Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008
94 Πρωτομαγιές
-Τον κύριο Βούλγαρη, παρακαλώ
-Ο ίδιος
-Κύριε Βούλγαρη να σας κάνω μια ερώτηση; Πόσων χρονών είστε;
-Ενενήντα τριών κορίτσι μου.
-Μάλιστα! Κύριε Βούλγαρη, θα πεθάνετε σε επτά μήνες!
Κλικ

-Ναι…. Ναι… ποια είσαι, τι θέλεις;

Ιούνιο του 2007, ο πατέρας έλαβε αυτό το τηλεφώνημα.
Η κακοήθης γυναίκα που του μίλησε –δεν ακουγόταν σαν μικρό κοριτσάκι που κάνει φάρσες- του έκλεισε το τηλέφωνο πριν σβήσει ο ήχος της προειδοποίησης, προς μεγάλη απογοήτευση του πατέρα που, δεν ήθελε και πολύ να την λούσει με «γαλλικά».


Πέρα από ένα εκνευρισμό για την ανόητη φάρσα, ένας λογικός άνθρωπος το πολύ – πολύ να το συζητούσε γελώντας με τους δικούς του και μετά να το ξέχναγε.
Όμως εδώ μιλάμε για τον υπερ-ενενηκοντούτη πατέρα Βούλγαρη, με τον εγκέφαλο εκφυλισμένο από τα χρόνια και προϊούσα γεροντική άνοια.
Προσπαθήσαμε να τον παρηγορήσουμε, να γελάσουμε με το πάθημα του, να τον κοροϊδέψουμε ότι πέσαμε και εμείς οι ίδιοι θύματα ίδιας φάρσας, επιστρατεύσαμε φίλες να τον πάρουν τηλέφωνο και να του λένε «συγνώμη λάθος, θα ζήσεις μέχρι τα 107» αλλά τίποτα δεν τον έπεισε.


Υπολόγισε ότι το τέλος του θα ερχόταν εκεί κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων και πολύ συχνά όταν ήταν μόνος του τον βλέπαμε να μετράει στα δάχτυλα πόσοι μήνες του είχαν απομείνειΤου είχε γίνει έμμονη ιδέα η ημερομηνία, αλλά κάτι το μυαλό του που ξεχνάει, κάτι η λαχτάρα του για ζωή, σιγά - σιγά την απομάκρυνε και οι «γιορτές» έγιναν αντί τα Χριστούγεννα, το φετινό Πάσχα, για την ακρίβεια το τέλος του Απρίλη 2008..

Πέρασε λοιπόν την φετινή Άνοιξη
με προετοιμασίες για το τέλος του, τακτοποιώντας τις υποθέσεις του, αφήνοντας παραγγελίες για τα διαδικαστικά της κηδείας του, χαρίζοντας τα προσωπικά του αντικείμενα και επικαλούμενος στο μισοϋπνι του τις γυναίκες της ζωής του, την μάνα του, την μάνα μου και την δεύτερη γυναίκα του, που θα τον περιμένουν στην εξώπορτα του παραδείσου.
Δεν ξέρω, ίσως να ήθελε να του έχουν έτοιμο το κολλαριστό πουκάμισο και τις άψογες σαντακρούτες και το σώβρακο σιδερωμένο απαραιτήτως με τσάκιση παρακαλώ, και τις κάλτσες του διπλωμένες με τον δικό του ειδικό τρόπο.

Η να του ετοιμάσουν το καφεδάκι του, ελαφρύ και γλυκό και με παξιμαδάκι απαραιτήτως μαζί και βέβαια το γλυκό του συνοδεία, α! χωρίς γλυκό δεν έμεινε ποτέ στην ζωή του ο πατέρας Βούλγαρης.

Τις τελευταίες μέρες, τον βλέπαμε συχνά να ακουμπάει στην μαγκούρα καθισμένος στο μπαλκονάκι του, με το κεφάλι κρεμασμένο κάτω, να φαίνεται ότι δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον.
Δεν είχε όρεξη για φαγητό. Καλά! για γλυκά, είχε και παραείχε!
Αλλά πια, πέρασε ο καιρός και τελειώνει ο Απρίλιος και αύριο έχουμε Πρωτομαγιά.


Το πρωί περνώντας από το σπίτι του πριν πάω στην δουλειά, μου είπε
«Τώρα πια το ξέρω! Εκατόν εφτά χρονών θα φτάσω, μου το είπανε εμένα
Του έσκασα ένα σφιχτό φιλί στο μέτωπο και του είπα
«Σίγουρα Πατέρα! Σίγουρα!»
«Να ετοιμάσεις τα στεφάνια για αύριο»
«Ναι Πατέρα, μην ανησυχείς»
Φέτος είναι η 94η Πρωτομαγιά του.
Τα παλιά χρόνια φρόντιζε ο ίδιος τα Μαγιάτικα στεφάνια για το δικό του και το δικό μου σπίτι, που τα έφτιαχνε με τα χέρια του και με τριαντάφυλλα απαραιτήτως κλεμμένα, από ξένες αυλές.


«Το στεφάνι του Μάη θέλει τριαντάφυλλα» έλεγε πάντα «Αλλά όχι αγοραστά! Κλεμμένα
Είναι δύο τρία χρόνια τώρα που τα στεφάνια τα φτιάχνω εγώ.
Αν και δεν τολμώ –προς μεγάλη θλίψη του Πατέρα- να ακολουθήσω την παράδοση της οικογένειας να κλέβει τριαντάφυλλα από τους ξένους κήπους.
Και θα τον φωτογραφίσω αγκαλιά μ΄ αυτά, όπως κάθε χρόνο τα τελευταία 15-20 χρόνια, δίπλα στην ανθισμένη βεράντα του ή ίσως απλά καθισμένο στο μπροστινό μπαλκόνι, το καλοκαιρινό στέκι του, τώρα που δεν πολύ-περπατάει και κάθεται να χαζεύει τους ανθρώπους που περνάνε.
Θα τραγουδήσουμε μαζί …

«Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ
Να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.

Δώρα μας έφερε πολλά, και πάμπολλα κρατεί
Και τα μοιράζει γελαστός σε όποιον του ζητεί»


… και θα γελάσουμε κι ο ένας με τον άλλο για το πόσο φάλτσοι είμαστε.

«Άντε Πατέρα! Και στα 107!
Καλή Πρωτομαγιά και καλό μήνα!»


Iδού και η Πρωτομαγιά 2008
Βλέπετε το ευτυχισμένο χαμόγελο;
Ειναι που θα φτάσει 107 χρονών!
Ηταν να μην το πάρει απόφαση...


Καλή Πρωτομαγιά
Καλό μήνα σε όλους σας !!!

Ετικέτες ,

 
posted by ralou at 6:19 μ.μ. | Permalink |


24 Comments:


  • At Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008 6:54:00 μ.μ., Blogger Klearchos

    Να τον χαίρεσαι!!

     
  • At Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008 6:59:00 μ.μ., Blogger ralou

    Ευχαριστώ Klearche!
    Καλό μήνα!

     
  • At Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008 7:24:00 μ.μ., Blogger TzinaVarotsi

    Νά'ναι πολύχρονος και νά φτιάξει πολλά μαγιάτικα στεφάνια ακόμα! :)

     
  • At Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008 9:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    στην αχη νομιζα πως ελεγες ιστορια.και μετα...θαυμασα αληθειες!!!
    υπεροχος ο μπαμπας!να τον χαιρεστε!!

     
  • At Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008 11:14:00 μ.μ., Blogger  ZouZouna

    Καλό μήνα, να τον χαίρεστε και να φωτογραφίζεται για πολλά χρόνια ακόμη με τα στεφάνια. Α, και να του σκάσεις δυό φιλιά απο την Ζουζουνα !

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 12:15:00 π.μ., Blogger faraona

    Nα τον χαιρεσαι κοριτσι μου και να τον αγαπας πολυ!Τυχερος που σ εχει και τον εχεις.
    Ακου και μενα που τον εχασα κι ειναι συνεχεια μπροστα στα ματια μου!

    Σε φιλω και να τα χιλιασει.

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 2:52:00 π.μ., Blogger Alexis B

    Κατ' Αρχή να αφήσω τίς ευχές μου και τα Χρόνια πολλά, καθώς να πώ και καλή Πρωτομαγιά.
    Και να ξαναευχιθώ να ζήσει ο μπαμπάς σου 207 χρόνια.
    Οσο για τα κλεμένα τριαντάφυλλα, και να'θελε δεν υπάρχουν κηποι.....
    Καλημέρα

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 3:45:00 μ.μ., Blogger Kaveiros

    Καλο μηνα!Να χαιρεσαι το μπαμπα σου!

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 7:27:00 μ.μ., Blogger An-Lu

    Μάτια μου...πέρνα από δω για τριαντάφυλλα...περίσσεψαν πολλά!
    Πολλούς ακόμη Μάηδες να έχετε ;-)

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 10:45:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Μα είναι απίστευτος ο μπαμπάς σου! :))
    104 Πρωτομαγιές και μη σου πω ακόμα περισσότερες να χαρείτε αντάμα! :)

    Καλό μήνα, Ραλούκα! :)

     
  • At Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008 11:21:00 μ.μ., Blogger panagiota

    Τι???Μόνο 107 θέλει???
    Του αξίζουν και του πρέπει πολλά χρόνια να ζήσει ακόμα και να...κλέβει τριαντάφυλλα για το Μαγιάτικο στεφάνι.Να προσέχεις τον κούκλο-παππού για να σου πλέκει λουλούδια για άλλα...20 χρόνια!
    Καλό μήνα γατούλα!

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 1:01:00 π.μ., Blogger ralou

    νιόβη, σ ευχαριστώ, καλό μήνα και σε σένα.

    lifewispers, καλως ήλθες στο μπλόγκ!
    Ευχαριστώ. Καλό μήνα!

    Του τα έσκασα Ζουζούνα, σφιχτά και ζεστά και του μίλησα για σένα.
    Καλά, θα σου πω καυ ιδίαν τι μου είπε!
    Καλό μήνα και ευχαριστώ και για την αποκατάσταση της ζαχαροπλαστικής μου τιμής!
    ;) Ξέρεις εσύ!

    Σ ευχαριστώ πολύ faraona!
    Eχασα και εγώ πάρα πολύ νωρίς την μαμα και ξέρω. Και ναι, τον προσέχω σαν τα μάτια μου.
    Καλό μήνα!

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 1:04:00 π.μ., Blogger ralou

    Να είσαι καλά Αλέξη, αντεύχομαι.
    Εμείς εδώ στα δυτικά προάστια, όλο και κάποιο κηπάκι έχουμε στις γειτονιές μας, ή έστω καμιά βεράντα ή μεγάλο μπαλκόνι.
    Αλλά τολμάω θαρρείς να βουτήξω λουλούδια;
    Δεν τολμάω!

    Ευχαριστώ πολύ κάβειρε!
    Καλό μήνα και σε σένα.

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 1:10:00 π.μ., Blogger ralou

    Α! γοργονάκι!
    Τέτοια λέγε μου να ορμήσω. Δεν το λέω στον πατέρα, θα με τρελάνει "Να πάω στη φίλη μου που έχει τριαντάφυλλα"...!
    Καλό μήνα και χρόνια πολλά σε όλους σας.

    Ρενάτα φιλενάδα, ευχαριστώ.
    Εχω χαθεί από τα μέρη σου αλλά τώρα που στρώνουν πάλι τα πράγματα θα τα λέμε ξανα. Φιλιά πολλά.

    Μα δεν είναι πραγματικός κούκλος panagiota;
    Που να τον δεις με τα θαλασσιά του μάτια! Αν σου πω ότι ακόμα έχει κατακτήσεις... Αλήθεια!

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 12:59:00 μ.μ., Blogger anamella

    Χρονια πολλά Χριστός Ανέστη και να χαίρεσαι τον όμορφο πατέρα σου.
    Όσο για τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς είναι υπέροχα και έχει δίκιο ο μπαμπάς τα λουλούδια πρέπει να είναι
    κλεμένα !!!!!!
    φιλάκια

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 1:51:00 μ.μ., Blogger γιώργος

    Καλημέρα Ραλού…
    Χρόνια Πολλά και Καλά…
    Σου εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σου…
    Και του Χρόνου…

    υ.γ. στα 1107 να φτάσει του εύχομαι...

     
  • At Παρασκευή, Μαΐου 02, 2008 4:00:00 μ.μ., Blogger AVRA

    να τον χαιρεσαι τον πατερουλη σου!
    παντα τετοια!

     
  • At Σάββατο, Μαΐου 03, 2008 1:37:00 π.μ., Blogger kiki

    Και του χρόνου! Και σε πολλά χρόνια ακόμα!

     
  • At Σάββατο, Μαΐου 03, 2008 7:51:00 μ.μ., Blogger .......marmarigi.......

    μια χαρα ειναι ο μπαμπας οχι μονο 107 , περισσοτερα !!!!!

     
  • At Δευτέρα, Μαΐου 05, 2008 12:37:00 π.μ., Blogger Ra Ma

    Να τον χαίρεσαι τον μπαμπά σου και να είναι πάντα καλά για πάρα-πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Κούκλος με τα στεφάνια του!
    Καλό μήνα.

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008 10:11:00 π.μ., Blogger ralou

    anamella, ευχαριστώ. Καλή η παράδοση με τα κλεμμένα αλλά τι να πω, σε αντίθεση με τον πατέρα εγώ είμαι δειλή...

    Γιωργο, ευχαριστώ για την ευχή αλλά δεν πρέπει τα χρόνια να είναι μόνο πολλά αλλά και καλά. Και ο πατερας Βούλγαρης χμ... δεν ξέρω...

    avra, Κική, να είστε καλά φιλενάδες!

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008 10:21:00 π.μ., Blogger ralou

    ευχαριστώ κρασί κα νερό.
    Οσα νάναι, να είναι τουλάχιστον υποτυπωδώς καλά.

    radio marconi, ο πατέρας ανήκει σε ομορφόσογο.
    Αλλο αν εμείς τα παιδιά του δεν πήραμε από αυτον ;)
    Αχ!

     
  • At Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008 5:32:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Δεν περνάει χρόνος από πάνω του!
    Να τον χαίρεσαι.

    Υπέροχα στεφάνια. ποτέ μου δεν κατάφερα να φτιάξω ένα της προκοπής.

     
  • At Παρασκευή, Ιουνίου 06, 2008 5:55:00 μ.μ., Blogger Niemandsrose

    Ειναι αυτός ο άνθρωπος 93 χρόνων; Να το χαίρεστε!! :) Και όχι τσιγκουνιές στη φάρσα-αντίδοτο: 127 έπρεπε να πείτε!
    Μα πότε ξαναγύρισες καλή Ραλλου και εγώ χαμπάρι δεν πήρα; :(

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com