Όποιος δεν έχει ζήσει λίγο έξω δε μπορεί να καταλάβει πόσο ασήμαντος είναι ο δικός του κόσμος τον οποίο θεωρεί τον επίλεκτο του θεού.

Όποιος έχει ζήσει έξω όμως ξέρει πόσο εύκολα σε ακυρώνουν οι άλλοι ως ξένο.

Δε μπορώ να μη σκέφτομαι πως "αποτύχαμε να μάθουμε να ζούμε. Και τώρα απλώς επιβιώνουμε"

...εκει στο Λίβανο-στην Παλαιστίνη-άυριο και στο Ισραηλ σκωτόνουν παιδάκια.....σε ποια πατρίδα και σε ποια σημαία μπορώ να δώσω τα ευσημα?είμαι οργισμένη....και απο ότι φένεται δεν θα σταματήσουν...

Σπουδαίος ο Μπρεχτ.

Οι φωτό στο post είναι όντως φριχτές. Απεχθέστατη, όμως, είναι και η συζήτηση που ακολουθεί.

Πάνε χρόνια τώρα που απέχω από τέτοιου είδους συζητήσεις. Όχι γιατί δεν έχω άποψη. Αλλά γιατί μου φαίνεται απαράδεκτα ειρωνικό να σκοτώνονται άνθρωποι και εμείς, πίνοντας το καφεδάκι μας, να κουβεντιάζουμε για τις αιτίες και τις συνέπειες.

Να πάνε να τα πουν αυτά στο παιδάκι που κρατάει ο τυπάς στην τελευταία φωτογραφία του post του Μαύρου Γάτου. Μήπως και παρηγορηθεί που η ευθύνη είναι ή δεν είναι συλλογική.

Μόνο η σιωπή ταιριάζει.

Γι' αυτό κι εγώ, λοιπόν, δε μιλάω πλέον.
Θα μιλήσω για άλλα πράγματα, για τα οποία ίσως να έχει μία ελάχιστη αξία αυτό που θα πω.

Οντως έτσι είναι.
Οταν βρεθείς με έναν καυγατζή μπορεί να σε κάνει να τσακωθείς.
Οταν βρεθείς με ένα βλάκα μετά από λίγο θα θεωρείς την βλακεία, λογική.
Οταν βρεθείς σε ένα πόλεμο, πολεμάς θέλοντας και μη.
Πολύ σωστό τον βρίσκω τον Μπρεχτ.

δυστυχώς έτσι είναι η ανθρώπινη φύση που προσαρμόζεται στις ανάλογες συνθήκες όσο κακές και να ναι αυτές. Η μάζα είναι χειραγωγημένη και αυτό είναι πολύ άσχημο αν αναλογιστούμε την ευθύνη του καθενός ως προς την χρήση της ελευθερίας που ίσως έχει και της ίδιας του της μοίρας...θα συμφωνήσω με τον jason - είναι πολύ βολικά να τα συζητάμε απ το pc μας αυτά. Κι όμως όσο κι αν μας ταράζουν δεν κάνουμε τίποτα γι αυτό, καθιστώντας έτσι τους εαυτούς μας σιωπηρούς συνένοχους

O Μπρέχτ έχει πεί πολλά σωστά, δεν είναι το μόνο, πάτνως. Κι επίσης θα συνταχτώ με τον τζέισον. Δεν θα πώ τίποτε, αλλά θα πράξω όσο μπορώ

ας είναι μια καλή μέρα μιας καλυτερης εβδομάδας για όλο τον κόσμο !-))

ανήκε.....


ότι και να πούμε δεν μπορούμε να σταματήσουμε κάποια πράγματα....


δυστυχώς....

Είναι εφιαλτικό αυτό που συμβαίνει πάλι.
Κάθε φορά μικρά παιδάκια χάνουν τη ζωη που δεν πρόλαβαν να ζήσουν.
Και η βία φέρνει βια και αυτό το πράγμα δυστυχώς δεν έχει τελειωμό!

Πολύ σωστά τα είπε ο Jason. Συμφωνώ μαζί του.

Όσοι δε κρατιούνται ας πάνε στην Action Aid... Οι υπόλοιποι...

Είναι, πως να το πω, δεν ξέρω, είναι πολύ σπουδαίο αυτό που είπε ο Μπρεχτ, και συ ralou μας το θύμισες. Αυτό είναι παιδεία, όποιος έχει παιδεία σκέφτεται, γνωρίζει γιατί του συμβαίνει αυτό που του συμβαίνει κι έτσι υπάρχει ελπίδα. Παιδεία δεν υπάρχει.

There's one more kid that will never go to school
Never get to fall in love, never get to be cool

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Ζητώ συγνώμη που δεν απάντησα σε κανέναν από προχθές.
Οι λογοι είναι τεχνικοί. Στο γραφείο η σύνδεση κοβόταν κάθε 10 λεπτά και στο σπίτι η σύνδεση δουλεύει με κάρβουνο.

Αφορμή για αυτό το ποστ ήταν οι φωτό του Μ.Γ.
Ηταν αυτά το αγγελικό πρόσωπο της μικρούλας που χαμογελώντας λες και παίζει ενα παιχνίδι, στέλνει χαιρετίσματα μαζί με το θάνατο στα παιδιά της αντίπερα όχθης.
Ηταν η ανατριχίλα που με διαπέρασε στην ιδέα ότι αυτό το παιδί μεγαλώνει σε ενα σπίτι που η ιδέα του πολέμου είναι παιχνίδι όσο δεν αγγίζει προσωπικά τον πολύ στενό της κύκλο.
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;
Πως είναι δυνατόν να μεγαλώνουν έτσι τα παιδιά τους.
Υποθέτω ότι είναι οι ίδιοι άνθρωποι με αυτούς που επιτρέπουν στα παιδιά τους να συμμετέχουν σε πορείες διαμαρτυρίας για το Μακεδονικό ή για τα Ιμια, μερικές φορές ακολουθώντας τα και οι ίδιοι αντιμετωπίζοντας το σαν ένα διασκεδαστικό τρόπο να περάσουν ένα απόγευμα.
Και ταυτόχρονα να απενοχοποιήσουν την συνείδηση τους για την έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος.
Όμως αυτά τα παιδιά εισπράττουν αυτό ακριβώς που τους δίνουν.
Μισαλλοδοξία σε μικρές ακίνδυνες δόσεις που σιγά-σιγά συσσωρεύεται και οικοδομεί την αδιαλλαξία, τον πατριδοκεντρισμό και το ρατσισμό.
Όπως λέει και η mamani είναι θέμα παιδείας –ή μάλλον έλλειψης της- που μεταφέρεται και θα μεταφέρεται και στα παιδιά και στα παιδιά των παιδιών τους.
Επίσης δεν μπορώ να αποφασίσω morgana αν πρέπει απλά να προστατέψουμε τον τρόπο ζωής μας ή αν αυτό σημαίνει "αποτύχαμε να ζούμε, αλλά επιβιώνουμε" όπως λέει ο diki.
Αν κάνουμε την διαφορά ή όχι όπως συμφωνούν Jason, el magico, uncle aris και zaratustra. Μερικοί λένε ότι έστω και έτσι αφυπνίζονται συνειδήσεις. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι αυτό είναι η πιο άχρηστη προσδοκία. Κανένας χορτάτος δεν ένοιωσε ποτέ τον πεινασμένο και κανένας ευτυχισμένος δεν ένοιωσε τον πόνο του πονεμένου.
Tassoula και Stavro, και βέβαια καμιά πατρίδα δεν αξίζει εύσημα αν το μόνο που ζητάει είναι φρέσκο κρέας για την κρεατομηχανή των διεθνών παιχνιδιών της.

Και επειδή πιστεύω και εγώ An-lu ότι όλα γίνονται ερήμην μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαπιστώνουμε την αδυναμία μας μπροστά στην φρίκη και στην ανθρώπινη θηριωδία.

Σαν επίλογο επαναλαμβάνω τον el magico:

There's one more kid that will never go to school
Never get to fall in love, never get to be cool

debby,
ο Μπρέχτ και ο κ. Κοϋνερ με συντρόφεψαν στα νεανικά μου χρόνια. Θεωρούσα το βιβλίο αυτό κάτι σαν βίβλο που μου έδινε απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα μου.
Τωρα που το βλέπω με την εμπειρία των διπλάσιων χρόνων, το απομυθοποιώ ελαφρά αλλά όχι τελείως.
Μου αρεσε επίσης και το επιγραμματικό του ύφους του κειμένου.

"Tout est chaos
A côté
Tous mes idéaux : des mots Abimés..
..Je suis
D'une géneration désenchantée.."

Οι σημερινοί δράστες των εγκληματικών πολέμων ήσαν τα "παιδάκια" της περασμένης γενιάς, που τράφηκαν με μίσος απέναντι στους "άλλους". Πώς να κοπεί η αλυσίδα της μισαλλοδοξίας;

Ralou, Μπρεχτ δεν έχω διαβάσει ποτέ, αν και νομίζω πως όλο και κάποιο βιβλίο του βρίσκεται στην βιβλιοθήκη μου. Απλά το διάβασμα για μένα είναι θέμα διάθεσης περισσότερο από ότι τρόπος ζωής.
Μου έχει μείνει όμως κάτι από το σχολείο του ίδιου...
(με δικά μου λόγια)"Ό,τι σε σένα ήταν βουνό, το ισοπέδωσαν. Τώρα από πάνω σου περνάει μια απέραντη κοιλάδα."

αγαπητό προβατάκι!
ταθελα και ταπαθα!
Σου έγραψα σχόλιο στα (τέλεια χε χε) αγγλικά μου και μου απάντησες στα τέλεια (δεν έχω αμφιβολία γι αυτό) γαλικά σου.
Ελα όμως που από γαλομαθείς φίλους γιοκ! (ουτε την τουρκική ομιλώ, απλά λίγες λέξεις)
Παρακαλώ, συμπάθα με, αλλά ρίξε μια μετάφραση. Μόνο το chaos έπιασα.
Φιλιά!
heliotypon
Χαίρομαι που το λέει και αυτό κάποιος. Φαίνεται ύβρις κάτω από τις συνθήκες αλλά τα αδελφάκια των νεκρών παιδιών που θα επιβιώσουν θα τα βλέπουμε σε λίγο καιρό να φοιτούν σε φονταμενταλιστικά μουσουλμανικά σχολεία και ξέρουμε όλοι τι θα επακολουθήσει.
debby
Ειδες;!
πόσες ερμηνείες παίρνει αυτό κάτω από διαφορετικά πρίσματα!

...
Τώρα είναι καλό αυτό -για την ανθρωπότητα- που παραμένει επίκαιρος ακόμα και τώρα ο Μπρεχτ;
Τι να πω;;;;!

Ουχ...σόρι!Παρασύρθηκα..

"Όλα είναι χάος
δίπλα σε όλα τα ιδανικά μου:λέξεις κατεστραμένες...είμαι απο μια γενιά απογοητευμένη"

:(