Τι σημαίνουν λοιπόν Χριστούγεννα και Πνεύμα των Χριστουγέννων;
Οσο ήμασταν παιδιά, τα Χριστούγεννα σήμαιναν Αι Βασίλης, παιχνίδια, δώρα, φωτεινές εικόνες, χριστουγεννιάτικο δέντρο, κάλαντα και διακοπές από το σχολείο.
Μεγαλώνοντας, σήμαιναν φωτεινές βιτρίνες, χαζά δωράκια για φίλους και γνωστούς, επιδαψίλευση του 13ου μισθού για γκάτζετς και καλλυντικά και γλέντια μέχρι πρωίας σε κάθε είδους μαγαζιά κατα τα γούστα του καθενός.
Μόλις έρχονται τα δικά μας παιδιά / ανίψια / βαφτιστήρια, σήμαιναν βόλτες στα Χριστουγενιάτικα παζάρια, λούτρινα αρκουδάκια, Barbie, τηλεκατευθυνόμενα, tredy ρουχαλάκια, βιβλία –που πετάγονταν μαζί με τις συσκευασίες των παιχνιδιών- και αγωνία για το ποια θεία/γιαγιά θα κρατήσει τα παιδιά για να βγούμε και εμείς λίγο έξω μέρες που είναι.
Οταν πια μεγαλώνουν λίγο τα παιδιά, σημαίνουν οικογενειακά ή φιλικά τραπεζώματα, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, τριήμερες αποδράσεις, κινητό που δεν κλείνει ούτε ανήμερα τα Χριστούγεννα, επιλεγμένα δωράκια για τους εκλεκτούς μας και προβληματισμούς για το που πήγε το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Καθώς τα χρόνια περνάνε, σημαίνουν παχυλά –κατά τις δυνατότητες μας- δωράκια σε εγγόνια που καταφθάνουν καλοντυμένα και έτοιμα να πουν μασημένα τα κάλαντα, με την προτροπή της μαμάς και να εισπράξουν το χρηματικό αντίτιμο με μια αμηχανία στο μάτι του είδους:
«Τι είναι αυτό; Που είναι το Μικρό μου πονυ / Καράβι των πειρατών / tredy κινητό / mp3 player / Fendi τσαντάκι / PS3 ;;;»
Μετά σιγά-σιγά σημαίνουν επιστροφή στα Θεία, και αντίδωρο στο χέρι νωρίς το πρωί των Χριστουγέννων, και «Αραγε, αυτή η κυρα Λένη θάχει πάει πιο νωρίς στην εκκλησία από μένα και θα μου έχει πάρει την γωνιακή καρέκλα, που έχει την καλύτερη θέα όταν ο παπα Γιάννης θα μιλήσει στο τέλος της λειτουργίας ;;»
Και παράλληλα αλλά και διαχρονικά..
«Γαλοπούλα με 11 ευρώ το κιλό, ή αρνί με 10 ή μωρό γουρουνάκι –μπλιάχ!- επίσης με 10 ευρώ το κιλό ή να πηγαίναμε στην ταβέρνα στους πρόποδες της Πάρνηθας –πιο φτηνά θα μας έρθει;»
Και
«Από το παζάρι ή από το γιγαντοκατάστημα με τα παιχνίδια, και να πάρω μαζί τα παιδιά και που θα παρκάρω και πόσα λεφτά;;»
Και
«Η Μαίρη δεν μου έκανε δώρο πέρυσι και να χαρίσω στον Πέτρο εκείνο το ουίσκι που περιμένει δυο χρόνια στο σπίτι κλειστό και μήπως να εξαφανιστώ και να περιμένω τις εκπτώσεις για να αγοράσω δώρα και να τα πασάρω ετεροχρονισμένα;;;»
Και
«Α στο καλό, φέτος είναι πανάκριβα τα παπούτσια και πώς θα πάω στο ρεβεγιον της Ελένης με το περσινό συνολάκι και η τσάντα από τον μελαψό νεαρό θα περάσει για original DKNY ή θα γίνω ρεζίλι και να τους πω ότι δεν κάνω φέτος δώρα αλλά καταθέτω τα χρήματα στο “Ταμείο για την Αρωγή Χειμαζομένων Καναρινιών Βορείων Προαστίων” όπως έκαναν πέρυσι ο Γιάννος και η Ελσα και τους τρέλαναν όλους;;;;»
Αγαπημένοι μου e-φίλοι, αλήθεια δεν ξέρω τι είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Εφ όσον δεν με αφορά το θρησκευτικό περιεχόμενο τους, είχα πάντα την αίσθηση ότι είναι μια θεσμοθετημένη ευκαιρία για να μαλακώσει λίγο η ψυχή μας, να σκεφτούμε τους ανθρώπους γύρω μας, να επικοινωνήσουμε μέσα από το συλλογικό υποσυνείδητο με θετικές σκέψεις και αγάπη με όλο τον πλανήτη.
Καλά, ήμουν πολύ νέα όταν πραγματικά το πίστευα αυτό.
Στον καιρό του άκρατου καταναλωτισμού, προσωπικά μου αρκεί να φτιάξω λίγα εορταστικά γλυκά για να μυρίσει το σπίτι.
Να κρύψω ένα δάκρυ, όταν ακούω τα κάλαντα την παραμονή, με το πρώτο ζευγαράκι πιτσιρικάδων να μου τραγουδούν –φάλτσα τις πιο πολλές φορές- και μετά να απομακρύνονται μετρώντας τα χρήματα και διαφωνώντας για τη μοιρασιά!
Και βέβαια να φτιάξω μια μνημειώδη γεμιστή γαλοπούλα, που μπορεί να μην μας κάνει να μοιραστούμε θετικές σκέψεις και αγάπη με όλο τον πλανήτη, αλλά θα μας χαρίσει τερψιλαρύγγιες ηδονές και ενδεχομένως, στομαχικές διαταραχές την επομένη...
Χρόνια Πολλά!
Καλά Χριστούγεννα!
Να είστε χαρούμενοι και υγιείς!
Ραλούκα μου, χρόνια πολλά!! Όλες σου οι ευχές να πραγματοποιηθούν! Διαβάζοντας σκεφτόμουνα πως λες και είσαι στο μυαλό μου!
Για μένα Χριστούγεννα πια σημαίνει ευκαιρία να βρεθώ με την οικογένειά μου όλη κι όλοι να 'ναι μια χαρά! Τα φετινά δε είναι τα καλύτερά μου εδώ και πολλά χρόνια! ;)