Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006
cruelty to animals

Είμαι γατόφιλη, το ξέρετε!
Είμαι όμως και ζωόφιλη γενικά.
Σκυλιά, καναρίνια, χελωνάκια, χρυσόψαρα, κουνέλια, χαμστεράκια, ιγκουάνα και άλλα, ων ουκ έτσι τέλος, έχουν περάσει από τα αβρά χεράκια των ανιψιών μου.
Προς μέγιστη απελπισία μου βέβαια, όταν ανακάλυπτα ότι τα μεταχειρίζονταν σαν παιχνίδια και όχι σαν ζωντανά πλάσματα.
Την περασμένη βδομάδα είδα ένα φουκαριάρικο –και πανέμορφο- κουνέλι στα χέρια της Δανάης, της εξάχρονης ανιψιάς μου.
Είχε μάθει να το κρατάει από τα αυτιά, όπως της είχαν πει.
Υποτίθεται ότι έτσι πρέπει να πιάνει κανείς τα κουνέλια. Δεν ξέρω πάντως αν τα κουνέλια συμφωνούν μ' αυτό.
Η μικρή πάντως το τραβολόγαγε τριγύρω στο σπίτι κρατώντας το από τα αυτιά, πράγμα που δικαιολογεί απόλυτα τις γρατσουνιές που της χάρισε πάνω στην απελπισία του, στα χέρια της.
Το ίδιο συνέβαινε και με το ιγκουάνα που παρέδωσε το πνεύμα όταν το πέταξαν από τα χέρια τους την πρώτη φορά που το άγγιξαν και δεν το βρήκαν απαλό και ζεστό σαν μια γάτα.
Η με τα χελωνάκια που ταλαιπωρούνται σε τσέπες και σχολικές τσάντες όταν μεταφέρονται στο σχολείο εν είδει νέου παιχνιδιού.

Δεν κατηγορώ τα ίδια τα παιδιά. Έτσι έχουν μάθει, έτσι κάνουν.
Η ιδέα ότι τα ζώα είναι αντικείμενα προς χρήση είναι ριζωμένη στο μυαλό πολλών ενηλίκων και βέβαια το περνούν παιδιά τους.

Σκοπός μου δεν είναι να θέσω το θέμα των εκτρεφόμενων ζώων και των άθλιων συνθηκών της ζωής και του θανάτου τους. Μέρες που είναι σκέφτομαι στρατιές από γαλοπούλες, γουρουνάκια και άλλα ζώα να περιμένουν τον προδιαγεγραμμένο θάνατο τους προς τέρψη των ουρανίσκων μας
Αυτό όμως είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, που θέλει διαφορετική προσέγγιση.

Με προβληματίζει κυρίως η χρήση των ζώων σαν παιχνίδια, μέσα διασκέδασης, διακοσμητικά αντικείμενα, καταναλωτικά αγαθά ή στοιχεία life style.
Το βλέπουμε καθημερινά να γίνεται γύρω μας και όσο διασκεδαστικό, διακοσμητικό ή χαριτωμένο κι αν το βρίσκουμε, δεν παύει να είναι δείγμα εξαιρετικής βαναυσότητας και έλλειψης σεβασμού, προς τα πλάσματα με τα οποία κληρονομήσαμε και μοιραζόμαστε τον πλανήτη από κοινού.

Κάθε μέρα βλέπουμε νέες περιπτώσεις ζώων που βασανίζονται στο βωμό της επιστήμης ή της διασκέδασης.
Η φίλη morgana μου έστειλε ένα link, όπου μπορεί κανείς να κονταροχτυπηθεί με την συνείδηση του βλέποντας κακοποιημένα ζώα πριν και μετά την χρήση τους σαν αντικείμενο διασκέδασης.

http://www.thepetitionsite.com/takeaction/175059730

Μπήκα σ αυτό το site και σοκαρίστηκα από τις εικόνες. Αφορά την βάναυση μεταχείριση των ταύρων, στις άκρως φολκλορικές ταυρομαχίες.
Υπέγραψα στην λίστα, ελπίζοντας να είναι αυτό μια μικρή σταγόνα στον ωκεανό της αντίδρασης που πρέπει να υπάρξει.
Στο κείμενο που τις συνοδεύει καταλογίζεται ευθύνη σε μεγάλη ζυθοποιία που σπονσονάρει τέτοια θεάματα. Ωστόσο, εγώ στο σχόλιο μου, αναφέρθηκα γενικά σε οποιονδήποτε σπόνσορα διαθέτει τα κονδύλια του με αυτό τον τρόπο.
Δεν είναι καιρός τώρα να αποδυναμωθεί κάθε τέτοια προσπάθεια από τους καλοθελητές, που θα ισχυρισθούν ότι πιθανόν να υπάρχει δάκτυλος του ανταγωνισμού της συγκεκριμένης εταιρείας

Σας παρακαλώ, ας μην εμπλακούμε σε συζητήσεις του ύφους:
"εδώ βασανίζονται παιδάκια σ΄ όλο τον κόσμο, τα ζώα θα κοιτάξουμε τώρα"
Η συνείδηση μας δεν είναι χώρος πεπερασμένος.
Έχει περιθώριο να ανησυχεί να προβληματίζεται και να αντιδρά και σε αυτό και σε πολλά άλλα θέματα.

Και αν πάλι σας φανεί ότι "πολύ κακό για το τίποτα" σχηματίστε στο μυαλό σας μια εικόνα: Να τρέχετε πανικόβλητοι σε μια αρένα με δίμετρα δόρατα καρφωμένα στην πλάτη σας!

Κάντε, λοιπόν, κλικ στο link και αν θέλετε υπογράψτε και σεις.
http://www.thepetitionsite.com/takeaction/175059730

Μακριά από μένα οι σοβινιστικές κορώνες, αλλά οι αρχαίοι Κρήτες μεταχειρίζονταν τους ταύρους τους απείρως πιο πολιτισμένα και ούτε τους τραυμάτιζαν, ούτε τους θανάτωναν προς χάριν παιδιάς.



Eχει κανείς αντίρρηση;

Ετικέτες

 
posted by ralou at 5:12 μ.μ. | Permalink |


25 Comments:


  • At Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006 9:22:00 μ.μ., Blogger nosyparker

    Συμφωνώ απόλυτα! Τα ζώα δεν είναι ψυχαγωγία! Νιαρ ;-)

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 2:13:00 π.μ., Blogger dodo

    Ανατριχιαστικές εικόνες. Τόσος πόνος... Βαρβαρότητα.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 3:03:00 π.μ., Blogger Jason

    Έχεις δίκιο για άλλη μια φορά. Απίστευτο link.

    Καλές γιορτές σου εύχομαι.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:07:00 π.μ., Blogger Φωτούλα Τζιώντζου

    Καλά μη φωνάζεις. Εγώ έχω ήδη υπογράψει.
    Καλημέρα

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:24:00 π.μ., Blogger tassoula

    Καμία.Ποσο θα ήθελα να καταλαβαινε ένας απο αυτούς που κάνει τέτοια πράγματα τι τραβάει το ζωντανό...Καλημέρα!Μπράβο και για το λίνκ!!

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:25:00 π.μ., Blogger jul

    Μπές και στο μπλογκ του Σιμου (http://simossays.blogspot.com/)...ηταν η πρωτη φορα που φρίκαρα βλέποντας αυτό το βίντεο...ηταν η πρωτη φορα που καταλαβα την σοβαρότητα της κατάστασης.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:46:00 π.μ., Blogger ralou

    nosyparker, ο Μερλιν και εγώ σε καλωσορίζουμε στο blog!
    Χαίρομαι που συμφωνείς και που δεν διαφωνείς στο ότι είναι σημαντικό θέμα!
    Νιαρ νιάρ back to you!
    :)

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:53:00 π.μ., Blogger ralou

    dodos! Χαίρομαι που σε βλέπω, είχα ανησυχήσει! Και το ευχαριστήριο σου, απλά τέλειο!
    Απίστευτη δεν είναι αυτή η υπόθεση; Κάποιοι διασκεδάζουν κιόλας μ' αυτά!

    Βλέπεις jason πόσο μας χαρακτηρίζει ο τρόπος ζωής μας, για να μην πω ο τρόπος που διασκεδάζουμε!
    Έχει και άλλες εκστρατείες ευαισθητοποίησης για τα ζώα αυτό το link.
    Δεν λέω να το κάνουμε αυτοσκοπό αλλά είναι καλό να μην τα παραβλέπουμε αυτά τα πράγματα!

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 10:57:00 π.μ., Blogger ralou

    Αγαπητη μαμα
    :P
    ,
    Δεν είχα καμιά αμφιβολία για σένα!
    Τι να πούμε; Η αλεπού εκατό χρονών, το αλεπουδάκι 101;
    Σμουτς!

    Tασούλα, γλυκειά μου, σιγά μην δεν σε άγγιζε εσένα αυτο το θέμα.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 11:15:00 π.μ., Blogger ralou

    Αυτές οι εικόνες στο link του Σίμου είναι ακόμα πιο τρομακτικές julia!
    Από οτι φαίνεται δεν εχει τέλος ο χορός της βαρβαρότητας προς τα ζώα στον κόσμο.
    Αλλά μηπως έχει και στους ανθρώπους; ...

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 11:52:00 π.μ., Blogger Σταυρούλα

    Μπράβο, Ραλούκα, για την ευαισθητοποίησή σου! Ναι, οι ζωές όλων των ζωντανών(ανθρώπων και ζώων) δεν είναι για παιχνίδι!

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 12:07:00 μ.μ., Blogger An-Lu

    Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Πάω να υπογράψω.
    Α! ποιός ΗΛΙΘΙΟΣ έδωσε τέτοιες οδηγίες στην ανηψιά σου; Από το σβέρκο πιάνονται τα κουνέλια, όπως τα γατάκια. Άντε!

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 12:33:00 μ.μ., Blogger Lion

    Τα λεμε, τα ξαναλεμε, υπογραφουμε, ξαναυπογραφουμε...

    Δεν πειραζει. Εκει. Οσο επιμενουν οι αλλοι, τοσο θα επιμενουμε κι εμεις. Με υπογραφες, με ποστ σαν το δικο σου (μπραβο) και με διαπαιδαγωγηση των παιδιων. Τουλαχιστον η ανηψια σου τωρα ξερει.

    Δεν μπορει, καποτε η ομορφια και η καλοσυνη θα επικρατησουν.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 12:50:00 μ.μ., Blogger ralou

    Δεν είναι ανατριχιαστικό renata που πολλοί το πιστεύουν αυτό!

    Η συμβουλή προήλθε από τον πωλητή γοργόνα μου!
    Νομίζω όμως ότι και στα σπίτια που εξέτρεφαν κουνέλια, αυτό ήταν γνωστή πρακτική.
    Βέβαια υποθετω ότι το έκαναν απλά για να μεταφέρουν τα ζώα και όχι για να παίξουν μαζί τους!
    Ωστόσο, ο αδελφος μου, που μεγάλωσε και ζει με ζώα όλα του τα χρόνια, έπρεπε να προσέχει περισσότερο την κόρη του. Εγω πάντως είχα ενα εορταστικό καυγά μαζί του για το θέμα!
    Γιατί από τα αυτιά ή από το σβέρκο η ταλαιπωρία για το φτωχό ζωντανό στα χέρια της μικρής θα ήταν η ίδια.

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 1:01:00 μ.μ., Blogger ralou

    dralion καλως μας ήλθες!
    Εχεις δίκιο, το παραδέχομαι!
    Ειναι αλήθεια ότι με τις εμπειρίες τόσων χρόνων, εχω αναπτύξει ενα ελαφρύ κυνισμό για τον οποίο ντρέπομαι.
    Αλλά τελικά το προσπαθώ και προσθέτω την σταγόνα μου μπας και γεμίσει ο ωκεανός που χρειάζεται για να κάνει την διαφορά.

    Ο γάτος μου ο Μέρλιν στέλνει ελαφρά κατσούφικους χαιρετισμούς στον Σκίππερ σου!

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 1:48:00 μ.μ., Blogger enteka

    εννοείται ότι συμφωνώ μαζί σου...

     
  • At Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 3:29:00 μ.μ., Blogger ralou

    Μα και βεβαια enteka

     
  • At Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 11:23:00 π.μ., Blogger ralou

    Και το χειρότερο morgana είναι ότι όταν δεν μαθαίνουν να αγαπουν αλλά και να σέβονται τη φύση και όσα είναι φύση, τελικά δεν μαθαίνουν να αγαπούν και να σεβονται και τον ίδιο τον ευατό τους!

     
  • At Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 1:01:00 μ.μ., Blogger cindaki

    Καλημέρα!

    Δυστυχώς (ή ευτυχώς...) έχει πρόβλημα η σύνδεση μου και δεν μπορώ να δω το λινκ.
    Συμφωνώ όμως τόσο πολύ μαζί σου!

    Είμαστε τόσο σκληροί με τα ζώα, λες και είμαστε Θεοί και έχουμε εξουσία πάνω τους...

    Έχω φτάσει σε σημείο να διασκεδάζω όταν βλέπω την σκηνή, έξω από την αρένα, που αφήνουν ελεύθερους τους ταύρους και αυτά τα κακόμοιρα ζώα, τρομαγμένα, χτυπούν τον πρώτο άτυχο που θα βρεθεί μπροστά τους...

     
  • At Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 6:31:00 μ.μ., Blogger ralou

    Δεν είσαι η μόνη Σοφούλα.
    Η δύναμη των εικόνων είναι τέτοια που μας κάνει να συνηθίζουμε τέτοια θεάματα και να τα θεωρούμε απλώς διασκεδαστικά.
    Ειναι δύσκολο να αντιδράσουμε σε τέτοια μπαραζ αντιπερισπασμων από το πρόβλημα.
    Τουλάχιστον όμως όσοι από μας το αντιλαμβανομαστε σαν τέτοιο, ας είμαστε σε εγρήγορση.

    Να σαι καλα!
    Χρονια πολλά!

     
  • At Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 8:10:00 μ.μ., Blogger Stavros Katsaris

    Είμαι λίγο πνιγμένος αυτές τις μέρες!
    Πέρασα να αφήσω τις ευχές μου για τα Χριστούγεννα!
    Εύχομαι τα καλύτερα!
    Θα τα πούμε σύντομα!

     
  • At Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 8:50:00 μ.μ., Blogger ralou

    Και τις δικές μου Σταύρο!

    Νάστε ευτυχισμένοι και υγιείς!
    Χρόνια πολλά!

     
  • At Παρασκευή, Ιουλίου 16, 2010 5:52:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     
  • At Τετάρτη, Αυγούστου 18, 2010 11:05:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     
  • At Δευτέρα, Ιανουαρίου 24, 2011 12:00:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     
usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com