Κατά τις τέσσερις η ώρα το πρωί, είχα κάνει πέντε φορές scan με διαφορετικά antivirus στα περίπου 285.000 αρχεία του, ζωή νάχουν, και όλα ορκίζονταν ότι ήταν φρέσκος και καθαρός σαν απριλιάτικο πρωινό.
Ταυτόχρονα κάθε 10 λεπτά ερχόταν και μια επίθεση από διαφορετικό worm/tojan/virus.
Το τι διάβασαν και πήραν από τον υπολογιστή μου, δεν θα το μάθω ποτέ.
Οι παλιές μου δουλειές μάλλον έχουν χτυπηθεί, δεν ανοίγουν με τίποτα.
Ακόμα και το αρχείο με όλα τα κείμενα που έχω ποστάρει στο μπλογκ έχει χαθεί.
Όταν μετά από αυτά έφτασα στην πλήρη απογοήτευση, η πρώτη ιδέα ήταν να τα παρατήσω.
Όλα
Μετά σκέφτηκα ότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα στην ζωή μου.
Ίσως απλά αυτό να ήταν η τρίχα που έγειρε την ζυγαριά.
Θέλω να βρεθώ ξανά εδώ
Και εδώ
Και εδώ.
Θέλω να δω λουλούδια και να φτιάξω μαγιάτικο στεφάνι αύριο.
Θέλω να κοιμάμαι περισσότερο από 3-4 ώρες τα βράδια
Μέχρι την Τετάρτη, που θα κάνω ιατρικό τσεκάπ, μετά από ούτε ένα ούτε δύο αλλά τέσσερα χρόνια, παρακαλώ!
Ομολογώ ότι τρέμω για τα αποτελέσματα.
Πάντα φοβόμουν τις ασθένειες, όχι τον θάνατο, μόνο τις ασθένειες.
Η ιδέα ότι χάνει κανείς τελείως τον αυτοσεβασμό του στα χέρια γιατρών και νοσηλευτών, είναι μια ιδέα με την οποία δεν θα συμφιλιωθώ ποτέ.
Ξέρω ότι τα αποτελέσματα δεν θα είναι ικανοποιητικά.
Όχι, δεν κινδυνεύει άμεσα η ζωή μου, αλλά η ποιότητα της κινδυνεύει σίγουρα.
Μέχρι την επόμενη Τετάρτη θα ξέρω σε ποιο βαθμό.
Ίσως γι αυτό πανικοβλήθηκα τόσο με τους ιούς στον υπολογιστή.
Κάθε σκανάρισμα ήταν και ένα τσεκάπ για αυτόν.
Θα αποτραβηχτώ για μερικές μέρες.
Μετά θα είμαι πάλι εδώ.
Όπως κι αν έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.
Το σίγουρο είναι ότι ο υπολογιστής θα έχει βρει την υγειά του.
Έστω και χωρίς μερικά ζωτικά αρχεία του.
Ίσως και εγώ το ίδιο.
Το ελπίζω.
Ετικέτες just one of these moods
Κουράγιο βρε ραλούκα...μάλλον χρειάζεσαι ένα γερό ψυχολογικό φορμάτ πάνω απ΄όλα... ;-)
Φιλούνια