καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, έγραψα τουλάχιστον τρία οργίλα κείμενα για το θέμα.Από το πόσο ρατσιστικό μου φαίνεται το μέτρο, μέχρι το πόσο οι μη καπνιστές που μου χαμογελούν χαιρέκακα από τότε, φροντίζουν κι αυτοί για τον δικό μου αέρα –όσο χωράει σε πνευμόνια καπνιστή από 35ετιας- φροντίζοντας τα (ασυντήρητα) αυτοκίνητα τους και (τα επίσης ασυντήρητα) καυστήρες και παλιά κλιματίστηκα τους. Η το πόσο φωνάζουν για τις εκπομπές διαφόρων ρύπων από βιομηχανίες, μικρο και μεγαλο-βιοτεχνίες, διάφορα φαγάδικα, ων ουκ εστί τέλος.
Όλα αυτά, υπό το πρίσμα της υστερίας που με κατέλαβε.
Όπως βλέπετε, σοφά ποιούσα και εφ όσον επανέκτησα την ψυχραιμία μου, δεν τα δημοσίευσα.
Κάπνισα το πρώτο μου απαγορευμένο τσιγάρο στην δουλειά την Τετάρτη το πρωί.
Μέσα στο γραφείο, δίπλα στον επίσης καπνιστή boss. Δυστυχώς ο μη καπνιστής συνάδελφος είναι ένας και αφού μας έκανε την –δικαιολογημένη- πλάκα ότι θα τηλεφωνήσει στους… Καπνοφύλακες, άνοιξε διάπλατα τα παράθυρα του γραφείου του και έκανε υπομονή. Τουλάχιστον μέχρι τον Χειμώνα…
Είναι γεγονός ότι εμείς οι καπνιστές, αποφασίσαμε μόνοι μας να βάζουμε σε ρίσκο την υγεία μας. Εγώ η ίδια, το άρχισα σε μικρή ηλικία και για να πω την αλήθεια, θεωρούσα τους μη καπνιστές κάπως ξενέρωτους και μη ενδιαφέροντες. Πράγμα που έχω αναιρέσει βέβαια τώρα.
(Εκτός από εκείνες τις ακραίες περιπτώσεις που είναι πραγματικά τέτοιοι και εκείνες που η κριτική τους απέναντι μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι γυναίκα, και ως γνωστόν οι γυναίκες πρέπει να διατηρούν την παρθενία τους μέχρι να παντρευτούν, να μην αντιμιλούν στην πεθερά τους, να πηγαίνουν ανελλιπώς τις Κυριακές στην εκκλησία , ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ!)
Από τότε πέρασα, μικρές ευτυχώς περιόδους υπερβολής –σε χαλεπούς καιρούς- και έφτασα να καπνίζω πια 4-5 τσιγάρα την μέρα.
Θα μου πείτε, λίγο ξελίγο οι παθητικοί καπνιστές γύρω μου δεν φταίνε σε τίποτα.
Γι αυτό κι εγώ θα συμμορφώνομαι στις υποδείξεις –και απαγορεύσεις- και δεν θα καπνίζω σε κοινόχρηστους χώρους. Ποτέ δεν το έκανα έτσι κι αλλιώς.
Αυτό όμως που δεν θέλω να ακούσω από κανένα είναι “μα τόσο χαζή είσαι! Κόφτο το άτιμο το τσιγάρο, κάνει κακό στην υγεία σου, θα πάθεις καρκίνο, θα πεθάνεις νέα, θα πάθεις εγκεφαλικό, καρδιά” και ξέρω γω… “και ποδάγρα ίσως και τριχόπτωση και σεξουαλική ανεπάρκεια!”
Ε λοιπόν, δεν θα το κόψω ακολουθώντας τις συμβουλές των μη καπνιστών και όψιμων τιμητών της υγείας ΜΟΥ. Η υγεία μου είναι στα δικά μου χέρια και το κορμί μου το κάνω ότι θέλω εγώ. Θα το κόψω όταν το αποφασίσω ή όταν χμ… ο γιατρός μου, θα μου βάλει το πιστόλι στον κρόταφο…
Και όσο για το ότι “θα πάθεις καρκίνο, θα πεθάνεις νέα, θα πάθεις εγκεφαλικό , καρδιά και... ποδάγρα ίσως και τριχόπτωση και σεξουαλική ανεπάρκεια ” ε.. καλά!
Ίσως τα πάθω αυτά από τσιγάρο…
…αλλά…
…ίσως το πάθω από τις διοξίνες στο φρέσκο υγιεινό ψαράκι που καταναλώνω ή και από το άπαχο κοτόπουλο μου που τρώει το διοξινούχο ψαράλευρο του.
ή
…ίσως από τα απαραίτητα για την υγεία –φυτοφαρμακούχα- λαχανικά και φρούτα που ενέταξα στην διατροφή μου
ή
…ίσως απλά ανασαίνοντας τον «καθαρό αέρα» στις γειτονιές μας που περπατάω για να συμπληρώσω την απαραίτητη καθημερινή μου άσκηση
ή
…ακόμα και όταν αφήνω τον ήλιο να με αγγίζει καθώς περπατώ στην επιστροφή από την δουλειά, στις αποστάσεις από σκιά σε σκιά με το στρώμα του όζοντος απόν
ή
…από το νεράκι που καταναλώνω αφειδώς κατά πως συμβουλεύουν οι γιατροί μαζί με αποικίες ολόκληρες από βλαβερά βακτήρια και ρύπους στον υδροφόρο ορίζοντα
a woman with a cigarette
Pablo Picasso
1901
Οι μη καπνιστές πάλι, ας κοιμούνται ήσυχοι ότι δεν θα πάθουν τίποτα από όλα αυτά γιατί … δεν καπνίζουν!
.
Παφ παφ πουφ!
