκήτατη θεία!

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006 4:39:00 μ.μ., Blogger ralou

    @ stelios
    thks stelio!
    Δεν είναι περίεργο πως σκέφτονται τα πιτσιρίκια. Οταν της πήγα δωράκι στην γιορτή της έπαιξε με την ψυχή της με την συσκευασία ενώ το ίδιο το παιχνίδι που της πήρα περίμενε την σειρά του παρατημένο!

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006 5:09:00 μ.μ., Blogger Φίλιππος

    αυτη η θειτσα γινεται κουραστικη ωρες-ωρες

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006 5:19:00 μ.μ., Blogger ralou

    Με πληγώνεις αγαπητε ζαρα!
    Με πληγώνεις και θα σου την στείλω καμιά φορά πεσκέσι να σου κάνει καμιά ερώτηση του στυλ:
    Θειο Ζαρα, αν βαρέσω μια κλωτσια τα @@ του αγελφούλη μου τι θα γίνει!
    Να δω τότε τι δροσερή απάντηση θα βρεις να της δώσεις!

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 26, 2006 10:35:00 μ.μ., Blogger lemon

    χαχαχαχα, είναι απίστευτα τα μικρά...μας αφήνουν άναυδους....
    Εχω αρχίσει πια να καταλαβαίνω την ηλικία μου, όταν με σοκαρουν οι δικές τους-εντελώς προσγειωμένες απόψεις, όταν με κάνουν να νιώθω χαζή...!

     
  • At Κυριακή, Μαΐου 28, 2006 6:15:00 μ.μ., Blogger ralou

    @ lemon
    Ετσι, έτσι!
    Προχτες που την ξαναείδα είχε αλλάξει γνώμη. Ισως να ορέχτηκε κάτι πιο προσγειωμένο από μπαλέτο γιατί όταν της πρότεινα σινεμα (καλά, καλά : κινηματογράφο) μου είπε:
    Shεια, δεν άμε καλύτερα sτα Goodys που έχει και παιχνιδάκια στο φαϊ.
    Αλοίμονο μου, που προσπαθώ να κάνω τα ανιψια μου gourme!

     
  • At Δευτέρα, Μαΐου 29, 2006 5:41:00 μ.μ., Blogger Σταυρούλα

    Τα πολυλατρεμένα μας ανίψια, οι χαρές της ζωής μας! Δέχονται αμέριστα την αγάπη μας, ειδικά όταν δεν έχουμε παιδιά!Εγώ λατρεύω το ανιψιό μου, έλεγε καταπληκτικά πράγματα μικρός! Τώρα πια είναι 13! Τον τελευταίο καιρό έχω τρελαθεί με την καινούρια μου ανιψούλα 8μηνών!Το πιο χαριτωμένο μωρό που 'χω δει(μετά την αδυναμία μου!) Πανέξυπνηηηηηηηηη!

     
  • At Τρίτη, Μαΐου 30, 2006 9:48:00 π.μ., Blogger ralou

    Aαα renata!
    Με καταλαβαίνεις εσύ !
    Με καταλαβαίνεις και σε καταλαβαίνω!

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com