Σάββατο, Μαΐου 06, 2006
Φιλοξενία μιας φίλης
«Να πως η μπλογκόσφαιρα μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα και να ξεφύγει από τη παθέτικ και μαραζιάρα ομφαλοσκόπηση της εγείροντας την κοιμισμένη συλλογικότητα όσων ομονοούν.»
Αυτά λέει στην σημερινή Ελευθεροτυπία ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, αναφερόμενος σε προσπάθεια του bloger ΑΝΕΜΟS από την Θεσσαλονίκη να πετύχει να μην πληρώνει ως πολίτης την εισφορά υπέρ της ΕΡΤ εφ΄ όσον δεν επιθυμεί να την παρακαλουθεί.
Που είναι δικαίωμα του βέβαια.
Το μόνο που με πείραξε ήταν αυτή η «παθέτικ μαραζιάρα ομφαλοσκόπηση» που εκτος του ότι παίρνει μπάλα όλους τους blogers συλλήβδην βγάζει μια απαξίωση που με ξενίζει.
Δεν θα αρνηθώ ότι ο εγωκεντρισμός πολλών Blogs συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου μερικές φορές με ενοχλεί. Ποιός ενδιαφέρεται άραγε τόσο πολύ για το τί μου συμβαίνει και πόσο τραγικά το βιώνω.
Ομως τελικά για ποιό λόγο γραφουμε. Ναρκισσευόμαστε ότι είμαστε συγγραφείς, αποκτούμε βήμα για να αποδείξουμε την ικανότητα μας και το υψηλό IQ μας, βρίσκουμε την ευκαιρία να βλγάλουμε τα σώψυχα μας καλυπτόμενοι από την ασφάλεια που μας παρέχει η ανωνυμία ή απλά κάνουμε την πλάκα μας ;
Καλά ίσως να προβληματιστώ στο θέμα κάποια άλλη φορά. Οπως λέει και η triantara κάθε bloger που σέβεται τον ευατό του πρέπει να προβληματιστει (και να γράψει) τουλάχιστον μιά φορά πάνω στο θέμα.
Η φράση του Τσαγκαρουσιάνου δεν θα με είχε πειράξει τόσο αν χθες δεν μου είχε στείλει ενα κείμεοο άκρως προσωπικό και ομφαλοσκοπικό αφού γράφτηκε σε μια φορτισμένη της στιγμή , μια φίλη .
Με την άδεια της το δημοσιεύω εδώ με το σκεπτικό ότι στο δικό μου τουλάχιστον blog έχουν θέση και τέτοια κείμενα. Αλωστε εγώ γνωρίζω την προσωπική της ιστορία και συμπάσχω μαζί της .
Ιδου λοιπόν το κείμενο και αφήνω τα σχόλια γι αυτό σε όποιον από σας μπει στον κόπο να συμπάσχει ή απλά να αναρωτηθεί για τον άνθρωπο που το έγραψε .
Και ας επιδίδεται σε παθέτικ μαραζιάρα ομφαλοσκόπηση.Ο πόνος κάνει τον άνθρωπο στοχαστικό.
Ο στοχασμός κάνει τον άνθρωπο σοφό.
Η σοφία κάνει την ζωή υποφερτή.
Από που να ξεκινήσεις από το τέλος ή από την αρχή.
Ολα τα πράγματα έχουν αρχή και τέλος, έτσι και η ζωή.
Ανοίγεις τα μάτια μου όταν γεννιέσαι και βλέπεις φως και πρόσωπα και όταν πλησιάζει το τέλος το φως μειώνεται και σιγά σιγά σβύνει αλλοιώνοντας τα χαρακτηριστικά όσων αγαπάς μέχρι να κλείσεις τα μάτια και να χαθεί.
Τι νάναι αυτό που σκέπτεται ένα μωρό και τι αυτός που φεύγει (υπάρχει άραγε τρόπος να θυμηθούμε ή να μάθουμε)
Αν δεν ξέρεις αυτά τα δύο πως να στοχαστείς. Πως να γίνεις σοφός για να γίνει και η ζωή υποφερτή.
Οταν βλέπεις μια νέα ζωή σκέφτεσαι – ΜΕΓΑΛΕΙΟ – μια κραυγούλα, ένα σάλιο, μια ζωή, ένας Ανθρωπος μικρός αλλά και μια χαρά, μια γλύκα, μια ελπίδα – ή όχι .
Οταν βλέπεις αυτόν που φεύγει σκέφτεσαι την ζωή του τις ευκολίες του, τις δυσκολίες του, την δύναμή του, αυτά που κατάφερε – ή όχι;
Μπορούσα εγώ να είμαι μέσα στο μυαλό του πρώτου ή του δεύτερου. Για την ζωή που θέλει, για την ζωή που ήθελε και απλά θα πορευτεί η πορεύτηκε.
Τι στοχασμός !
Εκείνος που σε κάνει σοφό! 
Γνωρίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που μέχρι τέλους προσπαθούν να δυναμώσουν την ψυχή και το μυαλό τους για να παραμείνουν χαρούμενοι, ευτυχείς.
Προσπαθώ και εγώ ... αλλά δεν ξέρω ...
Γιατί αυτός ο δρόμος έχει ανηφοριές, κατηφοριές, πετρούλες, πέτρες και βράχους .
Και όσο είμαι ανάμεσα στην αρχή και το τέλος μπορώ μόνο να ΕΛΠΙΖΩ
Λάουρα 05-05-06
O blogger αρνείται πεισματικά να ανεβάσει φωτογραφίες
Διακοσμητικές ήταν έτσι κι αλλιώς , αλλά όχι τίποτα άλλο, τόσο κόπο έκανα στο photoshop
Ουτε τα links ανεβαίνουν
Καλά, θα προσπαθήσω ξανά αύριο ή την Δευτέρα από την δουλειά
Τι χτικιό κι αυτες οι dial up γραμμές δύο ώρες προσπαθώ να ανεβάσω αυτό το post
Ετικέτες personal
posted by ralou at 10:33 μ.μ.
|
Permalink |
-
Ας κρατήσουμε τα θετικά που έχει το blog και η συνυπαρξή μας μέσα από αυτά και ας προβληματιστούμε με τα αρνητικά που είναι σίγουρο πως υπάρχουν!
Φιλιά!
-
@ ζουζουνα
Μικρό μου take it easy!
Mε ενόχλησε μια φράση αλλά ξέρεις ότι εγώ είμαι υπερ του live and let live!
Σε προτιμώ με χαρά και αισιοδοξία όπως με έχεις συνηθίσει και περιμένω με ανυπομονησία τα κείμενα σου στο φρεσκο φυλλένιο blog σου.
@ morgana
Tι! Μόνο ΠΑΝεξυπνη ΠΑΝΕμορφη ΠΑΝσοφη ΠΑΝαπιθανη ;
Θεά κούκλα μου ΘΕΑ!
Τα σχόλια και τα post σου είναι η πιο πληρωμένη απάντηση στον Τσ.
@stavros
Συμφωνώ Σταύρο. Οι αφορισμοί με πειράζουν Λιγο , αλλά ό καθένας από το βημα του μπορεί να λέει ότι θέλει.
Πάλι καλά που τώρα μπορεί ο καθένας μας να έχει αν θέλει ενα, ακόμα και αν αυτό δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από την ψυχοθεραπεία του.
-
γεια σας παιδιά.
πάτε και δω http://arkoudos.com/blog/?p=859
αν θέλετε, γιατί το ανακάλυψα πρόσφατα και με κάλυψε σε πολλά σημεία.
όπως και να'χει, το δικαίωμα όλων μας είναι να γράφει ο καθένας ότι γουστάρει, χωρίς να βλάπτει ή να προσβάλει τον άλλον, για μένα ο μόνος νόμος σ'αυτήν την μπλογκόσφαιρα.
-
@ triantara
καλός ο αρκούδος και όχι μόνο σε αυτό!
-
Σε ευχαριστώ για το γλυκύτατο μήνυμα υποδοχής. Τι άλλομπορεί να θέλει ένας άνθρωπος. Δεν μπορώ να κάνω ακόμα κάποιο σχόλιο επάνω στα κείμενα γιατί δεν έχω προλάβει να διαβάσω σχεδόν τίποτο. Σύντομα όμως...
-
@ morgana
η ζουζούνα είναι τρελιάρα και πλακατζου αλλά και καλλιτεχνης σε πολλά επίπεδα. Οταν την πιάνει σχεδιάζει, ζωγραφίζει, αγιογραφεί και παθαίνουμε όλοι πλάκα!
Το ζουζούνι δικό της!
@ stelios
καλως ήλθες Στέλιο!
Θα τα λέμε!
-
Θα αφήσω το συγκεκριμένο ποστ ασχολίαστο γιατί δεν έχω και τι να πω, σχετικά με το κείμενο της φίλης σου εννοώ. Διάβασα αρκετά από τα προηγούμενά σου κι είναι πολύ ωραία, είσαι μεγάλη γατόφιλη, είναι φως φανάρι.
Ζήτω οι γάτες.
Κάτω τα αρνητικά σχόλια. (Σε εφημερίδες).
-
@ mamani
thats the spirit mamani!
Α ! Μην σου κακοφανεί αλλά η δική μου γατίσια id photo είναι πιο καλή από την δική σου!
(το παραμυθι με την κουκουβάγια και τα κουκουβαγάκια το ξέρεις;)
@ ζουζου
φτιάξτο εσύ καρδιά μου και εγώ είμαι εδώ!
(όσο για τα μισθά να μιλήσεις με τον προσωπικό οικονομικό μου σύμβουλο. Τί είναι τώρα καιροί να
αφήνονται τέτοια πράγματα στην τύχη;)
-
Ναι, ξέρω, "ποιός είναι ο γιος σου;"
"μα ο πιο όμορφος"
-
Xαλαρώστε μωρε! Tην αποψη του είπε ο Tσαγκαρουσιάνος-και την είπε όμορφα...Eίναι ανάγκη να τα πέρνετε όλα προσωπικα;Ή μήπως δεν είναι αλήθεια ότι πολλες φορες τρομάζεις ψάχνοντας να ανακαλύψεις στην μπλογκόσφαιρα ένα κείμενο που να μη σε περιλούζει με μιζέρια, πλαδαρότητα και βαρεμάρα;;;
-
Xαλαρώστε μωρε! Tην αποψη του είπε ο Tσαγκαρουσιάνος-και την είπε όμορφα...Eίναι ανάγκη να τα παίρνετε όλα προσωπικα;Ή μήπως δεν είναι αλήθεια ότι πολλες φορες τρομάζεις ψάχνοντας να ανακαλύψεις στην μπλογκόσφαιρα ένα κείμενο που να μη σε περιλούζει με μιζέρια, πλαδαρότητα και βαρεμάρα;;;
BAΣIΛHΣ-ΛEYKΩΣIA
-
Βασίλη καλως ήλθες!
Πρώτη εγώ θα δηλώσω ότι παρακολουθώ τον Τσαγκαρουσιάνο εδώ και πάρα πολλά χρονια κάθε Σάββατο στην "Ε" ανελλειπώς.
Αλλωστε ανήκουμε σχεδόν στην ίδια γενιά και λατρέυω το στυλ που γράφει.
Συμφωνώ επισης με τα περισσότερα από αυτά που γράφει.
Επομένως καταλαβαίνεις ότι δεν είμαι εμπαθής.
Γι αυτό άλλωστε με εκνεύρισε η συγκεκριμένη άποψη. Γιατί δεν περίμενα από αυτόν τον άνθρωπο να καταδικάσει την ιδέα της μπλογκόσφαιρας συλλήβδην.
Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν είναι το μοτο μου.
Αλλα αρνούμαι τέτοιους αφορισμούς γιατί μου φαίνονται κακόγουστοι και γιατί δεν μπορώ να τους συγχωρήσω από τον συγκεκριμένο αγαπημένο αρθρογράφο.
Ειναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλά blogs που μοιάζουν καταθληπτικά και εσωστρεφή.
Αλλα τελικά τι είναι ενα blog.
Ενα σπίτι που ο καθένας το φτιάχνει όπως θέλει, το διακοσμεί, το βάφει και το πλουμίζει κατα τα γούστα του και μετά ανοιγει διάπλατα τις πότρες και προσκαλεί όποιον θέλει μέσα.
Αν σου αρέσει το περιβάλλον που βλέπεις μόλις μπεις, μένεις για καφέ και κουβεντούλα. Αν όχι την επόμενη φορά αλλαζεις δρόμο.
Φαντάσου να μπώ εγώ στο σπίτι σου που με προσκάλεσες και μετά να βγω στις ρούγες και να φωνάζω πόσο απαίσιο είναι.
Ιδιάιτερα αν δεν έχω ανοίξει τις πότρες του δικού μου για να μπουν και οι άλλοι να με κρίνουν ;)
Ας κρατήσουμε τα θετικά που έχει το blog και η συνυπαρξή μας μέσα από αυτά και ας προβληματιστούμε με τα αρνητικά που είναι σίγουρο πως υπάρχουν!
Φιλιά!