Παλαιότερα πίστευα ότι τα γηρατειά είναι ρυτίδες στο πρόσωπο, πανάδες στα χέρια, στιφτό κορμί και δυσκολία στο βάδισμα.
Τώρα πια αναθεωρώ.
Καθώς περνάνε τα χρόνια βλέπω δεκάδες – ναι δεκάδες ! - εκφυλισμούς να κατακλύζουν τα κορμιά μας κάθε μέρα. Ένα δόντι που χαλάει , μαλλιά που αραιώνουν, πρωινοί πόνοι στην πλάτη, στομάχια, αλλεργίες, δυσανεξίες, κούραση για να μην μιλήσω για ζάχαρα, χοληστερίνες και τριγλυκερίδια.
-Χμ ! πότε ο Γιάννης δεν μπορεί ποτέ ο κ#$#ς του πονεί –
Όσο είμαστε πολύ νέοι νομίζουμε ότι είμαστε αθάνατοι ή εν πάση περιπτώσει ότι ο θάνατος δεν μας αφορά για πάρα - πάρα πολύ καιρό.
Το πρώτο σοκ έρχεται όταν περνάμε τα 40. Όλοι οι φίλοι μου σε αυτή την ηλικία αρχίζουν να φοράνε γυαλιά για το διάβασμα.
Εγώ πάλι αντιστάθηκα όσο μπορούσα. Τι καλά που ο blogger γράφει με μεγάλα γράμματα όταν φτιάχνω posts! Αλλά για όλα τα άλλα εκτός από αυτό και την επίλυση SUDOKU χρησιμοποιώ γυαλιά.
Το δεύτερο σοκ έρχεται (στην ίδια ηλικία) όταν βλέπουμε το δέρμα μας να στεγνώνει και να χαλαρώνει.
Τώρα όλο και λιγότεροι άνθρωποι μου λένε ότι μικροδείχνω.
Και όλο και περισσότεροι μου λένε ψέματα ότι μικροδείχνω.
Τι έπεται τώρα ;
Botox ; αποκλείεται !
Λιποαναρρόφηση ; Χμ...
Το τρίτο σοκ έρχεται όταν ανακαλύπτεις ότι στις συγκεντρώσεις στα σπίτια των φίλων σου είσαι την κατηγορία των "μεγάλων" γιατί πλέον τα παιδιά τους σε βλέπουν έτσι. Ο περισσότεροι φίλοι μου έχουν παιδιά με ηλικίες από 15 μέχρι 20 και εμείς περισσότερο από δύο φορές την ηλικία τους.
Τι έπεται τώρα ;
Ντύσιμο με μπλου τζιν και αθλητικά παπούτσια ; καλά ...
Γυμναστήριο ; σίγουρα
Μπαράκια μέχρι πρωίας ; δεν ήμαστε καλά !
Κρίση ηλικίας πρόλαβα και πέρασα άλλες δύο φορές στην ζωή μου. Στα 30 και στα 37. Τώρα στα mid forties μου μπήκα στην τρίτη.
Κάθε φορά ξεπερνούσα μία από αυτές αισθανόμουν σαν να την σκαπουλάρισα από το μοιραίο. Αλλά αυτή η τελευταία δείχνει πιο σοβαρή.
Ευτυχώς με τον Ν. μεγαλώνουμε (γερνάμε ;) μαζί και επίσης ευτυχώς εκείνος ισορροπεί ακόμα αρκετά καλά.Ίσως οι άντρες να μην τα πολυψάχνουν αυτά ή ίσως να μην θέλουν να δείξουν ότι τα πολυψάχνουν .
Καλά !
Ας ρίξω λίγο ντοπάρισμα για να πάρω τα πάνω μου τώρα :
Είναι ακόμα δροσερή άνοιξη, σήμερα οι μετρήσεις μου ήταν καλούτσικες, μάλλον θα πάρω στο σπίτι αυτό το μικρό αδέσποτο μαύρο γατάκι που τριγυρίζει έξω από το γραφείο, το απόγευμα θα περπατήσω τρία χιλιόμετρα και σίγουρα από αύριο θα ξαναδιαβάσω μετά από τόσα χρόνια τον "Μάγο του Αρχιπελάγους" άλλη μια φορά.
Εις Υγείαν !
Ετικέτες personal
Πέρασα μια κρίση στα 25. Θέλετε να μου πείτε ότι θα περάσω κ μία του χρόνου, στα 37; Αποκλείεται! Ο χρόνος στενεύει, δεν έχω καιρό για κρίσεις ηλικίας. :-Ρ